Δολοφονία του Παύλου Φύσσα: Το σημείο καμπής για τη δημοκρατία.

"Το φάγανε το παλικάρι!..." Μία από τις συχνότερες φράσεις που ακούγονται τις τελευταίες τρεις μέρες για την πολιτική δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μια οργανωμένη ομάδα της χρυσής αυγής. Τον περασμένο Γενάρη είχα γράψει ένα άρθρο για τη ραγδαία άνοδο του φασισμού στην Ελλάδα.

Φλερτάροντας με τον Άδολφο

Μέσα σε οχτώ μήνες τα πράγματα έχουν επιδεινωθεί. Τον περασμένο Ιούνιο η κυβέρνηση πέρασε εκείνον τον αυταρχικό νόμο, σύμφωνα με τον οποίο με μια απλή υπογραφή ενός υπουργού μπορεί να κλείσει οποιαδήποτε ΔΕΚΟ ακαριαία. Έπειτα έκλεισε την ΕΡΤ, κάτι που αντίκειται στους νόμους και τις συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χρησιμοποίησε επικοινωνιακές αλχημείες και τη δύναμη των Μίντια προσπάθησε να μας πείσει ότι από ένα άρθρο του συντάγματος που αναφέρεται σε έκτακτες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις τύπου πολέμων, σεισμών και μεγάλων επιδημιών, μπορούμε κάλλιστα με ένα απλό προεδρικό διάταγμα να δημιουργήσουμε έναν τέτοιον αυταρχικό νόμο, παρακάμπτοντας τις δημοκρατικές διαδικασίες της βουλής.

Ήταν μια ξεκάθαρη παραβίαση της δημοκρατίας και της λαϊκής βούλησης.

Εδώ και πολύν καιρό οι ελληνικές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τη χρυσή αυγή ως εργαλείο για να προκαλέσουν πόλωση ανάμεσα στις διάφορες κοινωνικές ομάδες. Έπειτα, μπαίνουν στη μέση και εμφανίζονται ως η αναγκαία λύση, οι εγγυητές της σταθερότητας και της δημοκρατίας. Το γνωστό "διαίρει και βασίλευε" στην πιο βρώμικη του εκδοχή. Και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ καλλιέργησαν και εξέθρεψαν μέσα από τα σπλάχνα τους τη χρυσή αυγή, τα δικά τους παιδιά. Και φρόντισαν αυτή να έχει ασυλία για οποιαδήποτε εγκληματική δράση, ασυλία αστυνομική και δικαστική. Και τα κανάλια με τους δημοσιογράφους καλλιέργησαν μια προσκοπική εικόνα για τους χρυσαυγίτες. Τα καλά παιδιά που μοιράζουν συσσίτια και βοηθάνε γιαγιάδες στα ψώνια. Υπηρεσίες τις οποίες έπρεπε να τις προσφέρει η κυβέρνηση, δηλαδή...

Προχθές αυτοί οι "καλοί πρόσκοποι" σκότωσαν ένα παλικάρι επειδή δεν γούσταρε τον φασισμό. Ήθελαν να σκοτώσουν, γιατί θέλουν να ξεκινήσει μια εποχή βίας και αναβρασμού. Αυτό θέλει και η κυβέρνηση, αίμα, πόλωση και σφαγή ανάμεσα στους αριστερούς και τους ναζιστές με σκοπό να τους εξισώσει στα μάτια κάθε Έλληνα και μετά να φανεί αυτή ως η μόνη λύση για τον τόπο σήμερα.

Είναι το σημείο καμπής της δημοκρατίας μας. Όλα όσα έγραφα τόσον καιρό και όσα γράφω τώρα δεν μπορούν να περιγράψουν τη μεγάλη μου αγωνία και λύπη για αυτό που βλέπω να έρχεται. Θέλω να φωνάξω όσο πιο δυνατά μπορώ στα αυτά κάθε πολίτη αυτής της χώρας:

ΞΥΠΝΑ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΠΡΟΘΑΛΑΜΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ! ΣΕ ΛΙΓΟ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ!

Όταν ο φώναξαν «εγέρθουτου» είπες ότι «θα μας κάνει καλό λίγη πειθαρχία».

Όταν χαστούκισαν την Κανέλλη, είπες « καλά της έκαναμ γιατί είναι πολιτικός, ΚΚΕ, γυναίκα, λεσβία κλπ».

Όταν φώναζαν για «γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες» και «κωλομπήχτες ηθοποιούς τους κώλου», είπες ότι «όποιος προσβάλλει την ορθοδοξία, αυτά παθαίνει».

Όταν είπαν ότι «ο Σχορτσανίτης είναι μαύρος, άρα δεν είναι Έλληνας», είπες ότι «δεν σε νοιάζει, γιατί δεν παίζει στην ομάδα σου».

Όταν είδες τα ναζιστικά τατουάζ τους, είπες «τι σας νοιάζει τι κάνει ο καθένας στο σώμα του;»

Όταν ακούς να μιλούν για νεοναζί και Χίτλερ, είπες «για τη Marfin και τον Στάλιν, γιατί δεν λέτε τίποτα», λες και η μία αθλιότητα δικαιολογεί την άλλη.

Όταν μοίρασαν τρόφιμα μόνο σε Έλληνες, είπες ότι «ο Έλληνας πείναει περισσότερο από τον ξένο».

Όταν ζήτησαν ιατρική περίθαλψη μόνο για Έλληνες, είπες «να πάνε στη χώρα τους όλοι αυτοί οι αραπάδες να γιατρευτούν».

Όταν χαιρετούσαν ναζιστικά, είπες ότι «έτσι τα κάνουν αυτά, δεν τα εννοούν».
Όταν έβγαλαν πιστόλι μέσα στο Δημαρχείο Αθηνών, είπες ότι «ήρθε η ώρα να φοβηθούν οι κλέφτες».

Όταν άρχισαν να δέρνουν στα στενά του κέντρου της Αθήνας, είπες ότι «αν δεν τους αρέσει, να πάνε πίσω στο Πακιστάν».

Όταν παρομοίωσαν τον Αντετοκούνμπο με «μια μαϊμού που κρατάει σημαία», είπες ότι «το Αντετοκούνμπο δεν είναι και τόσο ελληνικό πάντως».

Όταν είπαν ότι «τα χέρια αυτά μπορεί να χαιρετάνε ναζιστικά, αλλά είναι καθαρά», είπες «καλύτερα ναζί, παρά κλέφτης».

Όταν είδες παλιές φωτογραφίες με το περιοδικό τους να υμνεί τον Χίλτερ, τον Γκέμπελς και τον Παγανισμό, είπες ότι «έχουν περάσει τόσα χρόνια και άλλαξαν».

Όταν είπαν ότι ο ναζιστικός χαιρετισμός και η σβάστικα παραπέμπουν στην Αρχαία Ελλάδα, πόσταρες ένα άρθρο από κάποιο απίθανο blog για να δικαιολογήσεις την άγνοιά σου.

Όταν τους ακούς να βρίζουν τους ξένους, απαντάς με το «πας μη Έλλην βάρβαρος».

Όταν έσπασαν τους πάγκους των αλλοδαπών μικροπωλητών, είπες ότι «παίρνουν τη δουλειά από τους Έλληνες».

Όταν τους είδες να κυκλοφορούν σαν στρατός στους δρόμους της Αθήνας και άλλων πόλεων, είπες ότι «ο Έλληνας είναι περήφανος και πρέπει να τον φοβούνται».

Όταν διάβαζες οτιδήποτε αρνητικό εναντίον τους, είπες ότι είναι «προπαγάνδα των αριστερών, των Εβραίων, του συστήματος, των ανθελλήνων κλπ κλπ».

Όταν έβριζαν και χειρονομούσαν μέσα στη Βουλή, είπες ότι «γι αυτό μπήκαν, για να τιμωρήσουν τα λαμόγια».

Όtαν τίμησαν το θάνατο του χουντικού δολοφόνου Ντερτιλή, είπες ότι «αυτός ήταν ένας ήρωας που πολέμησε για τη χώρα του».

Όταν είπαν «υπάνθρωπους» τους μετανάστες, είπες ότι «οι ξένοι φταίνει για τη σημερινή κατάντια της Ελλάδας».

Όταν τους είδες με αναμμένους πυρσούς σε μια νεοναζιστική τελετή στις Θερμοπύλες , είπες ότι «είναι περήφανοι ως απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων».

Όταν τους είδες να καμαρώνουν τα μπράτσα τους δίπλα σε όμορφες γκόμενες, είπες «μακάρι να «κυκλοφορούσα» κι εγώ αυτό το μωρό».

Όταν συναντήθηκαν με Γερμανούς νεοναζί μέσα στη Βουλή, είπες «καλύτερα με αυτούς, παρά με τα λαμόγια με τη Siemens».

Όταν τάχθηκαν υπέρ της Χούντας, είπες -τι άλλο θα έλεγες;- ότι «ο Παπαδόπουλος έφτιαξε δρόμους».

Όταν είπαν ότι αρνούνται το Ολοκαύτωμα, σκέφτηκες ότι μπορεί να έχουν δίκιο και να είναι «μια ακόμα προπαγάνδα των Εβραίων».

Όταν είπαν ότι τον Χίτλερ θα τον κρίνει η ιστορία, εκεί το... σκέφτηκες λίγο, αλλά γρήγορα το έβαλες στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Έχεις τόσα να σκεφτείς εξάλλου...

Σήμερα όμως, νοικοκυραίε μου, έστω και σήμερα, πρέπει να αποφασίσεις!
Ή θα είσαι με τους νεοναζί ή θα είσαι με όλους τους άλλους.
Καλό κακού πάντως, όταν πας στο σπιτάκι σου το βράδυ, φρόντισε να κλειδώσεις καλά, γιατί πλέον δεν αρκεί να είσαι «μαυριδερός» για να σε αφήσουν στον τόπο. Αρκεί να μην τους αρέσει η μίζερη, φοβισμένη -αλλά πάντα νοικοκυρεμένη- φάτσα σου...

#εσύ_πού_ήσουν

Αν δεν υπάρχει μια μεγάλη θετική αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό στις επόμενες εβδομάδες, είμαι πλέον απόλυτα πεπεισμένος ότι αυτό θα συμβεί. Αυτό συμφέρει στην κυβέρνηση. Αυτό συμφέρει την αμερικάνικη κυβέρνηση, έτσι ώστε να βγούμε από το ευρώ και ο ορυκτός πλούτος μας να συνδεθεί με το αμερικάνικο δολάριο και να κλαπεί από τις μεγάλα οικονομικά λόμπι. Όλα είναι ξεκάθαρα πια και όποιος δεν θέλει να τα δει, απλώς χαϊδεύει τον μικρό φασίστα που κρύβει μέσα του. Μόνο που αγνοεί ότι "ο μεγάλος φασίστας πάντα τρώει τον μικρό". Δεν υπάρχει αλληλεγγύη και φερεγγυότητα μεταξύ των φασιστών. 

Δεν θέλω να γράψω άλλα, γιατί είναι βαριά η καρδιά μου, δεν μπορώ να τον αντέξω τον φασισμό. Θα παραθέσω μόνο μερικά αξιόλογα κείμενα και βίντεο με σκοπό η κάθε αναγνώστρια και ο κάθε αναγνώστης να περάσουν από την ανάγνωση στη δράση.

Η μητέρα του Φύσσα μιλάει για τη δολοφονία του γιου της. Η συγκλονιστική της μαρτυρία αποκαλύπτει πλήρως το μέγεθος του φασισμού στην Ελλάδα. Παρατηρήστε με πόση ασέβεια προσπαθούν οι δημοσιογράφοι να διακόψουν τη μητέρα, η οποία είχε την ανάγκη μέσα στο βαρύτατο πόνο της να μιλήσει, και να αποσυνδέσουν από το περιστατικό τη χρυσή αυγή, παρουσιάζοντας τον Παύλο Φύσσα δήθεν σαν "στοχοποιημένο". Ακόμα και σήμερα παλεύουν με νύχια και με δόντια για το σάπιο πολιτικό κατεστημένο, ακόμα να έχουμε ξανά δικτατορία. Είναι πραγματικά "εμετική και προκλητική" η στάση τους. Αν διαβάσει κάποιος αρχαία κείμενα θα βρει τέτοιους χαρακτήρες στην περιγραφή και τον βίο των κολάκων.



Επίσης, αξίζει οπωσδήποτε να διαβαστεί το παρακάτω κείμενο του Μάνου Χατζιδάκι. Το παραθέτω και αυτό γιατί μας φανερώνει ότι ο φασισμός ξεκινάει από εμάς τους ίδιους.

Προφητικός Μάνος Χατζιδάκις: "Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι" Ένα συγκλονιστικό κείμενο που έγραψε τον Φεβρουάριο του 1993, λίγους μήνες πριν τον θάνατό του Πηγή: http://www.lifo.gr/team/readersdigest/30496

"Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενυσχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.

Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.

Ενώ τα πουλιά… Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις». Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες. Πρόσφατη περίπτωση ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μιαν ψευδαίσθηση. Πιστέψαμε όλοι μας πως σ’ αυτό τον πόλεμο η Δημοκρατία πολέμησε το φασισμό και τον νίκησε. Σκεφθείτε: η «Δημοκρατία», εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε το ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη από μας τους ίδιους. Και τον… νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα υποταγμένη ολοκληρωτικά σ’ αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη που επιθυμούσε να μας υποτάξει.

Ένας πόλεμος σαν τόσους άλλους από επικίνδυνους ανόητους σε άλλους ανόητους, περιστασιακά ακίνδυνους. Και φυσικά όλα τα περί «Ελευθερίας», «Δημοκρατίας», και «λίκνων πνευματικών και μη», για τις απαίδευτες στήλες των εφημερίδων και τους αφελείς αναγνώστες. Ποτέ δεν θα νικήσει η Ελευθερία, αφού τη στηρίζουν και τη μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους. (Κάτι σαν την ηθική των γερόντων χριστιανών. Το καλό και το κακό έξω από μας. Στον Χριστό και τον διάβολο. Κι ένας Θεός που συγχωρεί τις αδυναμίες μας εφόσον κι όταν τον θυμηθούμε μες στην ανευθυνότητα του βίου μας. Επιδιώκοντας πάντα να εξασφαλίσουμε τη μετά θάνατον εξακολουθητική παρουσία μας. Αδυνατώντας να συλλάβουμε την έννοια της απουσίας μας. Το ότι μπορεί να υπάρχει ο κόσμος δίχως εμάς και δίχως τον Καντιώτη τον Φλωρίνης).

Δεν θέλω να επεκταθώ. Φοβάμαι πως δεν έχω τα εφόδια για μια θεωρητική ανάπτυξη, ούτε την κατάλληλη γλώσσα για τις απαιτήσεις του όλου θέματος. Όμως το θέμα με καίει. Και πριν πολλά χρόνια επιχείρησα να το αποσαφηνίσω μέσα μου. Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος. Και δεν εννοούσα να συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του. Πάντα εννοώ να τρομάζω.

Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνομικούς. Ούτε φυσικά για τους περιοίκους).

Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός. Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο. Δικόν τους ή των άλλων. Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει. Γι’ αυτό και σταματώ. Ο ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση κι ανάπτυξη του θέματος κινδυνεύει να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς. Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία.

Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.

Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέρονται.

Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. Προσέξτε το χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας.

Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη.Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα ‘ναι αργά για ν’ αντιδράσουμε. Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να ‘μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.

Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος.

Με πείραξε και όταν διάβασα το παρακάτω κείμενο για τον Μίκη Θεοδωράκη: Μίκης Θεοδωράκης: Αποστρατεύομαι ολοκληρωτικά, tvxs.gr/node/138857. Παραθέτω ολόκληρη την επιστολή. Δεν το κρύβω, ότι τον Μίκη τον Θεοδωράκη τον συμπαθώ πολύ. Ο άνθρωπος είναι μια προσωπικότητα, αντάξια ενός Σεφέρη, Ελύτη ή Μάνου Χατζιδάκι. Και ναι, έχει κάνει λάθη στη ζωή του, έχει πει υπερβολικά πράγματα μέσα στο πάθος του για την ελευθερία, αλλά σέβομαι πολύ τα λόγια του γιατί αυτός έχει πραγματικά αγωνιστεί και έχει παλέψει για τη δημοκρατία και την ελευθερία. Μακάρι όλοι μας να μπορούσαμε να κάνουμε στις ζωές μας έστω 1% από αυτά που έκανε αυτός και κάθε παρόμοιος του.
Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή.

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΠΑΛΑ

Βρεθήκαμε στο Ηρώδειο για τα 50 χρόνια της Μαρίας Φαραντούρη. Καθισμένοι πλάι-πλάι παλιοί σύντροφοι όπως ο Κουτσούμπας, ο Κουβέλης, ο Τσίπρας και η αφεντιά μου. «Είμαστε εδώ τέσσερις γενιές αριστερών», τους είπα. «Εμείς προσπαθήσαμε ξανά και ξανά να χτυπήσουμε την πόρτα της Εξουσίας. Δεν τα καταφέραμε. Τώρα την χτυπά ο νεότερος…». «Και ;;;», ρώτησε κάποιος από το πηγαδάκι που είχε σχηματιστεί γύρω μας. «Άκου φίλε», του είπα, «μπορεί όλοι εσείς να σκέφτεστε (και με το δίκιο σας) ένα σωρό πράγματα για μας, όμως η Ελληνική Αριστερά είναι ένα ποτάμι. Το ίδιο. Βρεθήκαμε μπροστά σε βράχους. Χωριστήκαμε σε διχάλες. Εν πάση περιπτώσει. Τώρα την πόρτα χτυπά ο νεότερος…». «Και τι να ψηφίσουμε;» μπήκε κάποιος στο ψητό. «Τσίπρα», του λέω, «τι άλλο;». Ο Κουτσούμπας χαμογέλασε αμήχανα. «Και ΚΚΕ βέβαια…». Κάποια κυρία με κοίταξε επιτιμητικά. «Το ΚΚΕ είναι ο βράχος μας», της είπα. Αυτή είναι η ολοκληρωμένη μου απάντηση. Δηλαδή και Τσίπρα και ΚΚΕ.

Δυστυχώς αυτά είναι λόγια που λέγονται στην ανάλαφρη ατμόσφαιρα του διαλείμματος μιας συναυλίας. Πίσω όμως κρύβεται η ωμή πραγματικότητα και η προσωπική μου τραγωδία. Που μεγαλώνει όσο λιγοστεύει το λαδάκι στο καντήλι μου. Και μιας και η «Αυγούλα» μου έκανε την τιμή να με αναφέρει αδράχνοντας την ευκαιρία, για να προβάλει ένα προεκλογικό σύνθημα, θα πρέπει νομίζω να μου δώσει την ευκαιρία να ξεδιπλώσω ολοκληρωμένα την σκέψη μου σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις και τον ρόλο της Αριστεράς.
                                                              *
Στις συναντήσεις μας στα πλαίσια του Μετώπου ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. διαπιστώθηκε η βασική μας διαφορά (ανάμεσα στις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ και τις δικές μου), που εξακολουθεί να υπάρχει: δηλαδή αν είναι εφικτή η ριζική αλλαγή(που έχει ανάγκη ο τόπος) μέσα ή έξω από το Σύστημα Εξουσίας. Το «μέσα» σήμαινε συμμετοχή στις εκλογές με στόχο την κατάκτηση της κοινοβουλευτικής Εξουσίας.

Το «έξω», να βάλουμε όλοι μας το όποιο βάρος μας για τη δημιουργία ενός Παλλαϊκού Μετώπου Αντίστασης. Είναι αλήθεια ότι από τις αρχές του 2011 η πολιτική μου σκέψη ριζοσπαστικοποιήθηκε. Γιατί; Πρώτον γιατί διαπίστωσα την αρχή του τέλους του δικομματισμού, που σημαίνει απαλλαγή της μεγάλης πλειοψηφίας του Λαού μας από τον άμεσο ιδεολογικο-πολιτικό και κομματικό έλεγχο των δύο ιστορικών εκπροσώπων της ξένης εξάρτησης. Δεύτερον, η αποκάλυψη με την υπογραφή του Μνημονίου όχι μόνο του αντιλαϊκού αλλά και του αντεθνικού ρόλου των ηγετικών παραγόντων που κρατούσαν κάτω από τον άμεσο έλεγχό τους τούς οπαδούς του ΠΑΣΟΚ στην πρώτη φάση και της Ν.Δ. στην επόμενη. Μιλάμε για το 80% περίπου των Ελλήνων ψηφοφόρων! Τρίτον, κουρελιάστηκαν οριστικά οι μάσκες που έκρυβαν το αληθινό αποκρουστικό πρόσωπο των λεγομένων ξένων «προστατών» μας, ώστε σήμερα να μην υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να μην πιστεύει ότι ο στόχος τους είναι να μας εξαθλιώσουν και να μας κατατρομοκρατήσουν, ώστε να καμφθεί κάθε δυνατότητα του Λαού μας και να παραδοθεί σαν «πρόβατο επί σφαγήν» στα οικονομικά και στρατηγικά τους συμφέροντα. Ειδικά τώρα, μετά την αποκάλυψη του πετρελαϊκού μας πλούτου, ο στόχος τους είναι να τον ελέγξουν και να τον καρπωθούν δίνοντας στον Λαό μας λίγα ψίχουλα, αφού θα έχει εξασφαλιστεί η οριστική του υποταγή στην θέλησή τους.

Αυτές οι διαπιστώσεις με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι αυτή η τεραστίων διαστάσεων απελευθέρωση του Λαού μας από τους καταναγκασμούς και τις αυταπάτες του δικομματισμού σε συνδυασμό με την αποκάλυψη του ρόλου των δυνάμεων της ξένης εξάρτησης και των τοπικών συμμάχων και οργάνων τους (που  όλοι μαζί, θεσμικοί, πολιτικοί, οικονομικοί, κρατικοί παράγοντες συνιστούν το πλέγμα του Συστήματος Εξουσίας) δημιουργούν για την χώρα μας μια σπάνια ιστορική ευκαιρία! Ποιο ήταν το «κλειδί»; Ο ενημερωμένος λαός, που  όπως έδειξαν οι μεγάλες διαδηλώσεις του 2011 και του 2012, άρχισε να κατανοεί τη δύναμή του και να ανιχνεύει την ευθύνη του για την αναγκαία ριζοσπαστική αλλαγή. Φτάνει να καταφέρει να ενωθεί γύρω από ένα κοινό στόχο και μια ενιαία αντιστασιακή ηγεσία. Αυτή ήταν κατά την άποψή μου η ώρα της Αριστεράς. Και γι’ αυτό ξαναβγήκα, 86 χρονών, σε δρόμους και σε πλατείες. Όπως σε κάθε παρόμοια στιγμή, όταν ο Λαός φορτώνεται με ιστορικές ευθύνες και κατά κάποιον τρόπο είναι «άγραφο χαρτί», περιμένει ένα χέρι να γράψει επάνω μια λέξη. Στα 1821 η λέξη ήταν «Ελευθερία». Στα 1843, «Σύνταγμα». Στα 1912 «Εδαφική ολοκλήρωση». Στα 1940 «Αντίσταση». Στα 1973 «Δημοκρατία». Στα 2012 (ακόμα και σήμερα) η λέξη που περιμένει είναι «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ».

Στις συζητήσεις μας με τους Γλέζο, Τσίπρα, Δραγασάκη είχα την ευκαιρία να τους αναπτύξω τις απόψεις μου. Δεν εισακούσθηκα. Όπως και δεν κατόρθωσα με την Σπίθα να επικοινωνήσω ελεύθερα με τον Λαό, για να του αποδείξω ότι υπάρχει λύση εφικτή και αναίμακτη έξω από το Σύστημα. Και ότι αν τη χάσουμε, αυτό σημαίνει ότι στα 1821 δεν έγινε Επανάσταση. Στα 1843 δεν κερδήθηκε Σύνταγμα. Στα 1912 δεν έγιναν οι Βαλκανικοί πόλεμοι, στα 1940 με το ΟΧΙ δεν έγινε Εθνική Αντίσταση και στα 1973 με το Πολυτεχνείο δεν έπεσε η Χούντα. Τόσο κοσμοϊστορική σημασία έδινα στη σημερινή συγκυρία. Πίστεψα με πάθος ότι είναι δυνατή επί τέλους η κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και γι’ αυτό τον λόγο η τωρινή μου απογοήτευση με οδήγησε στη δραματική μου απόφαση να θεωρώ τον εαυτό μου «νεκρό» πολιτικά.

Συμπτωματικά αυτή η συνάντηση των τεσσάρων έτυχε να γίνει την επομένη μέρα που έβαλα τη λέξη «ΤΕΛΟΣ» κάτω από το έμβλημα της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών στην Ιστοσελίδα της. Φυσικά «ΤΕΛΟΣ» όχι για την Σπίθα αλλά για τη δική μου ολοκληρωτική αποστράτευση ως μαχόμενου πολίτη, έπειτα από αγώνες 70 χρόνων, μιας και οι απόψεις μου δεν έγιναν τελικά γνωστές στον Λαό ούτε αποδεκτές από τις συγγενέστερες πολιτικές ηγεσίες.  Η συνάντηση αυτή έγινε επίσης την επομένη της δημοσίευσης ενός προφητικού, για άλλη μια φορά, άρθρου μου, στο οποίο έγραφα ότι η Χρυσή Αυγή έχει περάσει στη φάση του αίματος και του θανάτου, με κύριο στόχο την Αριστερά. Θα ήθελα λοιπόν από την «Αυγή» να προβάλει αυτή την έκκληση που διατύπωσα χθες στους παλιούς συνοδοιπόρους μου υπενθυμίζοντας ει δυνατόν, ορισμένα αποσπάσματα από το άρθρο μου εκείνο. Αν δεν τους ενώνει η επίθεση, ας τους ενώσει η άμυνα! Ήδη χθες ήρθε η επιβεβαίωση της προειδοποίησής μου, είχαμε τον πρώτο νεκρό! Ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος για τη χώρα. Όμως για μας τους αριστερούς (κάθε χώρου ή εκτός «χώρου») είναι άμεσος… Τώρα αρχίζω να σκέφτομαι ότι η τυχαία μας συνάντηση στο διάλειμμα της συναυλίας του Ηρωδείου μπορεί και να μην ήταν τυχαία! Και φυσικά δεν επιτρέπεται να περιοριστεί σε ένα σύνθημα… Γιατί τα όσα ειπώθηκαν μεταξύ μας για την επίθεση στο Πέραμα μπορεί και πρέπει να ξυπνήσουν μέσα μας τους εφιάλτες του παρελθόντος, οι υπεύθυνες ηγεσίες πρέπει να λάβουν έγκαιρα μέτρα σε απόλυτη προτεραιότητα, για να μην ξανασηκώσουν κεφάλι αυτοί που ευθύνονται για τις δύο μεγάλες τραγωδίες του τόπου μας, τον Εμφύλιο Πόλεμο και την Δικτατορία…

Αθήνα,  18.9.2013
Μίκης Θεοδωράκης

Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε, πώς πρέπει να δράσουμε;  

Νομίζω ότι για αρχή μπορούμε να βασιστούμε σε αυτό το απλό, αλλά μεστό κείμενο της Ξενιας Κουναλακη από την εφημερίδα Καθημερινή:
Δέκα αρχές για τη Χ.Α. (πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_19/09/2013_533793)

Δέκα αρχές για τη Χ.Α.

Tης Ξενιας Κουναλακη

Ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον στα βασικά, έστω τώρα, που είναι ήδη αργά:

1. Η δημοκρατία είναι το μοναδικό όπλο στη μάχη κατά του φασισμού. Στα μαχαίρια τους απαντάμε με θεσμικά εργαλεία.

2. Κάθε καταδίκη, που συνοδεύεται από την προσθήκη «αλλά κι ο ΣΥΡΙΖΑ…» αυτοακυρώνεται, παύει να είναι απερίφραστη καταδίκη. Είναι καταδίκη με αστερίσκους και υπονομεύει το επιχείρημα ότι το μόρφωμα αυτό είναι μοναδικό κι αποσυνάγωγο.

3. Η αστυνομία, όταν κάθεται και παρακολουθεί τη δράση της Χ.Α. με σταυρωμένα χέρια, κινδυνεύει να γίνει συνένοχη. Δεν είναι δυνατόν οι πολίτες να επαφίενται στην ευσυνειδησία της μιας αστυνομικίνας, που συνέλαβε τον δράστη.

4. Η δικαιοσύνη οφείλει να κινηθεί και να διαλύσει τις ομάδες κρούσης της Χ.Α., να ακολουθήσει το σύνθημα του δημάρχου Αθηναίων «Θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα». Από την άλλη θα πρέπει να ξεμπροστιάσει την προσπάθεια της Χ.Α. να ενδυθεί εκείνη τον μανδύα της νομιμότητας με αγωγές και μηνύσεις. Ο κ. Κασιδιάρης απείλησε ότι θα καταθέσει αγωγές για συκοφαντική δυσφήμηση επειδή ο δράστης εμφανίστηκε ως μέλος του κόμματός του. Λίγα λεπτά αργότερα ο ίδιος ο δολοφόνος παραδέχθηκε ότι είναι οπαδός της Χ.Α.

5. Δεν υπάρχει πλέον αθώος ψηφοφόρος της Χ.Α. Ολοι έμαθαν τι πρεσβεύει το κόμμα και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να πετύχει τους στόχους του. Ο οργισμένος κάτοικος του Αγίου Παντελεήμονα και το θύμα του μνημονίου είναι αστείες δικαιολογίες. Ολοι μας υποφέρουμε τα τελευταία χρόνια στον ένα ή τον άλλο βαθμό από την κρίση, αλλά δεν ψηφίζουμε φιλοναζιστικά κόμματα.

6. Τα ΜΜΕ που συμβάλλουν στην εξοικείωση με το φαινόμενο της Χ.Α. και στην αισθητικοποίηση της βίας της, προβάλλοντας κουτσομπολιά για τα στελέχη της και αντιμετωπίζοντας το κόμμα σαν ένα φυσιολογικό πολιτικό σχηματισμό, είναι συνυπεύθυνα για τη γιγάντωση της επιρροής του.

7. Οι δημοσιογράφοι που αποφασίζουν να πάρουν συνεντεύξεις από στελέχη της Χ.Α. ίσως να το ξανασκεφτούν. Ο ορθός λόγος δύσκολα μπορεί να αντιπαρατεθεί με το άναρθρο γρύλισμα.

8. Το έργο των εκπαιδευτικών και των πανεπιστημιακών καθίσταται ακόμη σημαντικότερο. Η κουλτούρα της ανεκτικότητας, η αποδοκιμασία της βίας, η διδασκαλία της σύγχρονης ιστορίας, η διεξοδική συζήτηση γύρω από το Ολοκαύτωμα είναι στη σημερινή Ελλάδα μαθήματα πολύ μεγαλύτερης αξίας από τα μαθηματικά. Πρόσθεση θα μάθουν όλοι, αντιφασισμό λίγοι.

9. Δεν υπάρχει «σοβαρή» Χ.Α., δυνάμει κυβερνητικός εταίρος σε μια συντηρητική κυβέρνηση. Το σχήμα αυτό είναι οξύμωρο. Για όσους είχαν αμφιβολίες, η δολοφονία στο Κερατσίνι θα πρέπει να τις έχει κάμψει.

10. Η ψυχραιμία και η αυτοσυγκράτηση είναι ευθύνη όλων μας. Ο πειρασμός του ρεβανσισμού είναι μεγάλος. Ας αποδείξουμε όλοι ότι είμαστε καλύτεροι από αυτούς.

Επίσης στο διαδίκτυο έχει ανέβει μια αίτηση για να αποδοθούν ποινές στη χρυσή αυγή. Πρέπει να υπογραφεί από όλους μας, διότι την πολιτική πρέπει εμείς οι πολίτες να τη δημιουργούμε, να την περιφρουρούμε και να την επιβάλλουμε στους πολιτικούς μας.

Υπογράψτε και εσείς την αίτηση αυτήν!
Απαιτείται μόνο το όνομά σας και μια διεύθυνση email. Η αίτηση είναι η παρακάτω:
Σαμαρά: Ποινες για τη Χρυσή Αυγή τώρα!
https://secure.avaaz.org/en/petition/TELOS_STO_FASISMO_TORA/?aHnaPeb

Τέλος, είναι παρήγορο ότι υπάρχουν καλλιτέχνες που αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και παλεύουν ακόμα για την αφύπνιση του κόσμου. Όπως ακριβώς ήταν και ο Φύσσας. Το παρακάτω κείμενο είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο αυτήν τη στιγμή: Κείμενο 11 καλλιτεχνών για τον Παύλο Φύσσα (πηγή: http://www.topontiki.gr/article/58544/Keimeno-11-kallitexnon-gia-ton-Paulo-Fussa)

Κείμενο 11 καλλιτεχνών για τον Παύλο Φύσσα

Κείμενο πολιτικής, ιδεολογικής και κοινωνικής αφύπνισης υπογράφουν 11 καλλιτέχνες από την Kαλλιτεχνική Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης «Αγάπη Ρε+» με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο οποίο προειδοποιούν για «τη νύχτα που θα πέσει οριστικά αν δεν αντιδράσουμε άμεσα».

Αναλυτικά το κείμενο των καλλιτεχνών:

Η στενοχώρια μας σήμερα δεν χωράει σε λόγια και δεν θέλουμε καθόλου να εκμεταλλευτούμε ένα τραγικότατο γεγονός για ανούσια ρητορική. Γίνεται όμως πολύ μεγαλύτερη η θλίψη, όταν σκεφτούμε πως οι τόσες ως τώρα κρυφές ή φανερές δολοφονίες αλλοδαπών δεν συγκίνησαν παρά ένα ελάχιστο κομμάτι της κοινής γνώμης.

Θέλουμε λοιπόν να πούμε μόνο κάτι που σε μας ήταν ξεκάθαρο εξ αρχής: η ουδετερότητα είναι συνενοχή. Δεν μπορούμε να συζητάμε πολιτικάντικα για νεοναζιστικά μορφώματα με κοινοβουλευτικό μανδύα. Η μόνη τους ιδεολογία είναι ο φόνος-καθαρά και ξάστερα. Ένας υποστηρικτής τους -με την ψήφο ή με τα λόγια- δολοφονίες υποθάλπει.

Να γνωρίζει ότι το ξέρουμε. Οφείλουμε να αντιδράσουμε άμεσα-ως πολίτες, όχι ως εκδικητές (δεν θα πέσουμε στην εφιαλτική παγίδα).Αλλιώς-πολύ πιο σύντομα κι απ'ό,τι νομίζουμε-η νύχτα θα πέσει οριστικά.

Σπύρος Γραμμένος
Φοίβος Δεληβοριάς
Στάθης Δρογώσης
Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Γιώργος Καραδήμος
Θέμης Καραμουρατίδης
Κωστής Μαραβέγιας
Νατάσσα Μποφίλιου
Μανώλης Φάμελλος
Μαριέττα Φαφούτη
RadioSol

Άλλα σπουδαία και αξιόλογα κείμενα γύρω από τον φασισμό, μήπως και αφυπνιστούμε, είναι τα εξής:

• Οι ρίζες του μίσους – του Κορνήλιου Καστοριάδη, http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=530904

Το διαδίκτυο όλο βουίζει, αλλά δυστυχώς οι παλαιότερες γενιές δεν έχουν πρόσβαση σε αυτό για να μάθουν την αλήθεια. Εμείς οι νεότεροι οφείλουμε να τους φέρουμε σε επαφή με το μέσο αυτό.

Καλή τύχη δημοκρατία!...

Το ελληνικό χρέος συνεχίζει να αυξάνεται ραγδαία! Στοιχεία Eurostat 2013 Q3.

Στις 22 Ιουλίου 2013 η Eurostat ανακοίνωσε τα νέα στοιχεία για το χρέος στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή ένωση. Η αύξηση για το 3ο τρίμηνο του 2013 ήταν σε σχέση με πέρυσι για την πρώτη στο 92.2%, ενώ για τη δεύτερη στο 85.9%.

Το ελληνικό χρέος αυξήθηκε περισσότερο απ' όλα τα άλλα χρέη, συγκεκριμένα κατά +24.1 ποσοστιαίες μονάδες! Η αύξηση ήταν από τα 280 στα 305 δισεκατομμύρια ευρώ, με το χρέος να βρίσκεται στο 160% του Α.Ε.Π.!

Η επίσημη έκθεση της Eurostat βρίσκεται εδώ:
http://epp.eurostat.ec.europa.eu/cache/ITY_PUBLIC/2-22072013-AP/EN/2-22072013-AP-EN.PDF

Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurostat σχετικά με τα χρέη των κρατών βρίσκεται εδώ:
http://epp.eurostat.ec.europa.eu/portal/page/portal/government_finance_statistics/data/database

Το success story αποδεικνύεται μια επικοινωνιακή φούσκα με πολλά μπαλώματα κι όμως υπάρχουν αρκετοί συμπολίτες μας που το πιστεύουν. Όμως, η ωμή πραγματικότητα είναι τα νούμερα και οι αριθμοί της Eurostat. Η τρόικα, η κερδοσκοπία των αγορών, οι αυταρχικές πολιτικές με τα προεδρικά διατάγματα και η αποδυνάμωση της δημοκρατίας, η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας, τα μνημόνια και όλα τα αντικοινωνικά μέτρα με τις οριζόντιες περικοπές και την αναξιοκρατική αξιολόγηση των εργαζομένων, υπάρχουν και αυτοεπιβεβαιώνονται αποκλειστικά από αυτά τα νούμερα της Eurostat.

Μήπως ήρθε ο καιρός να αφήσουμε τις παραλίες και να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα της χώρας; Γνωρίζω ήδη την απάντηση των περισσότερων συμπολιτών μου: "Από τον Σεπτέμβρη, τώρα είναι καλοκαίρι...".

Γερμανικά ΜΜΕ και ενημέρωση για την κρίση στην Ελλάδα.

Διαπιστώνω συχνά ότι στην Ελλάδα υπάρχει αρκετή παραπληροφόρηση σχετικά με τα γερμανικά ΜΜΕ και την ελληνική κρίση. Ακούγονται πολλά περί προπαγάνδας, παραπληροφόρησης και υποτιμητικών σχολίων για τους Έλληνες. Εδώ ακριβώς θα ήθελα να ξεκαθαρίσω την εμπειρία μου πάνω σε αυτό το ζήτημα:

Τα περισσότερα γερμανικά ΜΜΕ ούτε αντιμετωπίζουν εμάς τους Έλληνες υποτιμητικά ούτε κρύβουν το μέγεθος της κρίσης και τις κοινωνικές/ανθρωπιστικές επιπτώσεις που έχει αυτή στην ελληνική κοινωνία. Αυτά που διαδίδουν τα ελληνικά ΜΜΕ περί μεγάλης αρνητικότητας και παθιασμένης πόλωσης δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Ακούω καθημερινά γερμανικό ραδιόφωνο, διαβάζω γερμανικές ιστοσελίδες ενημέρωσης και που και που βλέπω ειδήσεις και ρεπορτάζ στη γερμανική τηλεόραση. Η ενημέρωση είναι τις περισσότερες φορές εκτενής, πλήρης και αντικειμενική. Ειδικά, αν την συγκρίνει κανείς με εκείνην των ελληνικών ΜΜΕ. Οπωσδήποτε κάποια από αυτά τα ΜΜΕ έχουν επιρροές από ιδιωτικά συμφέροντα, όμως σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει τόση ένταση, υποβαθμισμένος πολιτικός λόγος, τηλεοπτικά παράθυρα και υποτίμηση της λογικής του ακροατή/τηλεθεατή/αναγνώστη, όπως αυτή που επικρατεί στην Ελλάδα από τα ελληνικά ΜΜΕ.

Για παράδειγμα, άκουσα σήμερα έναν από τους μεγαλύτερους κρατικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς της Γερμανίας, το WDR5, και με αφορμή την επίσκεψη του Σόιμπλε υπήρχε μια εκτενής ανάλυση για την κρίση στην Ελλάδα. Υπήρχε εκτενής αναφορά σε όλα τα ζητήματα και τις απόψεις, όπως στον χρυσό στις Σκουριές, στο ότι ο λαός υποφέρει ή στα δυνητικά κοιτάσματα των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, αντικειμενικός σχολιασμός των θεμάτων και σχετική συμπάθεια για εμάς τους Έλληνες. Το μεγαλύτερο θέμα, σύμφωνα με την παρουσιάστρια ήταν ότι τα μέτρα δεν αποδίδουν, η κυβέρνηση ψηφίζει με βάση την Τρόικα και όχι τον λαό, η ανεργία έχει αυξηθεί και ο λαός κάνει συνεχώς θυσίες.

WDR5 Ραδιόφωνο
Neue Milliarden für Griechenland? Wie kommt das Land aus der Dauerkrise?
Moderation: Sabine Brandi
Studiogast: Ulrich Ueckerseifer, WDR-Wirtschaftsredakteur
http://www.wdr5.de/sendungen/tagesgespraech/s/d/18.07.2013-09.20.html

Ένα άλλο παράδειγμα είναι το γαλλογερμανικό κρατικό τηλεοπτικό κανάλι ARTE. Πολύ πριν έναν χρόνο μου είχε προξενήσει μεγάλη εντύπωση ένα ντοκυμανταίρ για την ελληνική κρίση από τη σειρά I Love Democracy. Πρόβαλε τα προβλήματα που προκαλούσε η κρίση και το μνημόνιο στον ελληνικό λαό, όπως είναι η ανεργία και η φτώχια.

Τηλεοπτικό κανάλι ARTE
I Love Democracy: Griechenland
http://programm.ard.de/TV/arte/i-love-democracy--griechenland/eid_287247678397492?datum=17.04.2012&list=main&archiv=1&first=1#sendungsinhalt

Εδώ, λοιπόν, θα ήθελα να συμβουλέψω κάθε λογικό αναγνώστη το εξής:

Όταν σας πληροφορούν για κάτι, απαιτείστε να μάθετε τις πηγές της πληροφόρησης (ονόματα και σύνδεσμοι έγκυρων ειδησεογραφικών πρακτορείων και οργανισμών) και εξετάστε πρώτα πόσο γενικόλογη και αόριστη είναι αυτή η είδηση και αν πραγματικά έχει ως σκοπό την πρόοδο και την ευημερία της κοινωνίας.

Αυτό που χρειαζόμαστε όλοι μας περισσότερο στην πληροφόρησή μας γύρω από κάθε θέμα είναι να λαμβάνουμε πολλές μικρές και αντικειμενικές ειδήσεις, παρά φουσκωμένα σχόλια τα οποία τις περισσότερες φορές δεν έχουν βάση και λογική. Είναι καιρός να λειτουργήσουμε περισσότερο λογικά, παρά συναισθηματικά και πολωμένα. Σε αυτό το σημείο, τα ελληνικά ΜΜΕ προκαλούν μεγαλύτερη ζημιά στη χώρα και στον ελληνικό λαό από τα αντίστοιχα γερμανικά. Σε αυτά πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας, διότι αυτά είναι που αποπροσανατολίζουν τον τελευταίο από τις πραγματικές λύσεις.

And if you tolerate this, then your children will be next...

Ο τρόπος με τον οποίο επιβάλλεται η τάξη σε μία χώρα, φανερώνει το επίπεδο λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών σε αυτήν. 

Δείτε το βίντεο από το 1:30 περίπου. Ο νεαρός από την πορεία παρατηρεί μια ομάδα από αστυνομικούς της ομάδας ΔΕΛΤΑ να δέρνουν κάποιον σύντροφό του. Του ρίχνουν δακρυγόνα και αυτός τρέπεται σε φυγή, ενώ τον καταδιώκει ένας αστυνομικός. Όπως θα δείτε στο χρονικό σημείο 2:00, στην αμέσως επόμενη γωνία οι αστυνομικοί τον έχουν ρίξει κάτω και ένας από αυτούς τον βαράει με το γκλομπ στο κεφάλι. Η κοπέλα που του φωνάζει να σταματήσει τρώει και αυτή ξύλο από τον αστυνομικό, ενώ αυτός δεν σταματάει να βαράει στο κεφάλι τον νεαρό.



Βλέποντας αυτό το βίντεο, μου δημιουργούνται εύλογα τα παρακάτω ερωτήματα:

• Αφού τον είχαν ήδη συλλάβει και αυτός δεν αντιστεκόταν, γιατί ο αστυνομικός τον βαρούσε στο κεφάλι;
• Με δεδομένο ότι οι αστυνομικοί εκπαιδεύονται με σκοπό να αντιμετωπίζουν βίαιες καταστάσεις, ασκώντας από την πλευρά τους την όσο το δυνατόν ελάχιστη βία, μήπως η εκπαίδευση αυτών των αστυνομικών είναι ελλιπής; 
• Με ποια κριτήρια προσλαμβάνονται οι αστυνομικοί στην Ελληνική Αστυνομία; Τους γίνονται τακτικά τεστ προσωπικότητας, ώστε να διαπιστωθεί αν πάσχουν από ψυχολογικές διαταραχές βίαιας συμπεριφοράς; 
• Σύμφωνα με την εφημερίδα Καθημερινή, "... Μετά τη δημοσιότητα που πήρε το βίντεο που τράβηξε πολίτης και απεικονίζει αστυνομική βία κατά συμμετεχόντων στην πορεία υπέρ της απελευθέρωσης του Κώστα Σακκά, αναρχικού απεργού πείνας προφυλακισμένο για 30 μήνες, από το αρχηγείο της Αστυνομίας ανακοινώθηκε ότι διατάχτηκε διοικητική έρευνα...". Για τον συγκεκριμένο αστυνομικό, θα υπάρξουν κυρώσεις ή τουλάχιστον ψυχιατρική μέριμνα και φαρμακευτική υποστήριξη; Διότι οι περισσότερες ΕΔΕ, απλώς θέτουν τον αστυνομικό μερικές μέρες σε διαθεσιμότητα και μετά είναι όλα όπως ήταν πριν. Μήπως οι βασικές ευθύνες θα πρέπει να αποδοθούν σε πολύ ψηλότερα στελέχη, ίσως και πολιτικά πρόσωπα για την κατάσταση της Ελληνικής Αστυνομίας σήμερα;

 Για αυτούς που θα πουν ότι "καλά του έκανε ο αστυνομικός", έχω να επισημάνω τα εξής:

• Ακόμα και έγκλημα να είχε κάνει ο νεαρός, η αστυνομία σε κάθε πολιτισμένη χώρα οφείλει να το κυνηγήσει και να τον συλλάβει, έστω και με τη χρήση βίας, αλλά από τη στιγμή που τον έχει συλλάβει απαγορεύεται ρητά από τον νόμο να βιαιοπραγήσει πάνω του. Όποιος και να είναι, ότι και να έχει κάνει. Μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα ή σε μεσαιωνικές χώρες υπάρχει η τακτική αυτή.
• Οι αστυνομικοί εκπαιδεύονται για να αντιμετωπίζουν δύσκολες και βίαιες καταστάσεις με όσον το δυνατόν λιγότερη χρήση βίας από το μέρος τους. Ένας επαγγελματίας αστυνομικός δεν διακατέχεται από προσωπικά πάθη, εκδικητικότητα και μίσος για τους άλλους. 
• Στη Γερμανία και στην Ολλανδία, χώρες που τις έχω ζήσει καλά, γνωρίζω ότι και εκεί η αστυνομία μπορεί να συμπεριφερθεί βίαια. Αλλά όχι έτσι. Η χρήση βίας απαγορεύεται από τη στιγμή που κάποιος έχει συλληφθεί. Και ο αστυνομικός που θα βιαιοπραγήσει την άλλη μέρα θα έχει απολυθεί για πάντα από την αστυνομία και θα έχει παραπεμφθεί σε κάποιον ψυχίατρο για βοήθεια, ενώ ο διευθυντής της αστυνομίας και ίσως και ο υπουργός θα είχαν υποβάλει την παραίτησή τους.Σε αυτό συντελεί η κοινωνική κατακραυγή και η αντίδραση από τους πολίτες της χώρας. Όσο για την πιο πάνω υποβολή παραίτησης, αυτή θα γινόταν δεκτή!
• Το έχω γράψει ξανά: Στη Γερμανία δεν φοβάμαι τους Γερμανούς αστυνομικούς και ας είμαι ξένος εκεί. Φοβάμαι τους Έλληνες αστυνομικούς στην πατρίδα μου την Ελλάδα, γιατί δεν έχουν εκπαίδευση και δεν είναι επαγγελματίες. Υπάρχουν πολυάριθμες μαρτυρίες ανθρώπων που έτυχε να βρεθούν στη μέση μιας πορείας και κατέληξαν στο νοσοκομείο βαριά τραυματισμένοι από τα γκλομπ των αστυνομικών, απλώς μένοντας στη θέση τους ακίνητοι να φωνάζουν ότι "δεν ανήκουν στην πορεία".
• Μπορεί οποιοσδήποτε να διαφωνεί με το θέμα της πορείας ή να μισεί τον Σάκκα και κάθε είδος πορείας. Όπως και το να γράφονται μηνύματα στους τοίχους. Είναι δικαίωμά του. Αλλά, από τη στιγμή που υπάρχει τέτοιο είδος βίας από την πλευρά της ελληνικής αστυνομίας, είναι σίγουρο ότι μια μέρα θα βρεθεί και αυτός στη θέση του νεαρού. Δεν χρειάζεται να είσαι "αναρχικός" ή "ενεργός πολίτης" για να το αντιληφθείς, αλλά απλώς να έχεις ανθρωπιά, φιλότιμο και κοινωνική ευαισθησία.

Αυτό το βίντεο δεν είναι ένα τυχαίο μεμονωμένο περιστατικό. Είναι, δυστυχώς, εδώ και αρκετόν καιρό ο κανόνας. Δυστυχώς, η αστυνομία έχει αλλάξει ρόλο τα τελευταία χρόνια και αντί να εξυπηρετεί τους πολίτες στην τήρηση του νόμου, φαίνεται να μεταβάλλεται σιγά-σιγά σε μια αυταρχική καθεστωτική ακροδεξιά αστυνομία, η οποία είχε ως στόχο να εξυπηρετεί τη διαφθορά και τις ανομίες της κάθε διεφθαρμένης κυβέρνησης. Κάτι σαν τους μπράβους που έχουν οι μαφιόζοι ή την αστυνομία λατινοαμερικάνικων καθεστώτων. Μάλιστα, τις περισσότερες φορές η αστυνομία έχει εχθρική συμπεριφορά προς οποιοδήποτε πολίτη. Υπήρξαν πολλές ειρηνικές πορείες απλών πολιτών οι οποίες διαλύθηκαν με τη χρήση βάναυσης βίας από αυτή. Κάπου διάβασα ότι "δεν υπάρχουν πλέον ειρηνικές πορείες" ως ένα μήνυμα για τους αθώους και αγαθούς εκείνους πολίτες που ακόμα πιστεύουν ότι υπάρχει δημοκρατία στην Ελλάδα και μπορούν απλά και ειρηνικά να περπατήσουν στο δρόμο με άλλους ανθρώπους και να διαδηλώσουν για κοινωνικά ζητήματα.

Ντρέπομαι για το ελληνικό κράτος και είμαι πολύ απογοητευμένος από την ελληνική κοινωνία, διότι ανέχεται ακροδεξιές και αυταρχικές συμπεριφορές. Δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές και την ιδεολογία του ελληνικού Συντάγματος. Έχω αρχίσει να πιστεύω πολύ σοβαρά ότι πολύ σύντομα θα έχουμε και πάλι δικτατορία στην Ελλάδα. Δυστυχώς δεν είμαι ο μόνος. Προς τα εκεί συγκλίνουν τα πράγματα και οι ενδείξεις είναι πολλές. Δεν είναι μόνο το ότι ο Έλληνας γίνεται σιγά-σιγά ρατσιστής και ακροδεξιός. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι στα περισσότερα φόρουμ, ιστοσελίδες νέων και κοινωνικά δίκτυα ένα μεγάλο ποσοστό των σχολιαστών γράφουν σαν να είναι μισάνθρωποι και χαιρέκακοι. Ούτε ότι στην περίπτωση του Σάκκα, άσχετα από το αν είναι ένοχος ή αθώος, ο νόμος για την αποφυλάκισή του σύμφωνα με το σύνταγμα και το αστικό δίκαιο δεν τηρείται, ανοίγοντας τον δρόμο για τη μακροχρόνια φυλάκιση οποιουδήποτε πολίτη από την οποιαδήποτε κυβέρνηση. Είναι και ότι η κατάσταση αυτή βολεύει τη σημερινή κυβέρνηση και θα αποτελέσει το άλλοθι για εκείνους που ελέγχουν την Ευρωπαϊκή Ένωση με στόχο να μας βγάλουν από αυτήν. Είναι ο φασισμός που έρχεται και εμείς του κλείνουμε το μάτι πονηρά.

Όσοι έχουμε απομείνει να σκεφτόμαστε ακόμα δημοκρατικά και ανθρώπινα, θα πρέπει να προετοιμαστούμε για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον. Γνωρίζω πολύ καλό κόσμο στην Ελλάδα που δεν φταίει για τίποτα και όμως θα πληρώσει, ίσως και με το τίμημα της ζωής του, τον φασισμό που έρχεται. Τα πράγματα είναι πια αβάσταχτα σοβαρά και δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν το έχουμε καταλάβει.



Το σχόλιο του βίντεο από την πορεία είναι το παρακάτω. Το παραθέτω γιατί είναι στα αγγλικά και θα πρέπει να διαδοθεί και στο εξωτερικό. Ας μην εστιάσουμε στο θέμα της πορείας (είναι δικαίωμα καθενός μας να έχει οποιαδήποτε άποψη για τον Σάκκα) όσο στην περιγραφή των γεγονότων και στον τρόπο με τον οποίο ασκείται η νόμιμη βία στην Ελλάδα, γεγονός που φαίνεται ξεκάθαρα και στο βίντεο. Επίσης, οφείλουμε να μεγάλο μπράβο στον άνθρωπο που τράβηξε το βίντεο, ακόμα και με κίνδυνο της ζωής του. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα αστυνομικά όπλα εκπυρσοκροτούν από μόνα τους...

Police attacked for no reason a peaceful solidarity demo to hunger striker Kostas Sakkas undeneath the Acropolis amongst tourists on Wednesday July 10, 2013.
Tourists enjoy your stay and live your police brutality in Greece!

Free Kostas Sakkas.

More info: Athens (10/72013): Solidarity actions in the tourist center of the city under brutal police attack.

On Wednesday 10th, 2013 an impromptu demo took place, at Thisio, Athens in solidarity with Kostas Sakkas. Ιt was purposefully not announced and circulated mouth to mouth, so it had an element of surprise for police forces. The demo's puprpose was to hand out information material on Sakkas' case mainly to tourists.

At the beginning of the demo there were 6-7 Delta Force policemen present, (a police force with motorcycles, well known for their brutality) and they were rather taken by the crowd (about 300 people). They started harassing a comrade, asking for his identity card etc, so we started walking towards them, shouting slogans and they had to let him go.

Then they just disappeared for a while, when out of nowhere the surrounding streets flooded with Delta and Dias bikes (police forces). They obviously didn't anticipate such a crowd. Our aim was to go through the square at Plaka (a highly touristic site) and turn on Aeropagitou street but the police succeeded in cutting us off by forming a chain of policemen with batons and police bikers behind them. 10 minutes later we changed our course towards Thisio. Along the way to Thisio some of us started to write slogans with spray on walls and the police invaded the demo with their bikes, cutting us in three groups.

The spot was rather quiet, with no tourists. That shows that police were just waiting to attack us. Three policemen isolated an elder comrade and started beating him on the head, with their batons and fists, showing no mercy. We managed to draw them into a narrow street and they started throwing stun/flash grenades and then all hell broke loose.

The riot police (MAT) stormed at us, chasing us down every narrow street in the area trying to cut off any escape route. Most of us made it through. Others were contained in the archeological site of Thisio and after being badly beaten they were released.

Through all this chaos, although the police officer in charge shouted at Delta policemen to stay calm, they were just blindly and ruthlessly beating anyone they could get their hands on, enjoying every moment of it.

After turning a demo to a manhunt without any provocation, police took 10 comrades into custody and pressed trivial charges (resisting arrest) on 2 of them, leading to their arrest.

There is info that at Acropolis metro station, there was a group of Golden Dawn members, proving once again the close relations of greek police and Golden Dawn.

Sakkas is imprisoned against all constitutional and criminal laws by the greek state and the judicial system.

But that is not enough for them. They are after anyone who tries to speak up, but we will not be silenced.

Free Kostas Sakkas

Solidarity to all political prisoners

Tweets about "#ert"

Πηγές - Αναφορές

• Βίαιη διάλυση από την αστυνομία συγκέντρωσης υπέρ του Σακκά, tvxs.gr/node/133296
• Διοικητική έρευνα για την αστυνομική βία στην πορεία υπέρ του Κ. Σακκά, εφημερίδα "Η Καθημερινή", http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_10/07/2013_508690
• Αστυνομική Βία στην Ελλάδα: Όχι μόνο ... - Διεθνής Αμνηστία, http://www.amnesty.org.gr/wp-content/uploads/2012/07/Police-Violence-in-Greece_REPORT.pdf
• Εκπαίδευση - Ελληνική Αστυνομία, από την επίσημη ιστοσελίδα της Ελληνικής Αστυνομίας, http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=163&Itemid=156&lang=
• Συνεχίζεται η σκανδαλώδης αστυνομική βία κατά των μεταναστών, εφημερίδα "Το βήμα", http://www.tovima.gr/society/article/?aid=486889
• Ομάδα στο facebook: ΝΑ-Η-ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ-ΒΙΑ-SOS-ΣΤΕΙΛΤΕ-ΜΑΣ-ΥΛΙΚΟ
• Manic Street Preachers - If You Tolerate This Your Children Will be Next, http://youtu.be/RZFeO2t4luQ
• George Orwell - A Final Warning, http://youtu.be/JXm5hklbBsA
• Σκουριές: ΜΑΤ χτυπάνε τον πατέρα του προφυλακισμένου αγωνιστή, http://youtu.be/lFVdnilIiXk
• ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΚΑΝΑΛΙ "FRANCE 2" ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, https://www.youtube.com/watch?v=AJibsromxow

ΕΡΤ... Δεν είναι η καπιταλισμός, ηλίθιε!

Δεν επιθυμώ να γράφω πια για πολιτικά θέματα, αλλά εδώ δεν μπορώ παρά να εκφράσω την απογοήτευση και τη μεγάλη μου αγωνία για το μέλλον της χώρας. Το κλείσιμο της ΕΡΤ με τον τρόπο που έγινε αποτελεί μια από τις πιο επικίνδυνες ενέργειες που έχει γνωρίσει στη σύγχρονη εποχή όχι απλώς η Ελλάδα, αλλά και όλος ο πολιτισμένος κόσμος. Μέχρι τώρα αγωνιούσα, αλλά από αυτήν τη στιγμή φοβάμαι πραγματικά πως τα πράγματα έχουν ξεφύγει πλέον από τον έλεγχο ή έστω από τον αυτόματο πιλότο.

Ας δούμε για μια στιγμή τα πράγματα κατάματα. Αυτήν τη στιγμή η χώρα βρίσκεται σε μια ασφυκτική κατάσταση υπό το βάρος ενός δημόσιου χρέους που συνεχώς αυξάνεται. Κάθε οικογένεια έχει και έναν άνεργο και τα οικονομικά της συνεχώς επιδεινώνονται. Έχει πληρώσει χαράτσια και απαράδεκτους φόρους χωρίς αποτέλεσμα. Η χώρα "κυβερνάται" από μια τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας, η οποία απαρτίζεται στην πλειοψηφία της από τα κόμματα που κυβερνούσαν τόσα χρόνια και μας οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση. Από τότε που ξεκίνησε η κρίση έχουν περάσει από τη βουλή μνημόνια και αντιδημοκρατικοί νόμοι με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και με πρόσχημα ότι "πρέπει να προλάβουμε το άνοιγμα των αγορών". Δυστυχώς, με βάση το "δόγμα του σοκ" όλα αυτά έχουν μέχρι στιγμής περάσει καταργώντας, ή πιο σωστά εμπαίζοντας, τις δημοκρατικές διαδικασίες και κυρίως τον δημόσιο διάλογο. Με το πρόσχημα ότι "μας έχουν στήσει στον τοίχο και δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς", όλες οι κυβερνήσεις της κρίσης παίρνουν αυθαίρετες αποφάσεις και παρακάμπτουν τις λογικές διαδικασίες της βουλής. Από σήμερα μπορούν πλέον και να κλείσουν μέσα σε μία μέρα μια οποιαδήποτε ΔΕΚΟ, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν. Ειδικά στην περίπτωση της ΕΡΤ, αρκεί να είσαι ο "Μέγας Σαμαράς" και μπορείς να λάβεις πρώτα την απόφαση χωρίς σύσκεψη κορυφής των άλλων δύο εταίρων της κυβέρνησης και κατόπιν απλώς να τους ενημερώσεις. Και αν διατυπώσουν κάποιες επιφυλάξεις, αρκεί να τους εκβιάσεις με την "πτώση της κυβέρνησης", ένα ενδεχόμενο που ποτέ δεν θα επιθυμούσαν.

Μπορεί η δημοκρατία που είχαμε τόσα χρόνια να υπολειτουργούσε και κάποιες πολιτικές ενέργειες να ήταν κατ' επίφαση δημοκρατικές, ωστόσο υπήρχε πάντα η εντύπωση ότι "υπάρχει δημοκρατία, έστω και υποτυπώδης". Ο τρόπος με τον οποίο λαμβάνονται οι πολιτικές αποφάσεις σήμερα καταλύει για πρώτη φορά αυτήν την εντύπωση και τώρα πια κανείς μας δεν είναι πραγματικά σε θέση να διατυπώσει την άποψη ότι "στην Ελλάδα υπάρχει πραγματική δημοκρατία, έστω και υποτυπώδης".

Ας έρθω και στην ΕΡΤ. Το αν θα πρέπει να υπάρχει δημόσια ραδιοτηλεόραση είναι αυτονόητο. Αποτελεί δημόσιο αγαθό και συνταγματικά κατοχυρωμένος θεσμός. Το θέμα είναι σε τι κατάσταση βρίσκεται αυτή σήμερα. Πολλοί θα πουν ότι είναι μια ΔΕΚΟ που έχει υπερβολικά έξοδα και που ίσως έχει υπαλλήλους και αμείβονται υπέρμετρα ή δεν δουλεύουν σωστά. Υπάρχουν μεμονωμένες ενδείξεις, μέσα από προσωπικές μαρτυρίες εξωτερικών εργαζομένων, ότι υπάρχουν κάποιοι τέτοιοι υπάλληλοι. Όμως, αυτοί δεν είναι ο κανόνας. Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι υπάλληλοι είναι κανονικοί εργαζόμενοι. Είναι αδιανόητο να γενικεύουμε και να κολλάμε ετικέτες σε όλους τους εργαζόμενους μιας επιχείρησης μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν στους κόλπους της και κάποιοι εργαζόμενοι οι οποίοι μπήκαν εκεί με κομματικά κριτήρια και λειτουργούν παρασιτικά. Δεν είναι όλοι οι εργαζόμενοι το ίδιο και ούτε μπορούμε να τους χαρακτηρίζουμε όπως θέλουμε χωρίς να το έχουμε ψάξει πρώτα απ' όλα.

Κάποιοι πολίτες, επίσης, είναι δυσαρεστημένοι για τις αμοιβές των εργαζομένων στην ΕΡΤ και θα ήθελαν να μειωθούν στο επίπεδο των μειωμένων αποδοχών που έχει επιβάλει η Τρόικα. Εδώ θα ανταπαντούσα: Γιατί να μην σκεφτούμε αντίστροφα; Δηλαδή, αντί να μειωθούν οι αποδοχές των υπαλλήλων της ΕΡΤ και κάθε ΔΕΚΟ, γιατί να μην παλέψουμε να αυξηθούν οι αποδοχές κάθε πολίτη στο ύψος εκείνου των υπαλλήλων μίας ΔΕΚΟ; Η απάντηση είναι απλή: Δεν μπορούμε να το σκεφτούμε, διότι τόσα χρόνια η εκάστοτε πολιτική ηγεσία προσπαθεί να δημιουργήσει χάσμα και μίσος ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες. Ενώ στην πραγματικότητα όλοι οι πολίτες θα πρέπει να αμείβονται καλά, στην πράξη μας έχουν χωρίσει σε πολλές μικρές ομάδες με διαφορετικές μισθολογικές κλίμακες και μας έχουν βάλει να μαλώνουμε μεταξύ μας. Έτσι, δεν κατεβαίνουμε όλοι μαζί στον δρόμο να διεκδικήσουμε το σωστό και η κάθε κυβέρνηση συνεχίζει να επιδεικνύει αυταρχισμό.

Για όσους δεν γνωρίζουν, πριν περίπου τρεις δεκαετίες λίγοι ήταν αυτοί που ήθελαν να εργαστούν στο δημόσιο. Οι περισσότεροι επιθυμούσαν εργασία στον ιδιωτικό τομέα, όπου υπήρχαν καλύτεροι μισθοί και γρήγορη εξέλιξη. Ειδικά για τους μηχανικούς, ήταν κάπως "απερίσκεπτο" να εργαστεί κάποιος στο δημόσιο και όχι στον ιδιωτικό τομέα. Και όμως φτάσαμε σήμερα το δημόσιο να διατηρεί τους μισθούς του στα λογικά επίπεδα και ο ιδιωτικός τομέας να έχει εξαθλιωθεί. Είναι λογικό να επιθυμούμε και την εξαθλίωση του δημόσιου τομέα; Προτιμώ να παλέψω για να βελτιωθεί και ο ιδιωτικός τομέας.

Είναι αλήθεια, επίσης, ότι η ΕΡΤ χρειάζεται εξυγίανση, αξιολόγηση και ορθολογισμό των εξόδων και της λειτουργίας της. Πολλές φορές η εκάστοτε κυβέρνηση την χρησιμοποίησε και την καταχράστηκε με σκοπό την κυβερνητική προπαγάνδα. Είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν αλλαγές στην ΕΡΤ με σκοπό να αναμορφωθεί και να εξυγιανθεί και να πάψει να αποτελεί φερέφωνο της κάθε κυβέρνησης.


Είναι, όμως, απαράδεκτο να κλείνεις με αυτόν τον τρόπο μια ΔΕΚΟ χωρίς έστω να έχεις φέρει το θέμα τουλάχιστον για συζήτηση στη βουλή. Είναι αντιδημοκρατικό και δεν σέβεται τους πολίτες της χώρας. Ακόμα περισσότερο είναι απροκάλυπτα αυταρχικό! Δεν υπάρχει ούτε καν η έννοια της "κατ' επίφαση δημοκρατίας".

Ακόμα πιο επικίνδυνη ενέργεια για τη δημοκρατία αποτελεί η πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την οποία θα δίνεται το δικαίωμα σε κάθε υπουργό να μπορεί με υπουργική απόφαση να κλείσει ΔΕΚΟ. Δηλαδή, ένας άνθρωπος ή μια χούφτα ανθρώπων υπό το όνομα "κυβέρνηση" μπορεί μέσα σε μια μέρα έτσι στα καλά καθούμενα να κλείσει μία ΔΕΚΟ, όπως είναι π.χ. η ΔΕΗ, τα εθνικά αμυντικά συστήματα (έδρα στην Πάτρα), το εθνικό θέατρο, τα σχολικά κτίρια, η ύδρευση, οι αρχαιολογικοί χώροι ή οποιοσδήποτε δημόσιος οργανισμός. Ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί πραγματικά ότι οποιοσδήποτε "τρελός" δεν θα μπορεί αύριο μέσα σε μια μέρα να καταργήσει ή να καταλύσει το ίντερνετ, τα πανεπιστήμια και άλλους δημόσιους φορείς της χώρας; Δεν θα εκπλαγώ αν αύριο το πρωί ακούσω σήμα της ΥΕΝΕΔ στο ραδιόφωνο και δω στην τηλεόραση το σήμα με τον φοίνικα ακόμα μια φορά (για την ΥΕΝΕΔ τελευταία φορά που την είδα ήταν το 1980 όταν ήμουν παιδί). Όλα πια είναι δυνατόν να συμβούν στην Ελλάδα. Μια φωνή μέσα μου μου λέει ότι όλα αυτά ακούγονται υπερβολικά, αλλά μετά σκέφτομαι πόσα υπερβολικά πράγματα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στη χώρα, πράγματα για τα οποία θα βάζαμε το χέρι μας στη φωτιά ότι αποκλείεται να συμβούν. Και όμως συνέβησαν!

Συλλογίζομαι πως δεν έχουμε πια δημοκρατία ούτε κατ' επίφαση. Καμία από τις παραπάνω ενέργειες δεν υπήρχε ούτε κατ' υπόνοια στο προεκλογικό πρόγραμμα των κομμάτων που απαρτίζουν την κυβερνητική τρόικα και οι πολίτες δεν τα ψήφισαν με βάση τις σημερινές εξελίξεις. Υπάρχει αναντιστοιχία στο λόγο και στην πράξη και αυτό, αν δεν είναι ανικανότητα, τότε σίγουρα είναι κάτι άλλο πιο επικίνδυνο. Αν και σήμερα οι πολίτες αυτής της χώρας δεν αφυπνιστούν και δεν κατανοήσουν τι συνέβη, τότε στους ξένους που με ρωτούν από που κατάγομαι θα απαντώ ότι ντρέπομαι που είμαι Έλληνας και ότι ως λαός έχουμε κάνει πλέον τον κύκλο μας.






Πηγές - Υλικό προς μελέτη

• Η κυβέρνηση κλείνει την ΕΡΤ - 2656 εργαζόμενοι απολύονται, http://www.ert.gr/eidiseis/greece/politiki/story/167222/i-kyvernisi-kleinei-tin-ert-2656-ergazomenoi-apolyontai#.Ube5OZx4gko, Τρίτη, 11 Ιουνίου 2013 17:05.
• ΕΡΤ: Σε λάθος βάση η συζήτηση, ΗΛΙΑΣ ΜΟΣΙΑΛΟΣ, Καθηγητής των Οικονομικών της Υγείας στο London School of Economics, πρώην υπουργός, athensvoice.gr, 11/06/2013 - 18:17.
• Διεθνής Τύπος: «Ελλάδα: η μόνη χώρα της ΕΕ χωρίς δημόσια τηλεόραση», tvxs.gr/node/131257, 00:48, 12 Ιουν 2013.
• Δεν μου άρεσε που έκλεισε η ΕΡΤ Πηγή: www.lifo.gr, 11.6.2013 | 20:54
• Το ακροδεξιό πραξικόπημα, www.tvxs.gr, 11 Ιουν 2013.
• Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση προς Σαμαρά: Να μην κλείσει η ΕΡΤ, www.tvxs.gr, 12 Ιουν 2013.
• Έπεσε το σήμα της ΕΡΤ - Δεν λειτουργεί και το webtv, http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=240257&catID=1, www.real.gr, 11/6/2013 11:59:00 μμ
• Χάθηκε το σήμα της ΕΡΤ Πηγή: www.lifo.gr,  http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/39009, 01:42, 12 Ιουν 2013
• Σαμαράς: Αν δεν σας αρέσει το πραξικόπημα, εκλογές, tvxs.gr/node/131233, 20:10, 11 Ιουν 2013.
• ΕΡΤέλος εποχής, αρχή ανεργίας, του Σπύρου Σεραφείμ http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.media&id=25148 … via @protagongr, 12 Ιουνίου 2013

Δείτε ζωντανά το πρόγραμμα των εργαζομένων της ΕΡΤ

Οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ, πολλοί καλεσμένοι και κόσμος εκπέμπουν αυτήν τη στιγμή μέσω του 902 με τη βοήθεια του ΚΚΕ. Γίνεται προσπάθεια από την κυβέρνηση να πέσει το σήμα, κυρίως μέσω παρεμβολών. Αξίζει να παρακολουθήσει κανείς τους διαλόγους, διότι από εδώ και πέρα θα ειπωθούν πράγματα που ήταν ταμπού. Κανείς πλέον δεν έχει να χάσει τίποτα και πολλοί θα μιλήσουν. 
http://www.902.gr/live.html
tvxs.gr/node/131261


Twitter

https://twitter.com/search/?q=%23ert
https://twitter.com/search/?q=%23occupyERT

Φλερτάροντας με τον Άδολφο

Εδώ και καιρό έχω σκοπό να γράψω ένα κείμενο για το ρατσισμό στην Ελλάδα και το πώς βλέπουν το φαινόμενο αυτό οι Γερμανοί πολίτες. Αν και δεν το έχω ολοκληρώσει ακόμα, θα κάνω μια εισαγωγή μέσω του παρόντος άρθρου. Δυστυχώς, ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων όταν ακούν "Γερμανοί", τότε το μάτι τους γυρίζει και το μυαλό τους προβάλλει μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων αυτοσχέδιες ταινίες με σενάρια του τύπου "να είχα τώρα ένα πυροβόλο και την άδεια του νόμου...". Αυτό είναι ρατσισμός. Που προέρχεται από την άγνοια, αλλά και από την άμβλυνση έως και εξαφάνιση της κοινωνικής και συναισθηματικής νοημοσύνης, και κυρίως αυτού που οι ψυχολόγοι αποκαλούν "συναισθηματική κατανόηση".

Σύμφωνα με τον μεγάλο ψυχολόγο David D. Burns, συναισθηματική κατανόηση (Empathy) είναι η ικανότητά μας να κατανοούμε με ακρίβεια τις συγκεκριμένες σκέψεις και τα κίνητρα των άλλων ανθρώπων, έτσι ώστε αυτοί να παραδεχτούν: "Ναι, έτσι ακριβώς νοιώθω". Η ικανότητα αυτή απαιτεί συνεχή εξάσκηση μέσω της συναισθηματικής εκπαίδευσης και για να έχει αποτελέσματα είναι απαραίτητο συν τοις άλλοις να υπάρχει το κατάλληλο κοινωνικό κλίμα. Αυτό είναι ανάγκη να παρουσιάζει αντοχές και να τείνει αντίρροπα σε φαινόμενα έντασης και βίας.

Στη σημερινή Ελλάδα, εν έτι 2013, δεν έχει υπάρξει ακόμα ένα τέτοιο κλίμα. Στους περισσότερους πολίτες έχει καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι "η όμορφη Ελλάδα, όμορφα καίγεται". Όχι από κάποιες μεμονωμένες καταστάσεις στις οποίες κάποιοι λιγοστοί άνθρωποι προβαίνουν σε αψυχολόγητες και απερίσκεπτες πράξεις βίας και έντασης, ενάντια σε κάποιους πολιτικούς. Έτσι και αλλιώς, αν κάποιος μετρήσει πόσα είναι αυτά τα περιστατικά και παράλληλα παρατηρήσει πως αυτά προβάλλονται με υπέρμετρη υπερβολή από τα παραδοσιακά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, θα κατασταλάξει ότι δεν είναι αυτό το πρόβλημα.

Δυστυχώς, η Ελλάδα καίγεται από τη διαφθορά των ιθυνόντων και των πολιτών της. Οι κυβερνήσεις όλων αυτών των τελευταίων ετών έχουν εκπαιδεύσει μια μεγάλη μερίδα πολιτών να λαμβάνει μέρος και να ανέχεται τη διαφθορά. Οποιοσδήποτε Έλληνας έχει κάποιον στον ευρύ κύκλο της οικογένειάς του, ο οποίος ευνοήθηκε από αυτήν την κατάσταση: Μια θέση στο δημόσιο, ένα σβήσιμο της κλήσης, μια μεταγραφή στο πανεπιστήμιο, μια μετάθεση στον στρατό, μια παράβλεψη ενός ελέγχου και πόσα άλλα. Μας έμαθαν ότι όλα αυτά είναι "μαγκιά", και ότι κάποιος που τα κάνει είναι "έξυπνος και καταφερτζής". Όταν, δηλαδή, καταλαμβάνει αναξιοκρατικά μια θέση στο δημόσιο ή όταν δεν πληρώνει την εφορία για να χτιστεί ένα πάρκο ή ένα σχολείο το οποίο θα το χαρεί και ο γείτονάς του. Μας έμαθαν να είμαστε εγωιστές, να κοιτάμε το προσωπικό μας συμφέρον και να προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε τον διπλανό μας.

Και αυτό το "παιχνίδι" συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Και γίναμε τόσο καλοί, ώστε ανεβήκαμε επίπεδο. Είμαστε στο επίπεδο του "ρατσισμού". Δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε, να το συλλογιστούμε και να το συνειδητοποιήσουμε, διότι είτε δεν υπάρχει σε μεγάλο μέγεθος είτε δεν προβάλλεται μέσα στην ελληνική κοινωνία ένα υγιές σημείο αναφοράς, το οποίο θα μας ωθούσε να συγκρίνουμε και να θέσουμε σε επαναλειτουργία την κριτική μας ικανότητα, τουλάχιστον υποσυνείδητα. Δεν θέλω να υπονοήσω ότι εμείς οι Έλληνες έχουμε γίνει ρατσιστές. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορώ να αντικρούσω το γεγονός ότι η κοινή συνισταμένη των συμπεριφορών μας  ως κοινωνία τείνει προς τα εκεί. Όταν θεωρούμε ότι το πρόβλημα του υπερβολικού αριθμού μεταναστών στη χώρα μας πρέπει να λυθεί με ενέργειες τρομοκράτησης και βίας, τότε υπάρχει θέμα.

Όπως, και όταν ακούμε τη λέξη "μετανάστης" μας έρχεται στο μυαλό η στερεότυπη εικόνα ενός αδίσταχτου, παράνομου και απείθαρχου εγκληματία, χωρίς ηθική και αξιοπρέπεια, ο οποίος με την πρώτη ευκαιρία που θα του δοθεί θα μας κλέψει, θα μας εκμεταλλευτεί και πολύ πιθανόν θα μας αφαιρέσει τη ζωή. Ναι, εμείς οι ίδιοι άνθρωποι, που όταν θέλουμε να κάνουμε μια δουλειά και ακούμε τον επαγγελματία να μας ανακοινώνει το λογικό κόστος να του ανταπαντάμε "θα πάρω έναν ξένο να μου κάνει τη δουλειά". Δηλαδή, θα πληρώσουμε τον ξένο φθηνότερα, για μια εργασία που θα έπρεπε να πληρωθεί κανονικά. "Ναι, αλλά αυτός είναι παράνομος", θα ανταπαντήσει αυτός που θα τον πληρώσει. Και θα του θα τον πληρώσει και λιγότερα, για να μην τον καταγγείλει στις αρχές και τον απελάσουν. Αν είναι παράνομος, τότε εσύ που τον πληρώνεις διαπράττεις διπλή παρανομία! Και η κυρία που μιλάει για απέχθεια για τους Αφρικανούς και τους άλλους έγχρωμους, θα σταματήσει σε κάποιο πεζοδρόμιο όπου έχουν στήσει την πραμάτεια τους και θα αγοράσει παρανόμως μια τσάντα από αυτούς. Και φορώντας αυτήν τη τσάντα στον ώμο θα συναντηθεί την άλλη μέρα για καφέ με τις φίλες της και θα εμπλακεί για ακόμη μία φορά σε κάποια από αυτές τις ατέρμονες συζητήσεις για το μεταναστευτικό πρόβλημα και γιατί η κοινωνία δεν κάνει κάνει για "να τους διώξει πίσω στη χώρα τους".

Όλοι συμμετέχουμε σε αυτό το παιχνίδι. Έχουμε χάσει το δάσος και βλέπουμε το δέντρο. Η κυβέρνηση αυτήν τη στιγμή, αντί να προβάλλει το πρόβλημα, στην ουσία το εκμεταλλεύεται και το ανατροφοδοτεί. Αυτό φαίνεται να εντάσσεται σε ένα γενικό σχέδιο της, το οποίο υποκινεί υπογείως την αναταραχή και αποσταθεροποίηση του κοινωνικού ιστού και με κύριο στόχο τον αποπροσανατολισμού του τελευταίου από το πραγματικό πρόβλημα της χώρας, δηλαδή τη διαφθορά και τη μέχρι σήμερα ασυδοσία και ατιμωρησία των κυβερνώντων. Για παράδειγμα, η περίπτωση της Λίστας Λαγκάρντ αποτελεί ένα ασύλληπτο γεγονός διαφθοράς και κατάχρησης του θεσμού της Δημοκρατίας. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται από τη σημερινή κυβέρνηση υποδηλώνει τρανταχτά περισσότερο μια απεγνωσμένη προσπάθεια συγκάλυψης, παρά μια προσπάθεια να υπάρξει δημοκρατία, δηλαδή αξιοπιστία στη χώρα. Μην ξεχνάμε ότι οι αγορές αυτήν τη στιγμή δεν μας δανείζουν, διότι κυρίως αυτό λείπει από τη χώρα: Αξιοπιστία και υγιής δημοκρατία. Και σαν να μην φτάνει αυτό, γίνεται μια προσπάθεια μέσα από σοβαρά μεν, αλλά μετρημένα στο χέρι δε, περιστατικά να φανεί ότι η αξιωματική αντιπολίτευση είναι μια τρομοκρατική οργάνωση που θα οδηγήσει τη χώρα σε αστάθεια και κατάρρευση. Προσωπικά όλα αυτά τα περιστατικά κινούνται στην αντίληψη της "πυρκαϊάς στο Ράιχσταγκ (1933)". Δεν ακούγεται, όμως, τίποτα, για το πραγματικό πρόβλημα της αντιπολίτευσης, δηλαδή τη Χρυσή Αυγή.

Η Χρυσή Αυγή δεν είναι κάτι καινούριο. Δεν χρειάζεται να κάνω ανάλυση για αυτήν, όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται θα βρει αρκετές αξιόπιστες πηγές στο διαδίκτυο. Προσωπικά, γνωρίζω την ύπαρξή της εδώ και είκοσι χρόνια. Θυμάμαι στα περίπτερα της Θεσσαλονίκης θα ήταν πάντα αναρτημένο μέσα στα τόσα περιοδικά και κάποιο της Χρυσής Αυγής, το οποίο αμέσως μαγνήτιζε το μάτι καθώς ήταν γεμάτο με ναζιστικό περιεχόμενο και τίτλους άρθρων να εξυμνούν τον φασισμό. Αν και στο πανεπιστήμιο δεν άνηκα σε κάποιον συγκεκριμένο χώρο, εντούτοις πήγαινα στις επίσημες συνελεύσεις του συλλόγου και έβλεπα τους έντονους διαξιφισμούς μεταξύ ΠΑΣΠ, ΔΑΠ, ΚΝΕ και των πολλών και διασπασμένων αριστερών παρατάξεων. Κανονικά, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν κόμματα μέσα στο πανεπιστήμιο, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Εκεί, λοιπόν, διαπίστωσα μέσα από πολλές εμπειρίες, τόσο προσωπικές όσο και άλλων φοιτητών, ότι ΔΑΠ και Χρυσή Αυγή στο πανεπιστήμιο είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Θα μπορούσε να περιγράψει κανείς τη δεύτερη ως το ακροδεξιό τμήμα της ΔΑΠ. Βέβαια, μετά το πανεπιστήμιο αυτό το τμήμα διοχετεύτηκε σε άλλα κόμματα που ήταν ήδη στο κομματικό προσκήνιο, όπως είναι το ΛΑΟΣ και η ΝΔ. Επίσης, προς τιμήν τους, αρκετοί παλιοί φοιτητές αποστασιοποιήθηκαν από αυτές τις ιδέες και επέλεξαν να είναι περισσότερο κοινωνικοί. Θυμάμαι, επίσης, ότι όταν υπήρχε ξύλο και διαπληκτισμός στο πανεπιστήμιο, η ΔΑΠ κατέβαζε φοιτητές από τη σχολή γυμναστών και τα συνθήματά τους ήταν στο ίδιο μήκος κύματος με αυτά της χρυσής αυγής. Τέλος, δεν μπορώ να ξεχάσω πολύ καλούς συμφοιτητές μου οι οποίοι ήταν εγγεγραμμένοι στη ΔΑΠ και σε άλλα κόμματα από την πρώτη μέρα της σχολής, λόγω οικογενειακής παράδοσης, και είχαν υγιείς απόψεις για τα περισσότερα θέματα γύρω από την κοινωνία και τη σχολή. Αλλά και πάλι, πιστεύω ότι δεν έπρεπε να ανήκουν σε κάποιο κόμμα, αλλά απλώς ως ελεύθεροι άνθρωποι σε κάποιον ιδεολογικό χώρο.

Οι περισσότεροι Έλληνες που υποστηρίζουν τη Χρυσή Αυγή το κάνουν για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω. Υπάρχει όμως και ένας ακόμη λόγος: Ο φασισμός εμπνέει μια ιδιαίτερη γοητεία και αυτή δεν είναι άλλη από εκείνην του "άμεσου". Ο φασίστας δεν θα καθίσει να κάνει ανάλυση και συζήτηση για το αν είσαι ένοχος. Πριν καλά καλά το αντιληφθείς και προσπαθήσεις να απολογηθείς, θα σε έχει σκοτώσει αν είσαι τυχερός, ενώ αν είσαι άτυχος θα σε φυλακίσει μέχρι να πεθάνεις από τα επιστημονικώς επιμελημένα σκληρά βασανιστήρια. Όλο αυτό το κλίμα της ανομίας, της διαφθοράς και της ατιμωρησίας οδηγεί κάποιους συμπολίτες μας, οι οποίοι ωστόσο έχουν γαλουχηθεί και λειτουργούν με βάση τα παραπάνω, να επιλέγουν τον φασισμό για να λυθούν τα προβλήματά τους. Προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα "ομοιοπαθητικά", αλλά παραβλέπουν το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι ένα ξένο σώμα για την κυβέρνηση και το κράτος, αλλά στην πραγματικότητα ένα κομμάτι του εαυτού της. Η επάνδρωση των ένστολων υπηρεσιών της χώρας έγινε καθ' όλην τη διάρκεια της αντιπολίτευσης με γνώμονα την εξυπηρέτηση των αναγκών της εκάστοτε κυβέρνησης, η οποία ευνόησε τη δημιουργία παρακρατικών οργανώσεων μέσα και έξω από αυτές, και μια τέτοια είναι και η Χρυσή Αυγή. Η τελευταία συνειδητοποίησε στις τελευταίες εκλογές ότι έχει δύναμη και άρχισε να φλερτάρει με την εξουσία, εκμεταλλευόμενη την πολιτική συγκυρία.

Αν και η παρουσία ενός φασιστικού κόμματος σε κάποια βουλή στη Ευρώπη δεν αποτελεί πια έκπληξη, στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι εντονότερο, αφού το κόμμα αυτό έχει δραστηριοποιείται ενεργά, απροκάλυπτα και χωρίς να το διαψεύδει σε επιθέσεις και προπηλακισμούς εναντίων αλλοδαπών, μεταναστών και Ελλήνων με αντίθετη ιδεολογία από αυτήν του φασισμού. Αν και αυτό συνέβαινε από παλιά, δυστυχώς σήμερα που προβάλλεται πάρα πολλοί πολίτες φαίνεται να το επικροτούν και να το αποδέχονται ως "λύση". Και δεν έχουν αντιληφθεί ότι μέσα από τέτοια καθημερινά φαινόμενα γινόμαστε ολοένα και πιο υπανάπτυκτοι ως λαός, κουλτούρα και κοινωνία.

Και πάλι επαναλαμβάνω ότι δεν είχα σκοπό να γράψω τώρα αυτό το κείμενο, διαβάζω όμως καθημερινά στον ξένο τύπο αρκετά άρθρα για τον ρατσισμό στην Ελλάδα και είναι πια γεγονός ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες που τυγχάνει να έχουν εμφανισιακά χαρακτηριστικά διαφορετικά από εκείνα της "ελληνικής άριας φυλής" δεν θα ήθελαν να επισκεφτούν αυτήν την εποχή τη χώρα μας είτε για διακοπές είτε για επαγγελματικούς λόγους. Και σαν να μην ήταν όλα αυτά, μου ήρθε σήμερα μέσω email από μια διάσημη ιστοσελίδα που συλλέγει υπογραφές, την www.thepetitionsite.com, μια πρόταση να υπογράψω για ένα αίτημα προς την Ελληνική Κυβέρνηση να ελέγξει τη βία και τη ξενοφοβία στην Ελλάδα, τη Χρυσή Αυγή και την Ελληνική αστυνομία... διεθνές ρεζιλίκι!

Αμέσως, ανέτρεξα στην ιστοσελίδα του αμερικάνικου υπουργείου και είδα ότι πράγματι έχει αναρτηθεί επίσημη ταξιδιωτική ανακοίνωση για τους Αμερικανούς Πολίτες που σκέφτονται να ταξιδεύσουν στην Ελλάδα. Διαβάστε εδώ http://photos.state.gov/libraries/greece/38517/uscitizens/sec_message_greece.pdf και προσέξτε την πρόταση U.S. citizens most at risk are those of African, Asian, Hispanic, or Middle Eastern descent in Athens and other major cities. Η ανακοίνωση αυτή δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα. Ένας Αμερικανός τουρίστας με καφέ δέρμα, ο οποίος μετά από διασκέδαση επιστρέφει στο ξενοδοχείο του στην Αθήνα με τα πόδια δεν είναι ασφαλής. Στην πραγματικότητα κανείς μας δεν είναι ασφαλής, διότι στην ίδια θέση ακόμα και Έλληνας να είσαι, αν μιλάς άλλη γλώσσα στο κινητό σου εκείνην την ώρα ή βρεθείς στη μέση ενός κοπαδιού νοσταλγών του Αδόλφου, τότε δεν προλαβαίνεις να αποδείξεις τι είσαι. Είναι αυτή η παράξενη γοητεία του "άμεσου" που λέγαμε πιο πάνω...


Πηγές - Υλικό

1. Ερμηνευτικό Λεξικό Ψυχιατρικών Όρων, Νίκου Μάντη, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1985.
2. Λίστα Λαγκάρντ, από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.
3. Ναζιστική Γερμανία, Γερμανικός Εθνικοσοσιαλισμός, Ολοκαύτωμα, από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.
4. Greece Golden Dawn: New evidence over 'assault' on MP, http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-20838223, από την επίσημη ιστοσελίδα του BBC. 
5. Anti-immigrant Golden Dawn rises in Greece, http://articles.washingtonpost.com/2012-10-20/world/35500727_1_golden-dawn-greek-parliament-immigrant, 20 Oct 2012, από την επίσημη ιστοσελίδα της The Washington Post.
6. High police support for Greece's Golden Dawn, http://blogs.aljazeera.com/blog/europe/high-police-support-greeces-golden-dawn, 1 Dec 2012, από την επίσημη ιστοσελίδα του Al Jazeera.
7. Europe’s New Fascists, http://www.nytimes.com/2012/11/18/opinion/sunday/europes-new-fascists.html?pagewanted=all&_r=0, 17 Nov 2012, από την επίσημη ιστοσελίδα των The New York Times.
8. Greek Schools Are 'Fertile Ground For Neo-Nazis', http://www.businessinsider.com/greek-schools-fertile-ground-for-neo-nazis-2012-12, από την επίσημη ιστοσελίδα του The Business Insider.
9. Amnesty-International-Bericht: Flüchtlingsdrama in Griechenland, http://www.spiegel.de/politik/ausland/amnesty-international-miserable-lage-der-fluechtlinge-in-griechenland-a-873974.html, 20 Dec 2012, από την επίσημη ιστοσελίδα του περιοδικού Der Spiegel.
10. The Petition Site, http://www.thepetitionsite.com, ιστοσελίδα για τη συγκέντρωση υπογραφών γύρω από διεθνή θέματα.
11. Messages for U.S. Citizens, http://athens.usembassy.gov/warden_messages.html, Αμερικάνη Πρεσβεία στην Ελλάδα, από την επίσημη ιστοσελίδα του Αμερικάνικου Υπουργείου.
12. Security Message for U.S. Citizens: Safety and Security in Greece, November 2012, http://photos.state.gov/libraries/greece/38517/uscitizens/sec_message_greece.pdf, Αμερικάνη Πρεσβεία στην Ελλάδα, από την επίσημη ιστοσελίδα του Αμερικάνικου Υπουργείου.
13. http://www.metaxas-project.com/photos/pictures/ioannis-metaxas-regime-fascist-greece-20071201150952_big12.jpg.php, από την ιστοσελίδα http://metaxas-project.com.