Νοέμβριος 2010. Μέρες, δρώμενα και προβληματισμοί.

Τι μου κίνησε το ενδιαφέρον αυτές τις μέρες:

Δημοτικές εκλογές 2010

Νομίζω ότι είναι το αποκορύφωμα της πολιτικής απαξίωσης στη σύγχρονη Ελλάδα. Ενώ ο ρόλος τους είναι να επιλέξουν οι πολίτες εκείνους τους ανθρώπους που θα τους εκπροσωπήσουν στη λήψη αποφάσεων σε θέματα που επηρεάζουν άμεσα και καθοριστικά τον τρόπο ζωής τους, οι εκλογές αυτές μετατράπηκαν σε δημοψήφισμα για το αν οι πολίτες αποδέχονται τα μέτρα του παρόντος αλλά και κάθε μελλοντικού μνημονίου. Αυτό είναι απαράδεκτο και δεν είναι καθόλου δημοκρατία. Είναι δικτατορία με το πρόσχημα της δημοκρατίας. Αν ήθελε πραγματικά ο κύριος πρωθυπουργός να δράσει δημοκρατικά και πολύ περισσότερο αν υπολόγιζε τον ελληνικό λαό, τότε θα διεξήγαγε ένα δημοψήφισμα χωριστά για αυτό το θέμα την ημέρα των δημοτικών εκλογών. Αλλά ο στόχος του δεν είναι η δημοκρατία, αλλά η εξουσία. Ρωτάω, λοιπόν, πολύ εύλογα:

1. Είναι απαραίτητη η ανάμειξη των βουλευτικών κομμάτων στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές; 
2. Γιατί ο πρωθυπουργός δεν διεξάγει χωριστά ένα δημοψήφισμα για το μνημόνιο, αφού είναι τόσο σημαντική η άποψη του ελληνικού λαού για να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις;

Ο αναγνώστης μπορεί να ψάξει και να καταλήξει σε πολλά συμπεράσματα. Λογικά, αλλά και διαισθητικά, η ανάμειξη βουλευτικών κομμάτων δεν έχει νόημα. Αρκεί κανείς να κοιτάξει στην Ευρώπη για να καταλάβει αμέσως ότι αυτή η ανάμειξη στην Ελλάδα μπορεί μόνο με μία λέξη να χαρακτηριστεί: "Διαφθορά και κατάχρηση εξουσίας". Να βάλουμε παντού τους "δικούς μας", τους κουμπάρους και τους κολλητούς μας, ασχέτως αν είναι χρήσιμοι για τον τόπο.

Αλλά ακόμα και τίμιος να είναι ο πρωθυπουργός, η απόφασή του να αλλοιώσει τη φυσιογνωμία των εκλογών μετατρέποντάς τες σε δημοψήφισμα είναι μέγιστο ατόπημα. Αλλά, ποιος από τους πολίτες θα του το καταλογίσει όταν υπάρχει ατιμωρησία και λήθη απέναντι στους κακούς πολιτικούς αυτής της χώρας; Κανείς δεν ρωτάει τον ελληνικό λαό για τα μεγάλα θέματα, γιατί πολύ απλά κανείς δεν τον λογαριάζει. Παραμένει σκλαβωμένος ο λαός αυτός. Έγινε ποτέ δημοψήφισμα για να αποφασίσει αν θα μπει στο Ευρώ; Έγινε ποτέ δημοψήφισμα για να δεχτεί το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση; Έγινε δημοψήφισμα για το αν πρέπει να στείλουμε στρατιώτες στην αποστολή του ΝΑΤΟ; Πότε έγινε τελευταία φορά δημοψήφισμα σε αυτήν τη χώρα;

Σίγουρα πρέπει να γίνουν σημαντικές ριζικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα. Πολλά από τα μέτρα του μνημονίου είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Το πρόβλημα είναι ότι το μνημόνιο παρουσιάζεται ως μονόδρομος, ενώ κάθε εναλλακτική πρόταση απορρίπτεται πριν καν μελετηθεί. Επίσης, η λαϊκή συναίνεση δεν ζητείται από την κυβέρνηση, αλλά τίθεται ως εκβιαστικό δίλημμα. Και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη πια στην κυβέρνηση, επειδή δεν έχει να επιδείξει σταθερότητα στα λόγια και τις πράξεις της. Από την περίφημη φράση "λεφτά υπάρχουν", πήγαμε στη χιλιοειπωμένη φράση "δεν θα χρησιμοποιήσουμε τον μηχανισμό στήριξης" και έτσι προχωράμε. Κανείς πλέον δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση και τα κόμματα που μας κυβερνάνε. Θα ήταν πιο τίμιο να υπήρχε μια κυβέρνηση συνεργασίας από όλα τα κόμματα και να προτείνονταν δυναμικά μέτρα που να τα αποδέχονταν ο λαός με ένα δημοψήφισμα, όσο σκληρά και ας ήταν αυτά. Αρκεί να έδιναν πραγματικά ελπίδα και διέξοδο από το πρόβλημα και ο κόσμος να τα εμπιστεύονταν. Το πρόσχημα της κυβέρνησης ότι παλεύει έτσι ώστε "να μη χρεοκοπήσει η χώρα" δεν έχει πια νόημα. Γιατί η χώρα έχει ήδη χρεοκοπήσει σε όλους τους άλλους τομείς, πολύ περισσότερο στον πολιτικό. Οι εκλογές της Κυριακής είναι μια μεγάλη ήττα για τη δημοκρατία. Το κύκνειο άσμα είναι η ψήφος αυτών των λίγων αλλά συνειδητοποιημένων συμπολιτών μας οι οποίοι ψηφίζουν με αξιοκρατικά κριτήρια έχοντας στο μυαλό τους τον γείτονά τους και όχι αποκλειστικά το συμφέρον τους. 

Μεγάλο ενδιαφέρον για συζήτηση παρουσιάζουν τα παρακάτω άρθρα, τα οποία αποτελούν ένα μικρό μόνο δείγμα από τα πολλά και εύστοχα που κυκλοφορούν αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο:

• Εφημερίδα "Το ποντίκι", 30/9/2010: Θα ξεπουλήσουν και τα βράχια.
• ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ: λαϊκά το λέμε… «Ξεβράκωμα»!
• Η ζωή χωρίς το μνημόνιο, του Πάσχου Μανδραβέλη.

Ο ακριβότερος καφές του κόσμου: Σκέψου πολύ καλά πριν τον πιείς!

Το μικρό και αθώο Civet!

Και αυτό γιατί αυτός ο καφές είναι ο Civet Coffee, γνωστός και ως Kopi Luwak. Η επεξεργασία των κόκκων του εμπεριέχει ένα παράδοξο και για πολλούς ανθρώπους αναγουλιαστικό στάδιο: Οι κόκκοι διέρχονται εξ' ολοκλήρου από το πεπτικό σύστημα ενός μικρού θηλαστικού που ζει στην Ασία, μοιάζει περίπου με γάτα και ονομάζεται Palm Civet! Αυτό το ζώο τρέφεται με τους κόκκινους φρέσκους καρπούς του τοπικού καφεόδεντρου και τα πεπτικά ένζυμα αναλαμβάνουν να τους επεξεργαστούν. Οι σπόροι του καφέ δεν μπορούν να αφομοιωθούν από το πεπτικό σύστημα του ζώου. Η επεξεργασία τους όμως από το πεπτικό σύστημα του Civet, έχει ως αποτέλεσμα αυτοί να γίνουν λιγότερο πικροί, περισσότερο αρωματικοί και με γεύση πιο σοκολατοειδή. Μετά την "επική έξοδο" από το σώμα του ζώου, οι κόκκοι πλένονται και ξεραίνονται κάτω από τον ήλιο.
Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, αυτός ο καφές είναι ο πιο ακριβός στον κόσμο, αφού η τιμή του είναι περίπου στα 1300 δολάρια το κιλό.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ:

• Civet Coffee (Kopi Luwak)
• http://en.wikipedia.org/wiki/Kopi_Luwak

Τα ποτά βρε παιδιά!

Αρκετές έγκυρες μελέτες βλέπουν το φως της δημοσιότητας τώρα τελευταία σύμφωνα με τις οποίες το αλκοόλ δεν είναι τόσο αθώο όσο πιστεύαμε στο παρελθόν. Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι το αλκοόλ είναι ένα πολύ σκληρό και επικίνδυνο για την υγεία ναρκωτικό, το οποίο αν και είναι ευρύτατα αποδεκτό και νόμιμο από τις περισσότερες κοινωνίες στην ουσία δεν θα έπρεπε να είναι. Τα συμπτώματα μέθης δεν διαφέρουν από εκείνα των άλλων σκληρών ναρκωτικών, ενώ μεγάλες δόσεις προκαλούν τον θάνατο. Υπάρχει εξάρτηση, ενώ η μακροχρόνια χρήση γερνάει τον οργανισμό, καταστρέφει τον εγκέφαλο και τα άλλα ζωτικά όργανα του οργανισμού και οδηγεί σε άσχημα γερατειά και πρόωρο θάνατο.

Διαβάστε περισσότερα σε αυτό το άρθρο:
Το αλκοόλ «πιο επικίνδυνο από την ηρωίνη και την κοκαΐνη»
Το πρωτότυπο είναι εδώ: Alcohol most harmful drug based on multicriteria analysis.


Άλλα ενδιαφέροντα θέματα

Διαβάστε σε αυτό το άρθρο για μια καινούρια υπερ-κάμερα τροχαίας η οποία θα αντικαταστήσει στο μέλλον τις κοινές κάμερες: Υπερκάμερα στον δρόμο

Αν ενδιαφέρεστε να ταξιδέψετε, τότε η ιστοσελίδα της michelin θα είναι πολύ χρήσιμη στον προγραμματισμό και το δρομολόγιο του ταξιδιού σας: www.viamichelin.com

Το άρθρο αυτό επεξηγεί γιατί είναι καλύτερο να τρέχει κάποιος χωρίς αθλητικά παπούτσια έτσι, ώστε να μην καταπονηθούν τα πόδια του: http://news.harvard.edu/gazette/story/2010/01/different-strokes/

Σε αυτό το βραχύχρονο βίντεο μπορείτε να δείτε το φαινόμενο της "κούφιας μάσκας": http://www.maniacworld.com/Cube-Illusion.html

Εκεί που καίνε βιβλία...

Παιδιά, οτιδήποτε και να πείτε αυτό που συνέβη στην τράπεζα ήταν στυγνή δολοφονία. Ακόμα και ένας ανόητος άνθρωπος γνωρίζει πολύ καλά πως όταν ανάψεις μια φωτιά σε ένα κτίριο που έχει μέσα ανθρώπους, έναν μόνο σκοπό έχεις: Να τους κάψεις ζωντανούς!
Δεν έχει κανένας μας δικαίωμα στο βωμό οποιασδήποτε "ιδεολογίας", "πολιτικής στάσης" ή "πάλης" να καίει συνανθρώπους του. Αυτό είναι καθαρός φασισμός και δεν έχει να κάνει με "ένα καλύτερο αύριο ή μια πιο καλή κοινωνία". Απλώς, κάποιοι άνθρωποι θέλουν να δολοφονήσουν και όλα τα άλλα είναι απλώς προσχήματα.
Για ποια δημοκρατία μιλάμε; Για ποιο κράτος δικαίου;
Αν θέλουμε να είμαστε έντιμοι απέναντι στον εαυτό μας, τότε ας δούμε για τι ακριβώς αγωνιζόμαστε και με ποιον τρόπο συναγωνιζόμαστε. Όταν λέμε "κοινωνία" εννοούμε όλους τους ανθρώπους που απαρτίζουν το σύνολό της είτε αυτοί μας αρέσουν είτε όχι. Και όταν μιλάμε για "καλύτερες συνθήκες ζωής", εννοείται πως αυτές θα είναι για όλην την κοινωνία. Άρα, όταν παλεύουμε για κάτι καλύτερο, παλεύουμε για όλους, ακόμα και για τον μπάτσο που θα μας κυνηγήσει με το γκλομπ. Μακροπρόθεσμα αυτό θα έχει αποτέλεσμα.
Δυστυχώς, όμως, αυτό που συνέβη σήμερα επιβεβαιώνει αυτό που φοβόμουν. Είμαστε ένα ξέφραγο αμπέλι, μια σκόρπια μάζα, ένας χυλός. Ο καθένας φοράει μια ταμπέλα ενός πολιτικού κόμματος ή παράταξης και θέλει μανιασμένα να δολοφονήσει τον απέναντί του ανεξαρτήτως της ταμπέλας που έχει εκείνος. Οι ταμπέλες είναι απλώς τα προσχήματα. Για αυτό και δεν υπάρχουν ενιαίοι αγώνες με διάρκεια, κοινή συναίνεση, συγκατάβαση και συναγωνιστικότητα.
Αν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα, καιρός είναι να πετάξουμε τις ταμπέλες και τα ψεύτικα πανό και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε συλλογικά, να νοιαζόμαστε για την ευημερία όλων μας και όχι μόνο του εαυτούλη μας.Οι πολιτικοί και τα κόμματα που μας κυβερνάνε σήμερα είναι μια πλήρης μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας. Που είναι η τήρηση των νόμων στην καθημερινή μας ζωή, η ανθρωπιά και το φιλότιμο; Αντ' αυτών βουτάμε ένα καδρόνι και θέλουμε να φάμε τον άλλον άνθρωπο ζωντανό.
Κάποτε ο Μπρεχτ είχε πει για το κάψιμο των βιβλίων στη ναζιστική Γερμανία, πως εκεί που καίνε βιβλία μια μέρα θα καίνε ανθρώπους. Θα παρατηρήσω πώς και στη χώρα μας κάτι τέτοιο ισχύει με το όχι και τόσο αθώο έθιμο του κάψιμου των σχολικών βιβλίων από τους μαθητές στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που φτάσαμε σε αυτήν την κατάντια. Θέλετε να δείτε σε ποιό στάδιο βρισκόμαστε σήμερα ως Έλληνες; Δείτε αυτό και θα καταλάβετε. Ακόμα εκεί είμαστε. Απλώς πιο διακριτικά και συγκαλυμμένα. Ακόμα ένα είναι το χελιδόνι και η άνοιξη δεν έχει 'ρθει.
Δεν έχω λόγια να περιγράψω τη απέραντη στεναχώρια μου για τους ανθρώπους που έφυγαν από τη ζωή με αυτόν τον τρόπο. Πιστεύω ότι πήγαν στη δουλειά τους γιατί δεν είχαν και άλλη επιλογή. Σίγουρα θα τους τρομοκράτησαν ότι θα τους απόλυαν αν δεν προσέρχονταν στην εργασία τους και απεργούσαν. Ειδικά η έγκυος γυναίκα με όλην αυτήν τη κρίση και την τρομοκρατία των ΜΜΕ. Είμαι σίγουρος ότι και αυτοί θα ήθελαν να απεργήσουν, γιατί να μην το κάνουν;
Ντρέπομαι που είμαι Έλληνας και ειλικρινά ζητώ συγνώμη από τις οικογένειες των ανθρώπων που κάηκαν σήμερα.

(Όπως δημοσιεύτηκε στη λίστα electroauth του Α.Π.Θ.)

We are sorry!

Είναι πλέον πάγια τακτική των νατοϊκών δυνάμεων, και κυρίων των αμερικανικών, να δολοφονούν άμαχους πολίτες και πολεμικούς ανταποκριτές ή δημοσιογράφους σε εμπόλεμες ζώνες. Θα θυμόμαστε πάντα τέτοια περιστατικά όταν οι αμερικανοί δολοφόνισαν καραβάνι άμαχων πολιτών κατά τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία το 1999. Είναι πολλά αυτά τα περιστατικά και άλλα πόσα που παραμένουν εφτασφράγιστα μυστικά. Οι δολοφονίες δημοσιογράφων και πολεμικών ανταποκριτών έχουν μια λογική, έστω και απάνθρωπη: Να μην μπορούν να ενημερωθούν ποτέ οι πολίτες και οι λαοί για τις θηριωδίες των νατοϊκών δυνάμεων, για τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες άμαχων πολιτών, αλλά και αμερικάνων οπλιτών που εξαναγκάστηκαν να εκτελέσουν εντολές αυτοκτονίας από τους ανωτέρους τους. Είναι μια πάγια πολιτική, αφού η δημοσιογραφία κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ συνέβαλε καθοριστικά μέσα από την κοινή γνώμη στην Αμερική να τερματιστεί ο πόλεμος και να σωθεί η ζωή χιλιάδων αμερικανών πολιτών που βρέθηκαν υποχρεωτικά λόγω επιστράτευσης στον πόλεμο.

Δείτε τη εν ψυχρώ δολοφονία των δύο δημοσιογράφων του Reuters και των άλλων αμάχων. Η αμερικάνικη κυβέρνηση, μαζί με τις άλλες αντίστοιχες του ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα της βρεττανικής, προσπαθούν λυσσαλέα με οποιονδήποτε τρόπο να αποκρύψουν την αλήθεια και να κλείσουν όλες τις πηγές ενημέρωσης των πολιτών.

Διαβάστε το παρακάτω άρθρο από το tvxs.gr και δείτε οπωσδήποτε το βίντεο της δολοφονίας για να καταλάβετε σε τι κόσμο ζούμε.

Η δημοσιοποίηση του βίντεο-ντοκουμέντο της επιδρομής που έκανε αμερικανικό ελικόπτερο στη Βαγδάτη, πριν από τρία χρόνια, κατά την οποία προκάλεσε τον θάνατο 12 Ιρακινών πολιτών και 2 υπαλλήλων του πρακτορείου Reuters έχει στρέψει εκ νέου την προσοχή στην ιστοσελίδα wikileaks.org η οποία και το ανάρτησε στο διαδίκτυο την περασμένη Δευτέρα.

Όπως ήταν αναμενόμενο το βίντεο σόκαρε και προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Αξιωματούχος του αμερικανικού στρατού στην προσπάθειά του να υποβαθμίσει το γεγονός και να βγάλει από την αμήχανη θέση την κυβέρνηση των ΗΠΑ έσπευσε να τονίσει ότι το βίντεο δεν δίνει καμία καινούργια πληροφορία.

Ο συγκεκριμένος ιστοχώρος, ο οποίος ειδικεύεται στη μετάδοση απόρρητων πληροφοριών των κυβερνήσεων και των πολυεθνικών εταιριών δεν έκανε γνωστό πως απέκτησε και αποκρυπτογράφησε το συγκεκριμένο «υλικό». Η δημοσιότητα που πήρε το θέμα φαίνεται να ενόχλησε τις αρμόδιες αρχές στις ΗΠΑ.

Το αρμόδιο αμερικανικό γραφείο για τα «ευαίσθητα θέματα», ασχολείται ήδη με το θέμα αναμοχλεύοντας για ακόμα μια φορά το θέμα της ελεύθερης δημοσιογραφίας. Μέχρι σήμερα η ιστοσελίδα Wikileaks δεν έχει αποκαλύψει ποτέ πηγή της και τον τρόπο με τον οποίο φτάνουν στα «χέρια» της τα δεδομένα που δημοσιεύει.

«Αυτό κάνουν ακριβώς οι υπηρεσίες κατασκοπείας, εξεταστική δημοσιογραφία υψηλής τεχνολογίας. Λόγω αυτού τα ΜΜΕ έπρεπε και αυτά να αναβαθμιστούν», δήλωσε σε συνέντευξή του χτες ο ένας εκ των ιδρυτών του wikileaks.org, ο Julian Assange. Ο κ. Assange μαζί με μια ομάδα ομοϊδεατών ακτιβιστών και εμπειρογνωμόνων υπολογιστών ίδρυσαν τον ιστοχώρο πριν από τρία χρόνια.

Από τότε, το WikiLeaks δημοσίευσε το στρατιωτικό εγχειρίδιο του αμερικανικού στρατού, 238 σελίδων, το οποίο περιέγραφε τις καθημερινές λειτουργίες του τμήματος Άμυνας της φυλακής στην στρατιωτική βάση του Γκκουαντάναμο. Επίσης, δημοσίευσε το εγχειρίδιο της CIA για τις πτήσεις με απαχθέντες κρατούμενους, οι οποίοι μεταφερόταν σε τρίτες χώρες για να ανακριθούν και βασανιστούν.

Όπως είναι λογικό, το WikiLeaks έχει γίνει στόχος πλήθους νομικών επιθέσεων προκειμένου να σταματήσει η λειτουργία του. Στη Μεγάλη Βρετανία, οι ιθύνοντες του WikiLeaks έχουν οδηγηθεί στα δικαστήρια με την πρόφαση πως τα αρχεία που δημοσιεύονται παραβιάζουν την προστασία της ιδιωτικής ζωής των εμπλεκομένων. Οι καταγγελίες απέβησαν άκαρπες όταν διαπιστώθηκε η αβασιμότητά τους. Μια άλλη πρόωρη προσπάθεια να διακοπεί η λειτουργία του ιστοχώρου έγινε από τον δικαστή Jeffrey S. White, του περιφερειακού δικαστηρίου στην Καλιφόρνια το 2008, όταν διέταξε το κλείσιμο του WikiLeaks λόγω της δημοσιοποίησης εμπιστευτικών εγγράφων σχετικά με ένα υποκατάστημα ελβετικής τράπεζας. Δύο εβδομάδες αργότερα η απόφαση ακυρώθηκε καθώς το υλικό αυτό μπορούσε να δημοσιευτεί και σε άλλες ιστοσελίδες.

Πηγές: http://www.wikileaks.com/, http://www.collateralmurder.com/

5th April 2010 10:44 EST WikiLeaks has released a classified US military video depicting the indiscriminate slaying of over a dozen people in the Iraqi suburb of New Baghdad -- including two Reuters news staff.

Reuters has been trying to obtain the video through the Freedom of Information Act, without success since the time of the attack. The video, shot from an Apache helicopter gun-site, clearly shows the unprovoked slaying of a wounded Reuters employee and his rescuers. Two young children involved in the rescue were also seriously wounded.

The military did not reveal how the Reuters staff were killed, and stated that they did not know how the children were injured.

After demands by Reuters, the incident was investigated and the U.S. military concluded that the actions of the soldiers were in accordance with the law of armed conflict and its own "Rules of Engagement".

Consequently, WikiLeaks has released the classified Rules of Engagement for 2006, 2007 and 2008, revealing these rules before, during, and after the killings.

WikiLeaks has released both the original 38 minutes video and a shorter version with an initial analysis. Subtitles have been added to both versions from the radio transmissions.

WikiLeaks obtained this video as well as supporting documents from a number of military whistleblowers. WikiLeaks goes to great lengths to verify the authenticity of the information it receives. We have analyzed the information about this incident from a variety of source material. We have spoken to witnesses and journalists directly involved in the incident.

WikiLeaks wants to ensure that all the leaked information it receives gets the attention it deserves. In this particular case, some of the people killed were journalists that were simply doing their jobs: putting their lives at risk in order to report on war. Iraq is a very dangerous place for journalists: from 2003- 2009, 139 journalists were killed while doing their work.

Ζαρντινιέρα! Τέτοια δημοκρατία έχουμε να δούμε από τη Χούντα!

Θα ήταν το 2006 όταν άκουσα το νέο με τον κύπριο φοιτητή που ξυλοκοπήθηκε από αστυνομικούς έξω από το ξενοδοχείο ABC. Τότε, οι αστυνομικοί είχαν αναφέρει στην αναφορά τους ότι ο φοιτητής σκόνταψε και έπεσε απλώς πάνω στη ζαρντινιέρα. Ωστόσο, μέσα σε λίγες ώρες εμφανίστηκε στο ελληνικό Διαδίκτυο ένα τρίλεπτο βίντεο που φανερώνει την πραγματικότητα. Το βίντεο μπορείτε να το δείτε λίγο πιο κάτω. Φαίνεται καθαρά ότι κάποιοι ασφαλίτες, χωρίς αστυνομικά διακριτικά, προσπαθούν με το ζόρι να βάλουν κάτω τον Αυγουστίνο. Θα δείτε μπουνίδια και κλωτσιές, ειδικά όταν αυτός είναι στο έδαφος.

Μαντέψτε την παράνοια και τη μαγεία του Ελληνικού Κράτους: Ο Αυγουστίνος δικάζεται αύριο! Κατηγορείται για: «στάση», «διατάραξη κοινής ειρήνης», «διακεκριμένες φθορές», «απόπειρα πρόκλησης επικίνδυνης σωματικής βλάβης» και «αντίσταση κατά της αρχής»!

Δείτε το παρακάτω βίντεο και ως λογικοί άνθρωποι βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Από την άλλη, μην εκπλαγείτε αν τον κλείσουν μέσα και ισόβια. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πλέον ούτε κράτος ούτε δικαιοσύνη. Και οι αστυνομικοί που σήμερα είναι κάποιας ηλικίας και ψηλά στην ιεραρχία μαντέψε με ποιά κριτήρια και σε ποιά εποχή διορίστηκαν. Τα βλέπουν ύστερα οι Ευρωπαίοι αυτά, γιατί τα βλέπουν, μην γελιόμαστε μεταξύ μας, και θέλουμε και να μας πάρουν στα σοβαρά...

Για να μιλήσω ανοικτά, δεν γνωρίζω αν ο Αυγουστίνος συμμετείχε σε κάποια επεισόδια στα πανεπιστήμια, παρόλο που δεν μου έδωσε αυτήν την εντύπωση. Επειδή, όμως, μου έχει τύχει παλαιότερα ως φοιτητής του ΑΠΘ να βρεθώ και εγώ, όπως και ένας σωρός κόσμός σε ακτίνα αναπνοής από επεισόδια μεταξύ αναρχοαυτόνομων και αστυνομικών, μπορώ να πω ότι "κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά". Έτσι και βρεθείς άθελά σου εκεί κοντά, άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν έχεις σχέση. Και το κακό είναι ότι είναι στο κέντρο της πόλης. Αν κατεβαίνεις από την Ολυμπιάδος, την Άνω Πόλη, την Ευαγγελίστρια και τις 40 εκκλησιές για να πας στο κέντρο, από εκεί θα περάσεις. Και αν είσαι από Κύπρο και είναι η πρώτη σου χρονιά στη Θεσσαλονίκη, θα το κάνεις το λάθος να περάσεις από εκεί ανυποψίαστος.

Πάντως, το πόσοι ασφαλίτες και αστυνομικοί μαζεύτηκαν για να συλλάβουν ένα παιδί είναι απίστευτο. Την ίδια ώρα που σπίτια υφίστανται διάρρηξη, περαστικοί ληστεύονται εν ψυχρώ στον δρόμο μέρα μεσημέρι και δεν μπορείς να περάσεις από εκαντοντάδες περιοχές γκέτο λόγω της εγκληματικότητας. Προσωπικά, δεν νοιώθω να με απειλεί κανένα τέτοιο παιδί ή έστω και αυτοί που γράφουν συνθήματα με σπρέϋ έξω από τις τράπεζες και τα υπουργεία. Προσωπικά, εκείνο που με απειλεί είναι η πλήρης διάλυση και αποδόμηση της οργανωμένης πολιτείας και των δημοκρατικών θεσμών, που γίνεται συνειδητά από τους ιθύνοντες.

Φαίνεται καθαρά πως αυτή η κατάσταση βολεύει την ελληνική εξουσία τόσα χρόνια και δεν θέλει να την αλλάξει.

Όλα αυτά φυσικά που διαβάσατε πιο πάνω είναι light. Διαβάστε το παρακάτω άρθρο με τίτλο "η αντεκδίκιση της ζαρντινιέρας" στη διεύθυνση http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=150171 για να δείτε τι εστί Ελλάς σήμερα. Πραγματικά, πολύ λυπάμαι για τα χάλια της ελληνικής αστυνομίας και του υπουργείου "προστασίας του πολίτη". Δεν ξέρω αν είναι για γέλια ή για κλάματα...



Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=760616. Αν και κάποιες φορές το indymedia έχει τραβηγμένες απόψεις που οφείλονται στην οργή και την αγανάκτηση, εντούτοις είναι πολύ σημαντική πηγή πληροφόρησης για όσους θέλουν να ακούσουν και την άλλη, την εναλλακτική άποψη και να μπορέσουν να έχουν καλή διασταύρωση πληροφοριών.

Update: Διαβάστε το παρακάτω άρθρο από το tvxs.gr.