Περιμένετε να δείτε τι περιμένει τα παιδιά μας...

Ο κόσμος πάει από το κακό στο χειρότερο και εμείς συνεχίζουμε να σφυρίζουμε αδιάφορα. Μήπως είναι καιρός να φρενάρουμε λίγο και να επανεξετάσουμε τις αξίες μας και τη θεώρησή μας για τη ζωή;

Πέρα από τη δική μας υπόσταση, καλό είναι να σκεφτούμε ότι η κάθε μας πράξη δεν έχει αντίκτυπο μόνο σε εμάς τους ίδιους. Το μεγαλύτερο κακό το κάνουμε στις γενιές που έρχονται και που θα έρθουν. Σε δύο με τρεις γενιές από τώρα τα παγκόσμια προβλήματα θα έχουν επιδεινωθεί σε τέτοιον βαθμό, ώστε η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών στον κόσμο να στερείται αγαθά και πόρους που για εμάς σήμερα είναι αυτονόητα.

Ένα μέρος του παρακάτω υλικού αφορά τον μυστηριώδη καθηγητή Λιαντίνη. Πέρα από πόσο ασπαζόμαστε το σύνολο των ιδεών του, ο λόγος που παρουσιάζεται πιο κάτω είναι ότι μερικά από αυτά που είχε πει ήταν προφητικά για τη σημερινή ελληνική κλίση.

Λιαντίνης - Ζούμε σε βάρος των μελλοντικών γενεών




Απόσπασμα από ηχογραφημένο μάθημα του Λιαντίνη προς τους μετεκπαιδευόμενους δασκάλους του Μαράσλειου Διδασκαλείου.

Είναι το προτελευταίο μάθημα και πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαΐου του 1998. (http://www.liantinis.org).




Το αποχαιρετιστήριο γράμμα του Λιαντίνη

Το παρακάτω γράμμα είναι και το αποχαιρετιστήριο γράμμα του Λιαντίνη. Πριν δώσει τέρμα στη ζωή του, τον απασχολούσε σε μεγάλο βαθμό ο εγωιστικός και ο επιπόλαιος τρόπος που φερόμαστε έμμεσα στις νέες γενιές. Μας δόθηκε ένα δώρο από τους γονείς μας και εμείς το κατασπαταλούμε και δεν σεβόμαστε τα παιδιά μας.

Το γράμμα αυτό αποτελεί τη πνευματική διαθήκη του πατέρα Λιαντίνη προς τη κόρη του. Αλλά και ο αποχαιρετισμός του σε αυτή. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Λιαντίνης απέφυγε να συναντήσει τη κόρη του για να της μιλήσει για την απόφαση του και να την αποχαιρετήσει. Γνώριζε ότι θα ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή για εκείνον και κυρίως για το παιδί του. Της είχε μεγάλη αδυναμία. Γνώριζε, επίσης, ότι το γράμμα θα έβλεπε κάποτε το φως της δημοσιότητας. Ήξερε βλέπετε όσο κανένας άλλος τη γυναίκα του και τις αδυναμίες της. Έτσι λοιπόν μας άφησε ένα έξοχο κείμενο, άκρως διαφωτιστικό, σημείο αναφοράς θα λέγαμε για κάθε ερευνητή του φαινομένου Λιαντίνης.


Διοτίμα μου,

Φεύγω αυτοθέλητα. Αφανίζομαι όρθιος, στιβαρός και περήφανος. Ετοίμασα τούτη την ώρα βήμα- βήμα ολόκληρη τη ζωή μου, που υπήρξε πολλά πράγματα, αλλά πάνω από όλα εστάθηκε μια προσεκτική μελέτη θανάτου. Τώρα που ανοίγω τα χέρια μου και μέσα τους συντρίβω τον κόσμο, είμαι κατάφορτος με αισθήματα επιδοκιμασίας και κατάφασης.

Πεθαίνω υγιής στο σώμα και στο μυαλό, όσο καθαρό είναι το νωπό χιόνι στα όρη και το επεξεργασμένο γαλάζιο διαμάντι.

Να ζήσεις απλά, σεμνόπρεπα, και τίμια, όπως σε δίδαξα. Να θυμάσαι ότι έρχουνται χαλεποί καιροί για τις νέες γενεές. Και είναι άδικο και μεγάλο παράξενο να χαρίζεται τέτοιο το δώρο της ζωής στους ανθρώπους, και οι πλείστοι να ζούνε μέσα στη ζάλη αυτού του αστείου παραλογισμού.

Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι στις αθώες νέες γενεές που έρχουνται. Ζούμε τη ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους. Ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. Η λύπη μου γι' αυτό το έγκλημα με σκοτώνει.

Να φροντίσεις να κλείσεις με τα χέρια σου τα μάτια της γιαγιάς Πολυτίμης, όταν πεθάνει. Αγάπησα πολλούς ανθρώπους. Αλλά περισσότερο τρεις. Το φίλο μου Αντώνη Δανασσή, τον αδερφοποιτό μου Δημήτρη Τρομπουκη, και τον Παναγιώταρο το συγγενή μου, γιο και πατέρα του Ηρακλή.

Κάποια στοιχεία από το αρχείο μου το κρατά ως ιδιοκτησία ο Ηλίας Αναγνώστου.

Να αγαπάς τη μανούλα ως την τελευταία της ώρα. Υπήρξε ένας υπέροχος άνθρωπος για μένα, για σένα, και για τους άλλους. Όμως γεννήθηκε με μοίρα. Γιατί της ορίστηκε το σπάνιο, να λάβει σύντροφο στη ζωή της όχι απλά έναν άντρα, αλλά τον ποταμό και τον άνεμο. Το γράμμα του αποχαιρετισμού που της έγραψα το παίρνω μαζί μου.

Σας αφήνω εσένα, τη μανούλα και το Διγενή*, το σπίτι μου δηλαδή, που του στάθηκα στύλος και στέμμα, Γκέμμα πες, σε υψηλούς βαθμούς ποιότητας και τάξης. Στην μεγαλύτερη δυνατή αρνητική εντροπία. Να σώζετε αυτή τη σωφροσύνη και αυτή την τιμή. Θα δοκιμάσω να πορευτώ τον ακριβό θάνατο του Οιδίποδα. Αν όμως δεν αντέξω να υψωθώ στην ανδρεία που αξιώνει αυτός ο τρόπος, και ευρεθεί ο νεκρός μου σε τόπο όχι ασφαλή, να φροντίσεις με τη μανούλα και το Διγενή*, να τον κάψετε σε ένα αποτεφρωτήριο της Ευρώπης

Έζησα έρημος και ισχυρός.
Λιαντίνης

Τη μέρα που θα πέσω έδωσα εντολή
να στεφανωθούν οι μορφές**
Σολωμού στη Ζάκυνθο κ' Λυκούργου
στη Σπάρτη.

* Διγενής: γαμπρός του Δ. Λιαντίνη εκείνη την εποχή.

** Οι μορφές στεφανώθηκαν στις 3/6/1998.

Να σεβαστούμε τις νέες γενιές που θα έρθουν.

Η ομιλία της Cullis-Suzuki, ενός παιδιού 12 ετών, η οποία μάζεψε χρήματα μαζί με άλλα παιδιά, μέλη του ECO, για να παρευρεθεί στην Παγκόσμια Σύνοδο του ΟΗΕ για το Περιβάλλον που έγινε το 1992 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, συγκίνησε όλους τους παρευρισκόμενους και τα ΜΜΕ. Τι έγινε από τότε; Μέσα σε δύο δεκαετίες λίγα πράγματα βελτιώθηκαν. Είναι σαν να μην το άκουσε κανείς μας αυτό το παιδί...




Όλοι μας φταίμε για τον κόσμο αυτό, όπως μας τραγουδούσε το συγκρότημα "Χαοτική διάσταση" πριν πόσα χρόνια. Πρώτα φταίμε εμείς, πρώτα εμείς είμαστε υπεύθυνοι και ύστερα έρχονται οι άλλοι. Αν αρχίσουμε να αναλαμβάνουμε τις δικές μας ευθύνες, κάτι μπορεί να γίνει στο μέλλον...





Πηγές - Προτεινόμενο υλικό για μελέτη
- Ιστοσελίδα The big Picture, Dadaab refugee camp.
- Ιστοσελίδα The big Picture, Too much of a basic human need.
- Ιστοσελίδα The big Picture, http://www.boston.com/bigpicture/2010/07/poverty_within_white_south_afr.html.
- Ιστοσελίδα www.liantinis.org, http://www.liantinis.org/content.php?category=35.
- Ιστοσελίδα Wikipedia, Cullis-Suzuki, http://en.wikipedia.org/wiki/Severn_Cullis-Suzuki.

Από το "Διαίρει και βασίλευε" στο "η ισχύς εν τη ενώσει"!

Ζούμε δύσκολες στιγμές και πρέπει όλοι μας να πάρουμε ξεκάθαρη στάση στα πράγματα. Άκουσα σήμερα ότι η Τρόικα (και προφανώς και η κυβέρνηση) θέλουν να καταργήσουν την κρατική συλλογική σύμβαση και άλλα πολλά τέτοια. Ας είναι. Αλλά, έχω ένα έκδηλο ερώτημα και δυο κουβέντες να πω...

Ας μου πει κάποιος από όλους αυτούς που θέλουν το "καλό" μας, σε ποια χώρα της "πολιτισμένης" Ευρώπης έχουν δοκιμαστεί από πριν όλες αυτές οι συνταγές;

Διότι, απ' ότι γνωρίζω, σε όλα τα κράτη με ένα σχετικά ανεβασμένο βιωτικό επίπεδο υπάρχουν νόμοι, κρατικές συλλογικές συμβάσεις και κοινωνικοί θεσμοί. Μα, αν ήθελε η Τρόικα να έκανε δουλειά, θα επιχειρούσε πρωτίστως να κινήσει διαδικασίες για τα παρακάτω ζητήματα (έτσι και αλλιώς, αυτή κάνει οτιδήποτε θέλει τώρα πια στη χώρα, αφού η γαλαζοπράσινη κυβέρνηση έχει βρει στο πρόσωπο της πρώτης την τέλεια πρόφαση για να κρύψει την ανικανότητά της):

Συλλογικές συμβάσεις. Θα πρέπει να διερευνηθούν, να "καθαριστούν" από τα στοιχεία διαφθοράς που μερικές εμπεριέχουν, να αποκτήσουν αξιοκρατικό και κοινωνικό χαρακτήρα και να τηρηθούν επιτέλους στο έπακρο. Στην Γερμανία, στην Ολλανδία και στις γειτονικές δυτικές χώρες, οι συμβάσεις είναι πανίσχυρες και χάριν σε αυτές συγκρατιέται ο κοινωνικός ιστός και προοδεύει η κοινωνία. Αυτοί οι λαοί είναι περισσότερο "έξυπνοι" από εμάς;

Επιθεωρητές εργασίας. Επιτέλους να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Και αν δεν υπάρχουν αρκετοί, να διοριστούν. Αν κοιτάξει κανείς στοιχεία, θα δει ότι στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, το σύστημα αυτό δουλεύει ικανοποιητικά. Αυτοί οι λαοί είναι περισσότερο "έξυπνοι" από εμάς;

Εργατοπατέρες. Πόσοι από αυτούς είπαν ότι πάλεψαν για τον λαό και την επόμενη μέρα ήταν βουλευτές και υπουργοί; Όχι άλλο κάρβουνο! Γιατί αυτά δεν συμβαίνουν στον ίδιο βαθμό στον Βορρά; Αυτοί οι λαοί είναι περισσότερο "έξυπνοι" από εμάς;

Απλή αναλογική ψήφος. Γιατί εδώ και είκοσι χρόνια στην Ελλάδα το κόμμα που έρχεται κάθε φορά πρώτο στις εκλογές παίρνει αυτόματα την πλειοψηφία των εδρών και σχηματίζει αυταρχικές κυβερνήσεις που θυμίζουν δικτατορικά καθεστώτα της λατινικής Αμερικής; Σε ποια χώρα της Ευρώπης γίνονται αυτά; Στη Γερμανία, στην Ολλανδία και σε πόσες άλλες χώρες, τα κόμματα μετά τις εκλογές δεν έχουν αυτοδυναμία και πρέπει να συνεργαστούν για να σχηματίσουν κυβέρνηση. Αυτοί οι λαοί είναι περισσότερο "έξυπνοι" από εμάς;

Εργασιακά δικαιώματα και μισθοί. Γιατί, έτσι και βγει κάπου κάποιος υπουργός και κάνει νύξη για "μείωση" ή "αλλαγές" γίνεται χαμός και απειλούν με απεργία από τη Γερμανία, τη Δανία έως και τη Σκανδιναβία; Συν ότι οι μισθοί ακολουθούν τον πληθωρισμό και κάθε εξάμηνο ανεβαίνουν και λίγο. Αυτοί οι λαοί είναι περισσότερο "έξυπνοι" από εμάς;

Χαράτσι. Σε ποια χώρα από τις χώρες της Τρόικας, σε ποια από της Ευρώπης, ακούστηκε ποτέ να πρέπει ο πολίτης να πληρώσει "χαράτσι" για το σπίτι του; Σε ποια χώρα οι υπουργοί υπόσχονται ψευδώς κάθε δεύτερη μέρα ότι δεν μπουν καινούριοι φόροι; Αυτοί οι λαοί είναι περισσότερο "έξυπνοι" από εμάς;

Παγκόσμια κρίση του 2008. Συγκρίνετε τα μέτρα που μας καλούνε να πάρουμε στη χώρα μας με οποιαδήποτε μέτρα πάρθηκαν στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο κατά την μεγάλη παγκόσμια κρίση. Ποτέ και πουθενά δεν έχουν συμβεί τόσο μεγάλες αλλαγές και εξευτελισμός ενός λαού όσο στην Ελλάδα! Και παντού στις χώρες της Τρόικας και της Ευρώπης έγινε μια μεγάλη προσπάθεια να κρατηθούν ζωντανά τα μαγαζιά, να μην φύγει χρήμα από την αγορά, να στηριχθεί η αγοραστική δύναμη και να μην γίνουν μαζικές απολύσεις. Αυτοί οι λαοί είναι περισσότερο "έξυπνοι" από εμάς;

Ερήμωση του δημιουργικού εργατικού δυναμικού της χώρας. Γιατί να αναγκαζόμαστε όλοι εμείς οι νέοι άνθρωποι να μεταναστεύσουμε στο εξωτερικό και να μην μπορούμε να ξαναγυρίσουμε στην πατρίδα μας να εργαστούμε αξιοπρεπώς και δημιουργικά;  Γιατί δεν μας δίνουν ευκαιρίες να εργαστούμε στη χώρα μας και κανείς δεν νοιάζεται για εμάς; Τουλάχιστον, στις χώρες της Τρόικας, η πλειοψηφία των νέων που φεύγει από την εκάστοτε χώρα, φεύγει γιατί έχει "καλύτερες" (και όχι "καθόλου") επιλογές. Αυτοί οι λαοί είναι περισσότερο "έξυπνοι" από εμάς;

Παιδεία. Σε ποια χώρα της Ευρώπης, τα παιδιά δεν πήραν ακόμα βιβλία και οι καθηγητές μειώνονται; Γιατί δεν συμβαίνουν αυτά στις χώρες της Τρόικας. Αυτοί οι λαοί είναι περισσότερο "έξυπνοι" από εμάς;


Διαίρει και βασίλευε

Πως είναι δυνατόν να μας έχουν εκφοβίσει τόσο με το ενδεχόμενο η χώρα να πτωχεύσει, όταν ήδη έχει πτωχεύσει; Καλύτερα να κηρύξουμε πτώχευση τώρα και αν είναι ας παλέψουμε έστω και φτωχοί να ξαναγεννηθούμε. Τουλάχιστον από ένα σημείο και μετά, η κάθε μέρα σιγά-σιγά θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Ενώ τώρα αργοπεθαίνουμε. Και όπως μας λένε, θα συνεχίσουμε να αργοπεθαίνουμε για ακόμα πάρα πολλά χρόνια. Και μας μιλάνε συνεχώς για τις αγορές και τα δομημένα ομόλογα και τα σπρέντ. Πώς μπορείς να το εξηγήσεις αυτό σε ένα μικρό παιδί στην Ελλάδα του 2011 που δεν έχει να φάει;

Και αν μας λένε ότι η πτώχευση θα παραλύσει τη χώρα, για μια στιγμή ας υποθέσουμε ότι αυτό ισχύει και ας διερωτηθούμε: Έτσι όπως βαδίζουμε τώρα με σκοπό να αποφύγουμε τη πτώχευση, θα έχουμε κάτι που να είναι δικό μας πραγματικά ή θα τα έχουμε ξεπουλήσει όλα και θα είμαστε ακόμα πιο φτωχοί; Και ναι, είναι αλήθεια ότι οι ανίκανες κυβερνήσεις που υποστηρίζουμε τόσα χρόνια μας έχουν φέρει εδώ που είμαστε. Αλλά, να μην ξεχνάμε ότι φταίμε και εμείς που τις στηρίξαμε με τις ψήφους μας. Και θα φταίμε και αύριο αν επιμένουμε να τις υποστηρίζουμε. Αν αφήνουμε τον κάθε υπουργό να μας επιβάλει χαράτσι εις το όνομα της σωτηρίας της χώρας. Αν αφήνουμε τον κάθε κοιλιόδουλο υπουργό να μας προσβάλει και να μας διασύρει διεθνώς. Αν πιστεύουμε ότι είμαστε μόνοι μας, έτσι όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε. Αυτός είναι ο νόμος του "διαίρει και βασίλευε"...

Η ισχύς εν τη ενώσει.

Δεν μπορούν όμως να μας νικήσουν, γιατί αρχίσαμε και ξυπνάμε. Γιατί δεν είμαστε πλέον μόνοι μας. Γιατί έχουμε φωνή και εμείς οι νεώτεροι δεν ξεχνάμε ποτέ. Γιατί, ακόμα και βράδυ να φύγουν, θα τους κυνηγήσουμε απ' άκρη σ' άκρη σε όλον τον πλανήτη. Εκεί που θα τρώνε το χαβιάρι και θα πίνουν τη σαμπάνια τους αμέριμνοι, θα έρθει η στιγμή να πληρώσουν "από τη δική τους τσέπη" τoν λογαριασμό.

Όσο για το χαράτσι της ΔΕΗ, προτείνω σε όλους τους Έλληνες να μην το πληρώσουν. Να καταβάλουν όλοι το αντίτιμο που αναλογεί στον πραγματικό λογαριασμό της ΔΕΗ στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και να το κοινοποιήσουν στη ΔΕΗ. Έτσι, και η ΔΕΗ θα έχει πληρωθεί και θα έχουν αντισταθεί στην "νόμιμη" κλεψιά και απατεωνιά της κυβέρνησης. Το μέτρο αυτό δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά στην Ευρώπη και θυμίζει μεσαίωνα και Τουρκοκρατία.

Ακόμα μια φορά: Ας πάρουμε όλοι ξεκάθαρη θέση! Τέρμα τα "και τι να κάνουμε, αφού έτσι είναι τα πράγματα" ή τα "μην μιλάς, μην πάθουμε και χειρότερα". Αυτά είναι ντροπή, ρεζιλίκια και εξευτελισμός. Αν μας έβλεπαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, άνθρωποι λεβέντες με περηφάνια και νεύρο που είχαν ψηθεί στα χωράφια και τον κάματο, θα ντρεπόντουσαν για μας και η ψυχή τους θα μάτωνε από τη στεναχώρια. Πώς αφήσαμε να μας τα κάνουν όλα αυτά; Πώς ξεπουλήσαμε τον δυναμισμό, την ενέργεια και το πάθος μας και καταντήσαμε ανδρείκελα και ταπεινά ανθρωπάκια; Τι ακόμα έχει απομείνει, αν έχει απομείνει, για να τους δώσουμε για να μας εξευτελίσουν παραπάνω;

Τους προσφέραμε τη ζωντάνια και τα νιάτα μας. Τη λαχτάρα μας για ζωή και δουλειά. Την ελπίδα για πρόοδο και ευημερία. Τη δροσιά μας και την ενέργειά μας. Και τους είπαμε: "Εδώ είμαστε, δώστε μας τον κόσμο και εμείς θα σας βάλουμε το λιθαράκι μας". Και αυτοί, δεν μας σεβάστηκαν. Μας έκλεψαν ακόμα και το λιθαράκι...

Ας σκεφτούμε όλοι μας συλλογικά και δημιουργικά, όσο είναι καιρός. Να απαιτήσουμε δουλειές και ανάπτυξη και όχι ξεπούλημα της χώρας μας. Τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμα. Και αν είναι να πτωχεύσουμε, ας το κάνουμε με το κεφάλι ψηλά, περήφανα και χωρίς να μας λυπούνται ή να μας θεωρούν υπόδουλούς τους. Μόνο έτσι θα την ξαναχτίσουμε αυτήν την χώρα!

Θέματα προς προβληματισμό:
- The big picture, September 2011, global protests.
- Protagon.gr, Κι όμως γίνεται έργο, του Ηλία Μαμαλάκη.
- Protagon.gr, Δελτίον Κρίσης: 03.10.11, του Γιάννη Βαρουφάκη.

Η πτωχή Ελλάδα κοιμάται ακόμα...

Η κατάσταση στη χώρα μας έχει φτάσει στο απροχώρητο. Ωστόσο προξενεί μεγάλη εντύπωση σε πάρα πολύν σκεπτόμενο κόσμο, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό, το γεγονός ότι δεν υπάρχει ουσιαστική αντίδραση. Το κίνημα των αγανακτισμένων πήγε το καλοκαίρι για διακοπές και ακόμα δεν ξαναγύρισε. Δεν είναι σίγουρο, αν θα ξαναγυρίσει, αλλά ακόμα και αυτό να συμβεί το αποτέλεσμα είναι προβλεπόμενο. Ούτε από την άλλη πλευρά θα σωθεί η χώρα με "επαναστάσεις του καναπέ" του στυλ "βλέπω Λαζόπουλο και εκτονώνομαι στον καναπέ μου". Μοιάζει η όλη κατάσταση με μια μοιραία ανίατη ασθένεια που μας τρώει μέρα με την ημέρα.

Κάθε φορά που σκέφτομαι το πολιτικό σύστημα μου έρχονται στο μυαλό έννοιες όπως "η προδοσία, η ανικανότητα, το εκ προ μελέτης έγκλημα και η απόλυτη διαφθορά". Εδώ και 25 χρόνια μας τάζουν λαγούς με πετραχήλια. Ειδικά την τελευταία δεκαετία, όπου και τα δύο "μεγάλα" κόμματα έχουν κυβερνήσει, έχουμε δει πολιτικές που χαρακτηρίζονται από υπεροψία, αυταρχισμό, διαφθορά, ανικανότητα, ανευθυνότητα και προχειρότητα. Κανείς δεν έχει λογοδοτήσει από τότε.

Κακά τα ψέματα. Έχουμε πτωχεύσει εδώ και πολύν καιρό. Σε όλους τους τομείς. Αρκεί μόνο να σκεφτούμε το γεγονός ότι τα παιδιά στα σχολεία δεν πήραν βιβλία φέτος. Απομένει μόνο η οικονομική πτώχευση της χώρας.

Λυπάμαι μόνο που κάποτε πίστευα ότι οι Ευρωπαίοι στις δύσκολες στιγμές θα μας βοηθούσαν, όχι οικονομικά, αλλά σε όλους τους άλλους τομείς. Καμιά χώρα δεν βρέθηκε να μας υποστηρίξει πραγματικά έτσι, ώστε να έχουμε ανάπτυξη. Γιατί αυτό θα ήθελα να δω στη χώρα μας. Ανάπτυξη και εργασίες, ελπίδα και καλό κλίμα, κι ας ήταν τα ρούχα μας μπαλωμένα, κι ας γυρνούσαμε ως προς τις ανέσεις της ζωής κάποια χρόνια πίσω. Τώρα, το δεύτερο είναι και το πιο πιθανόν, χωρίς το πρώτο να έχει συμβεί ποτέ.

Αλλά ας θυμηθούμε.

Ας θυμηθούμε την 16η Μαρτίου 1998, όταν η δραχμή υποτιμήθηκε έναντι του τότε ECU κατά 12,3%. Δεν είναι καθόλου μικρή αυτή η υποτίμηση.

Ας θυμηθούμε μεγαλύτερο οικονομικοπολιτικό σκάνδαλο της μεταπολεμικής Ελλάδας, το έγκλημα του χρηματιστηρίου το 1999, όπου περίπου εκατό δισεκατομμύρια ευρώ μετακινήθηκαν από τις τσέπες του απλού πολίτη στους πλούσιες, μια απίστευτη ανακατανομή του πλούτου.

Ας θυμηθούμε την εισαγωγή του ευρώ στη ζωή μας και την ασυγκράτητη άνοδο των τιμών και του κόστους ζωής που αυτή επέφερε. Θυμάμαι πριν ότι με ένα πεντοχίλιαρο δραχμές, το μεροκάματο από ημιαπασχόληση, ψώνιζα έναν σωρό πράγματα.Μια πίτα με γύρο κόστιζε τότε 350 δραχμές, περίπου ένα ευρώ με σημερινά δεδομένα, ενώ με δέκα χιλιάρικα (κάτι λιγότερο από τριάντα ευρώ) γέμιζες αρκετές σακούλες στο σούπερ μάρκετ. Ο μισθός είχε αντίκρυσμα.

Ας θυμηθούμε ότι ξοδέψαμε δισεκατομμύρια ευρώ στους ολυμπιακούς αγώνες και αφήσαμε έπειτα τα ολυμπιακά έργα χωρίς συντήρηση να καταστραφούν από μόνα τους.

Ας θυμηθούμε τόσα χρόνια τη φοροδιαφυγή και την "αδυναμία" του κράτους να εισπράξει φόρους δισεκατομμυρίων από τους μεγαλοφειλέτες. Ενώ την ίδια στιγμή, βγάζει στον δρόμο τον παππού που δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα του.

Ας θυμηθούμε τα σκάνδαλα, την υπεροψία και την ανικανότητα της "γαλάζιας παράταξης". Το "σεμνά και ταπεινά" έχει καταντήσει φοβερό ανέκδοτο. Τόσο μεγάλο, όσο και η πρόσφατη δήλωση του λαϊκιστή Σαμαρά ότι "θα μηδενίσει το έλλειμμα σε τρία χρόνια". Μάλλον, γιατί "λεφτά υπάρχουν"...

Ας θυμηθούμε τα ψέματα τις προεκλογικές υποσχέσεις του κυβερνώντος κόμματος, οι οποίες δεν διαφέρουν λίγο-πολύ από τις σημερινές υποσχέσεις της σημερινής αντιπολίτευσης. Νομίζω ότι η περιγραφή από το άρθρο της Σοφίας Βούλτεψης στην Ελεύθερη ζώνη είναι κατατοπιστικότατο.

... Διότι δεν υπάρχει μόνο το «Λεφτά υπάρχουν». Υπάρχουν –μεταξύ άλλων – και αυτά:

«Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι παρωχημένη συνταγή, το μοντέλο αυτό είναι πλέον τριτοκοσμικό» (Γ. Παπακωνσταντίνου, Ημερησία, 5-6 Απριλίου 2008)

«Είναι παράλογη η μεταβίβαση στρατηγικών υποδομών σε ιδιώτες» (Γ. Παπανδρέου, Ελευθεροτυπία, 10 Απριλίου 2009).

«Το ΠΑΣΟΚ θα εξαντλήσει κάθε νομική, οικονομική και πολιτική δυνατότητα να επανακτήσει τον έλεγχο του ΟΤΕ» (Λούκα Κατσέλη, Ελευθεροτυπία, 12 Ιουνίου 2009).

«Μια προοδευτική κυβέρνηση δεν θίγει ώριμα δικαιώματα. Όχι στις ισοπεδωτικές αλλαγές. Σε ποια ηλικία πρέπει να συνταξιοδοτείται κάποιος που δουλεύει από 20 χρονών σε ορυχείο της ΔΕΗ;» (Γ. Παπακωνσταντίνου, Έθνος, 22 Ιουνίου 2009).

«Δεν θα αυξήσουμε την φορολογία στη μεσαία τάξη και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις» (Γ. Παπακωνσταντίνου, Κόσμος του Επενδυτή, 24-25 Οκτωβρίου 2009).
«Το κόστος των δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ είναι προσεκτικά μελετημένο και έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στις πηγές» (Γ. Παπανδρέου, Οκτώβριος 2008).

«Αυξήσεις άνω του πληθωρισμού, κανένας φόρος σε χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, εξατομίκευση παροχών». (Όλοι μαζί, εν χορώ, προεκλογικά).

«Η αναδιανομή των δαπανών του προϋπολογισμού, το μέρισμα ανάπτυξης και ο θεσμός του προϋπολογισμού προγραμμάτων θα αποτελούν τις πηγές χρηματοδότησης» (Λούκα Κατσέλη, Ιανουάριος 2009).

«Ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής, ακόμη και αν αυξηθούν τα ελλείμματα» (Γ. Παπανδρέου, Αθηναΐδα, Φεβρουάριος 2009).

«Το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι ξεπερασμένο. Δεν γίνεται έξοδος από την κρίση μόνο με περιοριστικά μέτρα. Απαιτείται ο ενάρετος κύκλος ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής» (Γ. Παπακωνσταντίνου, Μάρτιος 2009).

«Στήριξη του εισοδήματος των ασθενέστερων, μειώσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, ανάκληση της τελευταίας αύξησης (7,5%) στα τιμολόγια της ΔΕΗ. Η αύξηση των φόρων είναι η εύκολη επιλογή» (Γ. Παπανδρέου, ΚΤΕ Οικονομίας, Ιούνιος 2009).

«Η επιπλέον φορολογική επιβάρυνση στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα σε περίοδο ύφεσης είναι καταστροφική για την οικονομία και εξοντωτική για την μέση ελληνική οικογένεια. Μόνη λύση η πράσινη ανάπτυξη» (Γ. Παπανδρέου, Ελευθεροτυπία, 26 Ιουνίου 2009).

«Δεν λέμε τίποτε που να μην μπορούμε να υλοποιήσουμε» (Γ. Παπακωνσταντίνου, Έθνος, Ιούνιος 2009).

«Θα καταργηθούν όλοι οι πρόσφατοι άδικοι φόροι» (Μ. Χρυσοχοΐδης, Αύγουστος 2009).

«Θα υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας με πλήρη επίγνωση της δύσκολης δημοσιονομικής κατάστασης» (Γ. Παπανδρέου, Real News, 2 Αυγούστου 2009).

«Εγώ δεν θα μιλήσω αύριο με την ΕΕ. Έχω μιλήσει χτες. Δεν θα αυξήσουμε τον ΦΠΑ, ούτε και τα όρια στις συντάξεις» (Γ. Παπανδρέου, 13 Σεπτεμβρίου 2009).

«Θα καταργηθούν οι ρυθμίσεις του 2008 για αύξηση ορίων ηλικίας και μείωση συντάξεων. Επιθετική πολιτική προστασίας των εργαζομένων» (Γ. Παπανδρέου, Οκτώβριος 2009, Προγραμματικές Δηλώσεις).

«Δεν συζητώ πάγωμα μισθών. Δεν θα πληρώσουν την κρίση οι μισθωτοί. Το πώς θα το κάνουμε είναι δικό μας ζήτημα» (Γ. Παπανδρέου, Δεκέμβριος 2009).

«Θα αποδείξουμε στην πράξη ότι λεφτά υπάρχουν. Δεν θα γίνω εκκαθαριστής της πτώχευσης» (Γ. Παπανδρέου, Φεβρουάριος 2010).

«Δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, τόσο από το υπουργείο Εργασίας, όσο και από την κυβέρνηση συνολικά.  Δεν υπάρχουν περιθώρια» (Α. Λοβέρδος, Αύγουστος 2010).

Τότε ακούστηκαν και τα πέντε «ΔΕΝ» του κ. Παπακωνσταντίνου: ΔΕΝ πωλούνται μονάδες της ΔΕΗ. ΔΕΝ θα γίνουν απολύσεις στις ΔΕΚΟ. ΔΕΝ κινδυνεύει ο 13ος και 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα. ΔΕΝ θα ληφθούν νέα μέτρα. ΔΕΝ αναθεωρείται το ΑΕΠ το 2010. ...

Ας θυμηθούμε ότι κάθε φορά που οι πολιτικοί μας διαψεύδουν μια δυσμενή είδηση για εμάς τους πολίτες είναι με σκοπό να την "πραγματώσουν" αργότερα. Παρατηρήστε ότι για όλες τις δυσμενείς αποφάσεις την τελευταία δεκαετία προϋπάρχει πάντα μια επίσημη κατηγορηματική διάψευση από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Ας θυμηθούμε και τι γνώμη είχε ο πρωθυπουργός μας για το διεθνές νομισματικό ταμείο πριν τις εκλογές.



 Ας θυμηθούμε, επίσης, την εξομολόγηση του Λοβέρδου σχετικά με τη δημαγωγία του ΠΑΣΟΚ πριν τις εκλογές. Παραδέχτηκε πως το "λεφτά υπάρχουν" ήταν ψέματα: "Ποτέ δεν υπήρχαν λεφτά".

Ας θυμηθούμε. Μήπως και ξυπνήσουμε...


Παραθέτω, τέλος, μια σειρά καλών, κατά την ταπεινή μου άποψη, άρθρων και συνεντεύξεων προς μελέτη και εξέταση.

Ο διάσημος οικονομολόγος Richard Wolff δίνει μια πολύ καλή συνέντευξη κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα και μας εξηγεί με απλό και κατανοητό τρόπο την ανικανότητα (ή την εγκληματική "ικανότητα") των πολιτικών μας.



Όσο για το το κατοχικό αναγκαστικό δάνειο που πήραν οι Γερμανοί στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο από την Ελλάδα και που επίσημα η γερμανικές κυβερνήσεις έχουν αναγνωρίσει, αναρωτιέμαι για ποιόν λόγο δεν το διεκδικούμε. Σύμφωνα με σοβαρές εκτιμήσεις, το σημερινό ποσό ανέρχεται σε 70 δισεκατομμύρια ευρώ (μαζί με τους τόκους 66 ετών). Απλώς, απορώ ο άπορος...

Μα πιο πολύ απορώ, γιατί δεν αντιδράμε... Γιατί στις επόμενες και τις μεθεπόμενες εκλογές θα ψηφίσουμε τα ίδια κόμματα της σημερινής βουλής; Γιατί συνεχίζουμε προκλητικά να κοιμόμαστε, ενώ το σπίτι μας καίγεται;

Πηγές - Άρθρα προς μελέτη:
- Εφημερίδα "το βήμα". 31/12/2006. Από τις τρεις υποτιμήσεις της δραχμής στο «σκληρό» ευρώ.
- Ελεύθερη ζώνη. 6/7/2011. Έρχεται Μνημόνιο 3. Ενημερώστε τους Ευρωπαίους τώρα!
- Γιώργος Πιπερόπουλος. 14/9/2011. Η παθολογική άρνηση της πραγματικότητας!...
- Εφημερίδα "το ποντίκι". 30/9/2010. Θα ξεπουλήσουν και τα βράχια.
- Εφημερίδα "το ποντίκι". 20/9/2011. Το καθήκον του νεκροθάφτη.
- Deutsche Welle. 19/9/2011. «Χρωστάμε στους Έλληνες ακόμα;»

Φλερτάροντας με τον θάνατο, του Γιώργου Αυγερόπουλου από τον Εξάντα.

Διαβάζω από προχθές το τι έγινε στο κέντρο της Αθήνας με την υπερβολική βία των ΜΑΤ. Παράλογη δεν μπορώ να την πω... Χρόνια τώρα όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν την υποκριτική "δημοκρατική" στάση των εξουσιών της μεταπολίτευσης. Η χούντα είναι ακόμα εδώ. Είτε είναι ο Παπουτσής που την τρέφει είτε ο "στρατηγός άνεμος", αυτό που ζούμε είναι μια συγκαλυμμένη χούντα. Με τη διαφορά ότι το 1967 αν ήσουν αντίθετος με το καθεστώς τότε σου έπαιρναν αμέσως τη ζωή, ενώ σήμερα δεν έχει καμία σημασία τι πιστεύεις, θα στην πάρουν τη ζωή έτσι και αλλιώς. Και μάλιστα αργά και βασανιστικά, μέχρι να απελπιστείς τελείως, να χάσεις την ψυχή σου και την αξιοπρέπειά σου.

Απ' όλα αυτά που έχω διαβάσει τις τελευταίες μέρες, αυτό που μου κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον ήταν ένα άρθρο του πολυβραβευμένου πολεμικού ανταποκριτή "Γιώργου Αυγερόπουλου". Για τους λίγους που δεν τον έχουν ακουστά, ο Γιώργος Αυγερόπουλος έχει εργαστεί ως πολεμικός ανταποκριτής στα πολεμικά μέτωπα της Βοσνίας, της Κροατίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, του Κοσσόβου και της Παλαιστίνης. Το 2000 δημιούργησε τη σειρά ντοκυμανταίρ "Εξάντας". Όπως περιγράφει στην ιστοσελίδα του Εξάντα http://www.exandasdocumentaries.com :

Το 2000 δημιούργησε τη σειρά ντοκιμαντέρ Εξάντας, που πλέον προβάλλεται από τη δημόσια ελληνική τηλεόραση. Ο Γιώργος Αυγερόπουλος είναι υπεύθυνος τόσο για την έρευνα και τις αποστολές, όσο και για τη σκηνοθεσία και το σενάριο των ταινιών που παρουσιάζει ο Εξάντας.
Με την κάμερα του Εξάντα ταξίδεψε σε φλεγόμενα μέρη του πλανήτη και δημιούργησε ντοκιμαντέρ για την Τουρκία, την Γιουγκοσλαβία, την Κάτω Ιταλία, την Ρωσία, τα Σκόπια, τη Γένοβα, την Αργεντινή, το Αφγανιστάν, το Λίβανο, το Τόκιο, τη Βόρειο Ιρλανδία, την Αλβανία, την Παλαιστίνη, τη Ρουμανία, το Ιράκ, την Αμερική, την Ισπανία, την Κολομβία, το Ιράν, τη Νότιο Αφρική, τη Σουηδία, την Αϊτή, τη Λιβερία, τη Βραζιλία, την Κούβα, τη Βολιβία, τη Λιβύη, την Ινδία, τη Νιγηρία, τη Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ, τη Νιγηρία και τη Βενεζουέλα.
Για την δουλειά του ο Γ. Αυγερόπουλος έχει τιμηθεί με βραβεία και διακρίσεις από κρατικούς φορείς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς, ενώ θέματά του Εξάντα έχουν αποτελέσει πηγή για πανεπιστημιακές έρευνες και συνέδρια.

Το παρακάτω κείμενο είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του Εξάντα. Μπορείτε να το βρείτε εδώ: http://www.exandasdocumentaries.com/gr/news/interesting-articles/241-flertarontas-me-ton-thanato
Το μεταφέρω αυτούσιο γιατί έχει πολλά να πει για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα και αυτό που έχουμε την ψευδαίσθηση να αποκαλούμε "δημοκρατία". Ανεξάρτητα της γνώμης που μπορεί να έχει κάποιος για τον συγγραφέα, θαρρώ πως αυτό που θέλει να μας μεταφέρει μας αφορά όλους μας.

του Γιώργου Αυγερόπουλου

Έχω καλύψει συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία σε διάφορα μέρη του κόσμου εκτός της Ελλάδας, όπως στην Αργεντινή, την Ιταλία, τη Βολιβία και το Μεξικό. Ειδικά στο Μεξικό, οι αστυνομικοί όπως γνωρίζουν πολλοί, θεωρούνται άγριοι, ανεκπαίδευτοι  και διεφθαρμένοι.  Όμως αυτό που έζησα και κατέγραψα τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου χθες Τετάρτη 29/6 στο Σύνταγμα, ξεπερνάει σε αγριότητα κάθε όριο. Η Ελληνική αστυνομία παίρνει δίκαια και με διαφορά το βραβείο βαρβαρότητας. Μιας βαρβαρότητας που καμία σχέση δεν είχε με καταστολή αλλά ήταν ένα συνεχές φλερτ με τον θάνατο.
Από θαύμα δεν θρηνήσαμε νεκρούς. Και ο κ. Παπουτσής θα πρέπει να ανάψει λαμπάδα στον Θεό που πιστεύει, καθώς μόνο στην καλή του τύχη θα πρέπει να αποδοθεί το γεγονός ότι δεν απολογείται σήμερα για θύματα.

Το σχέδιο εκκένωσης της πλατείας Συντάγματος τις δύο τελευταίες μέρες, ήταν ένα "γιουρούσι" όπως εύστοχα παρατήρησε ο Αϊμάν, Ισπανός δημοσιογράφος που εργάζεται για το Al Jazeera. Ένα γιουρούσι, εναντίον όλων και όποιον πάρει ο χάρος. "Μα καλά τι αστυνομία είναι αυτή που έχετε;" με ρώτησε αγανακτισμένος. "Είστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τουλάχιστον ακόμα"  μου είπε με νόημα χαμογελώντας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Περίπου στη 13.30 υπάρχει πολύς κόσμος συγκεντρωμένος μπροστά από την Βουλή. Δεν είναι κουκουλοφόροι. Δεν πετάνε πέτρες. Είναι γέροι, νέοι, γυναίκες, άντρες, φοιτήτριες και φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι που φωνάζουν συνθήματα, ρίχνουν την γνωστή μούντζα προς το κοινοβούλιο, και οι πιο θερμόαιμοι μπροστά - μπροστά άντε να εκτοξεύουν καμιά βρισιά εναντίον των αστυνομικών και να κουνάνε τα κιγκλιδώματα που έχουν στηθεί μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη. Τίποτα το σημαντικό δηλαδή που να δικαιολογεί αυτό που θα ακολουθήσει. Ξαφνικά από παντού, από δεξιά, από αριστερά και από το κέντρο, αρχίζει μια γενική επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων που απωθούν τους διαδηλωτές προς τα σκαλιά της πλατείας Συντάγματος.  Φανταστείτε δηλαδή χιλιάδες ανθρώπους να τρέχουν αλλόφρονες  προς ένα στενό άνοιγμα το πλάτος του οποίου δεν ξεπερνά τα δέκα μέτρα. Από πίσω τους τα ΜΑΤ, ρίχνουν μέσα στο πλήθος χειροβομβίδες κρότου λάμψης και δακρυγόνα, προκαλώντας πανικό. Άνθρωποι καίγονται από τις φλόγες, πνίγονται από τα δακρυγόνα δεν βλέπουν μπροστά τους και αρχίζουν να ποδοπατούν ο ένας τον άλλον και να κουτρουβαλούν στα σκαλιά. Υπάρχουν άνθρωποι λιπόθυμοι, άλλοι ποδοπατημένοι μέσ' τα αίματα. Παρόλα αυτά οι αστυνομικοί δεν αποχωρούν. Χτυπάνε με τα γκλομπς όποιον βρουν μπροστά τους, ανθρώπους δηλαδή που τρέχουν να σωθούν πατώντας ο ένας πάνω στον  άλλον.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Πέρα από την δράση των προβοκατόρων η οποία έχει καταγραφεί σε βίντεο και φωτογραφίες που βγήκαν και θα συνεχίσουν να βγαίνουν τις επόμενες μέρες, πέρα από τους μπαχαλάκηδες την δράση των οποίων απεχθάνομαι και διαφωνώ κάθετα, η πέτρα είναι πλέον εύκολο να φύγει από το χέρι οποιουδήποτε, που τον χτύπησαν, τον ψέκασαν, και είναι άνεργος, άστεγος - ναι, υπάρχουν πλέον νεοάστεγοι - και κάθε μέρα γίνεται φτωχότερος χωρίς να βλέπει διέξοδο από πουθενά.
Δεν σας κρύβω ότι φοβήθηκα βλέποντας μια άνευ προηγουμένου αγριότητα να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μου. Ένιωσα τον ίδιο φόβο που έχω νιώσει σε ζόρικες περιοχές του πλανήτη. Ένιωσα τον φόβο του θανάτου. Καθώς νόμιζα πως ήταν η ιδέα μου και πως είχα ξεσυνηθίσει να δουλεύω στην Ελλάδα - έχω να δουλέψω στη χώρα μου από το έτος 2000- ρώτησα παλιούς μου συναδέλφους αν είχαν ξαναζήσει κάτι τέτοιο εδώ. Μου απάντησαν πως δεν είχαν ξαναζήσει κάτι παρόμοιο.
Θα ήθελα λοιπόν ένας λογικός άνθρωπος από το υπουργείο "Προστασίας του Πολίτη" (το βάζω σε εισαγωγικά γιατί πλέον ο τίτλος του μου θυμίζει το Υπουργείο Αγάπης του Όργουελ στο 1984) να μου απαντήσει στις εξής ερωτήσεις:

1. Ποιος έδωσε την εντολή για την γενική επίθεση στις 13.30 και γιατί; Ποιανού ιδέα ήταν να διατάξει τις αστυνομικές δυνάμεις να κυνηγήσουν ένα πανικόβλητο πλήθος που ποδοπατιέται στα σκαλιά  πετώντας κρότου - λάμψης και δακρυγόνα χτυπώντας αδιακρίτως, παίζοντας κορώνα γράμματα την πιθανότητα, κάποιος ανάμεσα στους χιλιάδες, να αφήσει την τελευταία του πνοή στην πλατεία.
2. Για ποιο λόγο οι αστυνομικοί δεν σεβάστηκαν το ιατρείο της πλατείας Συντάγματος; Επαγγελματίες γιατροί πνευμονολόγοι και άλλοι, όλοι εθελοντές, φρόντιζαν  τραυματίες καθ' όλη την διάρκεια των συγκρούσεων. Δεν ήταν "κουκουλοφόροι", γιατροί ήταν. Φώναζαν στους αστυνομικούς "εδώ είναι ιατρείο" αλλά καμία σημασία δεν έδιναν εκείνοι. Αφιονισμένοι, τους έριχναν δακρυγόνα και τους χτυπούσαν.  Όπως μας είπε ένας γιατρός "Αυτά δεν γίνονται ούτε στον πόλεμο. Ακόμα και στον πόλεμο υπάρχει ανακωχή για να μαζέψεις και να φροντίσεις τους τραυματίες." Τα μάζεψαν άρον - άρον οι άνθρωποι και έστησαν το ιατρείο κάτω στο μετρό αλλά ούτε και αυτό γλίτωσε από τις ρίψεις χημικών.
3. Για ποιο λόγο χτυπήθηκαν δάσκαλοι στην Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος; Και αυτοί κουκουλοφόροι; Δεν νομίζω. Τα ΜΑΤ αφού πέταξαν δακρυγόνα στην είσοδο του κτιρίου στην οδό Ξενοφώντος 15, άρχισαν να τους πετούν πέτρες (!) και να ανοίγουν κεφάλια με την ανάποδη του γκλομπ, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων.   Τρεις τραυματίες, ένας με σπασμένα πλευρά, ένας με ανοιγμένο κεφάλι και ένας με ελαφρά τραύματα στο  χέρι. Έλεγαν οι δάσκαλοι: "Όταν μια κοινωνία κακοποιεί τους δασκάλους της βρίσκεται στο κατώτερο σκαλοπάτι που μπορεί να φτάσει"
4. Με ποια λογική οι αστυνομικοί έριξαν χημικά και χτύπησαν ανθρώπους μέσα σε μανάβικα και σουβλατζίδικα στο Μοναστηράκι και στην Πλάκα, προκαλώντας τρόμο σε πελάτες και τουρίστες;
5. Και τέλος κάτι προσωπικό για τον κ. Παπουτσή: Γιατί με χτυπήσατε; Όχι εσείς δηλαδή, ένας από τους άνδρες της αστυνομίας σας. Επειδή όμως εγώ  δεν γνωρίζω τον "ανώνυμο" ΜΑΤατζή και γνωρίζω εσάς, θα ήθελα πραγματικά μια απάντηση. Η κατάσταση ήταν σχετικά ήρεμη εκείνη την ώρα και γω τραβούσα με την κάμερα μια διμοιρία των ΜΑΤ που ανέβαινε προς την Βουλή, όταν ένας ξέκοψε από την διμοιρία του, ήρθε προς το μέρος μου και στάθηκε μπροστά μου σε απόσταση αναπνοής. Σταμάτησα να τραβάω και κατέβασα την κάμερα. Με κοιτούσε μες στα μάτια. Του είπα τι θέλει και ως απάντηση εισέπραξα μια, για να θυμάμαι τη μέρα. Ο κόσμος άρχισε να φωνάζει: "Τον Αυγερόπουλο χτυπάς ρε". Δεν αντέδρασα καθόλου και εκείνος απομακρύνθηκε. Αν είχα αντιδράσει ίσως να τα λέγαμε στο τμήμα όπου θα μου ζητάγατε συγνώμη για την... "παρεξήγηση". Παρεπιπτόντως: Στην Οαχάκα, όταν με είχαν στριμώξει μαζί με τον κάμεραμάν μου οι Μεξικανοί αστυνομικοί,  που όπως είπαμε θεωρούνται άγριοι, ανεκπαίδευτοι και διεφθαρμένοι, τους φώναξα "Δημοσιογράφος" και δεν με πείραξαν. Στη χώρα μου τις έφαγα για πρώτη φορά.  

Οι μάσκες έπεσαν.

Δυστυχώς χθες ψηφίστηκε το μεσοπρόθεσμο στη βουλή. Δεν τολμώ να φανταστώ ποια θα είναι η συνέχεια, γνωρίζω όμως τόσο εγώ όσο και πόσοι άλλοι Έλληνες ότι ακόμα δεν έχουμε ζήσει τίποτα!

Με πείραξε αφάνταστα ότι η σημερινή ελληνική "δημοκρατία" μοιάζει με τη μαφία. Ο αρχιμαφιόζος δίνει την εντολή και οι από κάτω στην ιεραρχία υπακούν τυφλά. Που είναι ο λαός και η συμμετοχή του; Αλλά ξέχασα, όλα γίνονται για το καλό του. Γιατί, "λεφτά υπάρχουν"...

Και τα ΜΜΕ που πιπιλίζουν την καραμέλα και μας πετάνε τόσο αισχρά τη φόλα του εκβιαστικού διλήμματος "μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία"... Δηλαδή, δεν υπάρχουν άλλες προτάσεις; Μέσα στους τόσους Έλληνες δεν έχει βρεθεί κάποιος να προτείνει κάποια τρίτη λύση; Όλοι χαζοί είμαστε; Και οι Ευρωπαίοι που καίγονται για να σώσουν το ευρώ και τα συμφέροντά τους τόσο αδιάλλακτοι είναι;

Όσο για την ελληνική αστυνομία που έχει μείνει κολλημένη στην επταετία 1967-1974 λυπάμαι πάρα πολύ. Το παρακάτω βίντεο δεν είναι δυστυχώς η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας.


Χρήση βίας και χημικών στην πλατεία von babisflou

Επίσης, λυπάμαι πολύ και για τους καλύτερους φίλους των αστυνομικών και των πολιτικών: Τους αγαπημένους μας κουκουλοφόρους. Είτε αυτοί είναι οι κλασσικοί ασφαλίτες είτε τα πλουσιόπαιδα των βορείων προαστίων που δεν έχουν ιδέα τι τους γίνεται και απλώς θέλουν να τα σπάσουν όλα με αυτόν τον τόσο ανεύθυνο και θρασύδειλο τρόπο.

Δεν λέω, και η απόλυτη ειρηνική διαδήλωση δεν φέρνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κάποιοι μου επαναλαμβάνουν το αγγλικό ρητό που λέει ότι "για να κάνεις ομελέτα, θα πρέπει να σπάσεις αυγά". Αλλά και πάλι, έτσι όπως βαδίζουν τα πράγματα, δεν αποκλείεται να υπάρξει μια μεγάλη κοινωνική έκρηξη, απρόβλεπτη και ανεξέλεγκτη.

Τουλάχιστον, το πολιτικό τοπίο έχει τώρα πια πλήρως ξεκαθαρίσει. Και οι τριακόσιοι της βουλής δεν αξίζουν καν την εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών. Αν θέλουμε πραγματικά να κάνουμε ένα καινούριο ξεκίνημα ως πολίτες και να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε τα λάθη μας θα πρέπει στις επόμενες εκλογές να μην ψηφίσουμε κανέναν από τους παλιούς πολιτικούς, τα κόμματα ή αυτούς που θα μας πλασάρουν τα τηλεοπτικά κανάλια.

Μπορούμε να το κάνουμε; Ναι, αν αναλογιστούμε πως είναι καιρός να ωριμάσουμε πολιτικά και να αποκτήσουμε κοινωνική ευθύνη ως ενεργοί πολίτες. Ναι, αν συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που χτίσαμε τόσα χρόνια και το ζούμε σήμερα δεν είναι διόλου δημοκρατία. Και κυρίως αν αρχίσουμε να τρεπόμαστε για την κατάντια της χώρας σήμερα. Έτσι και αλλιώς με τη στάση μας είμαστε συνυπαίτιοι.

Προσωπικά, θεωρώ πλέον πως όποιος ψηφίσει ξανά τα ίδια τότε απροκάλυπτα είναι φιλοτομαριστής και θέλει να κάνει κακό σε όλους τους άλλους ανθρώπους. Δεν χωράει αμφιβολία. Εκτός και αν είναι εντελώς ανόητος άνθρωπος. Αλλά ούτε και αυτό τον δικαιολογεί.

Αυτήν τη στιγμή λαμβάνει χώρα ένας αδιόρατος πόλεμος. Στις επόμενες εκλογές σκεφτείτε καλά τι θα ψηφίσετε. Και χαράξτε καθαρά ένα μέτωπο απέναντι σε αυτούς που θα πάνε συνειδητά να ψηφίσουν ξανά τους εγκληματίες πολιτικούς που είναι στην εξουσία τόσα χρόνια. Να μην ψηφίσουμε "κανέναν" πολιτικό γιατί αυτήν τη στιγμή "κανένας" πολιτικός δεν νοιάζεται πραγματικά ούτε για τη χώρα αλλά ούτε και για εμάς.

Αλλιώς θα συνεχίσουμε να είμαστε μια κοινωνία του στυλ "μαγκιά κλανιά και κώλος φινιστρίνι"...

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το χρέος άλλων κρατών πλην της Ελλάδας. Δείτε το παρακάτω διάγραμμα και θα καταλάβετε πολλά για το παιχνίδι που παίζετε σε βάρος της Ελλάδας:
http://www.economist.com/content/global_debt_clock

Το ξεπούλημα της Ελλάδας.

Όταν ο Παπανδρέου έλεγε κατά την προεκλογική του εκστρατεία τη φράση "λεφτά υπάρχουν", δεν έλεγε ψέματα ούτε παραπλανούσε κανέναν. Πράγματι, η χώρα μας έχει τεράστιο φυσικό πλούτο και απίστευτες δυνατότητες για δημιουργία οικονομικής ανάπτυξης. Το θέμα είναι ότι όταν το έλεγε αυτό τότε ο Παπανδρέου, δεν απευθύνονταν σε αυτούς που ήταν από κάτω, αλλά στα αφεντικά του στο εξωτερικό.

Ήθελα τόσον καιρό να γράψω κάτι για το περιβόητο "μνημόνιο" και την επαίσχυντη "δανειακή σύμβαση" που το συνοδεύει, και μόλις σήμερα μου δόθηκε μια καλή ευκαιρία με βάση ένα εξώδικο διαμαρτυρίας που εστάλη σε τρεις βουλευτές (στον Ιωσήφ Βαλυράκη, τον Ευτύχιο Δαμιανάκη και την Ευαγγελία Κουρουπάκη) από τα μέλη και πολλούς φίλους του κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών Χανίων. Η πηγή του κειμένου βρίσκεται εδώ: http://www.flashnews.gr/page.ashx?pid=3&aid=21383&cid=299. Ο λόγος που αναφέρομαι σε αυτό το εξώδικο είναι ότι είναι πλήρως κατατοπιστικό και γλαφυρότατο ως προς το ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην πατρίδα μας. Για τον λόγο αυτόν το αναρτώ λίγο πιο κάτω προς πλήρη ανάγνωση.

Τη δανειακή σύμβαση μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ:
 http://www.minfin.gr/content-api/f/binaryChannel/minfin/datastore/ca/4a/db/ca4adb5f44b22c68aff898e47ba1da428aacf791/application/pdf/sn_kyrwtikoimf_2010_06_04_B.pdf
ή εναλλακτικά εδώ: http://img.pathfinder.gr/clubs/files_3/135431/1.pdf 
και εδώ: http://www.scribd.com/doc/55798107/Δανειακή-Σύμβαση-IMF 

Τα γεγονότα και τα πεπραγμένα είναι τραγικά με όλην τη σημασία της λέξης. Η χώρα μας έφτασε να έχει αυτό το τεράστιο χρέος εξαιτίας του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος της από τη μεταπολίτευση και μετά και εν μέρει εξαιτίας της μειωμένης έως και ελλιπούς πολιτικής συνείδησης από τους πολίτες της. Όλοι μας φταίμε για αυτό το χρέος. Άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Αυτό, όμως, δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν μας είτε πολιτικός είναι αυτός είτε απλός συμπολίτης μας να υπονομεύσει την εθνική ανεξαρτησία της χώρας και το μέλλον των επόμενων γενεών.

Κάτι που δυστυχώς το κάνει το μνημόνιο, το οποίο αποτελεί το πρώτο στο είδος του και ίσως το συγκλονιστικότερο ιμπεριαλιστικό πείραμα ως προς το πώς μπορεί να κυριευτεί μια άλλη χώρα με βάση αμιγώς οικονομικούς όρους, χωρίς δηλαδή να κηρυχθεί πόλεμος ή να χρησιμοποιηθούν όπλα.  Ουσιαστικά, η πολιτική εξουσία εκχωρεί όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα και τις νόμιμες εξουσίες που πηγάζουν από τον λαό στους "δανειστές" μας. Είναι πλέον γνωστό ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θέλει να κάνει πολιτική καριέρα στο εξωτερικό (όπως γενικός γραμματέας του ΟΗΕ) και υπακούει προθύμως ότι του επιτάσσουν τα αφεντικά του. Σύσσωμα μαζί του, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποκρύπτουν την αλήθεια και αποπροσανατολίζουν τον λαό από το θέμα. Παράλληλα, μετατρέπουν το πρόβλημα σε λύση και μας θέτουν εκβιαστικά διλήμματα, προκαλώντας κλίμα φόβου, ανασφάλειας και πανικού.

Μας λένε ότι η χώρα κινδυνεύει να πτωχεύσει. Αν κάποιος διαβάσει τους όρους της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου θα ευχηθεί η χώρα καλύτερα να πτωχεύσει παρά να τους αποδεχθεί. Διότι, ακόμα και η χώρα να πτωχεύσει, δεν πρόκειται να χαθούν τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Με τη δανειακή σύμβαση που υπογράψαμε, δεν έχουμε τίποτα δικό μας πια.

Δεν λέω ότι δεν πρέπει να αποπληρωθεί το χρέος της χώρας μας. Περίμενα, όμως, άλλη πολιτική και βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ευελπιστούσα να δω την διεφθαρμένη ελληνική εξουσία να παραδίδει τη σκυτάλη σε νέους, τίμιους και άξιους πολιτικούς. Ήθελα η Ευρωπαϊκή Ένωση να μας "πίεζε" από τη μια μεριά να φανούμε συνεπείς στις οικονομικές μας υποχρεώσεις και από την άλλη να συνέβαλε με καθοριστικό τρόπο στη δημιουργία ανάπτυξης και οικονομικής προόδου στη χώρα έτσι ώστε να μπορούμε να αποπληρώσουμε το χρέος χωρίς να υποστούμε αφαίμαξη. Προσωπικά, ως Έλληνας πολίτης όσο πολύ νοιώθω προδομένος από ολόκληρην την ελληνική εξουσία, άλλο τόσο νοιώθω και από τους Ευρωπαίους "ομολόγους" μας, οι οποίοι αντί να στείλουν τους πραγματικούς κλέφτες στη δικαιοσύνη, συμμαχούν μαζί τους με στόχο να σκλαβώσουν έναν ολόκληρο λαό και τις επόμενες αγέννητες γενεές του και να καπηλευτούν όλους τους φυσικούς πόρους της χώρας.

Να σημειωθεί εδώ ότι τόσο το μνημόνιο όσο και η δανειακή σύμβαση είναι παράνομα με βάση το ελληνικό σύνταγμα, το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο. Από τις απαρχές της ανθρώπινης ιστορίας κανένα κράτος δεν έχει υπογράψει τέτοιο συμβόλαιο, για τον απλούστατο λόγο ότι θέματα όπως είναι η εθνική κυριαρχία δεν συζητούνται. Για αυτόν τον λόγο, οι βουλευτές θα πρέπει να είναι πολύ προσεχτικοί ως προς το τι υπογράφουν, διότι θα είναι συνυπεύθυνοι και συνένοχοι στις μελλοντικές δίκες, όπως θα πρέπει να έχουν και στο μυαλό τους ότι εδώ δεν χωρούν ανεύθυνες δικαιολογίες του τύπου "κομματική πειθαρχία".

Προσωπικά, θαυμάζω τους τρεις εκείνους βουλευτές (τον Βασίλειο Οικονόμου, τη Σοφία Σακοράφα και τον Γιάννη Δημαρά) που αναλογίστηκαν τις ευθύνες τους και είχαν το θάρρος και τη συνείδηση να πουν όχι στον "αφέντη" τους.

Παρακάτω το πλήρες κείμενο του εξώδικου διαμαρτυρίας:

"ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΧΑΝΙΩΤΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΛΛΗΣ ΑΡΜΟΔΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣ
1) ΒΑΛΥΡΑΚΗΝ ΙΩΣΗΦ
2) ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΝ ΕΥΤΥΧΙΟΝ ΚΑΙ
3) ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΝ, Βουλευτές ΠΑ.ΣΟ.Κ Νομού Χανίων Κρήτης.
Κοινοποιούμενη και προς τον Βουλευτή Χανίων Χρήστο Μαρκογιαννάκη, παρά το ότι, τον Μάιο 2010 , ως βουλευτής Χανίων της Ν.Δ δεν ψήφισε το Ν. 3845/2010, προς γνώσιν του και δια πάσαν νόμιμον συνέπειαν.

Κυρία και κύριοι Βουλευτές του νομού Χανίων,
Εσχάτως γίνεται πολύς λόγος για το αν θα πρέπει να πωλείται ή να αξιοποιείται με άλλους τρόπους (μίσθωση, παραχώρηση χρήσης για εκμετάλλευση, κλπ) η περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου.

Η συζήτηση αυτή είναι, δυστυχώς, άνευ αντικειμένου, διότι το σύνολον της δημοσίας περιουσίας και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος είναι δεσμευμένα και ελέγχονται από τους δανειστές μας, τις Χώρες της Ευρωζώνης και το Δ.Ν.Τ, όπως τούτο τεκμηριώνεται από τα παρακάτω συνοπτικώς εκτιθέμενα:

1. Σύμφωνα με τις πολύπλοκες δικολαβικού χαρακτήρα διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 2 της από 8.5.2010 «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης» μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των άλλων δεκαέξι χωρών της Ευρωζώνης, ολόκληρη η κινητή και ακίνητη περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου είναι δεσμευμένη για την εξυπηρέτηση του δανείου και όσο αυτό υπάρχει.

2. Η αποδέσμευση της δημοσίας περιουσίας δεν είναι ούτε θα είναι ορατή, όσο δε θα είναι ορατή η αποδέσμευση της χώρας μας από το δάνειο.

3. Από το πραγματικό νόημα των διατάξεων του άρθρου 4 παρ. 2 της Σύμβασης προκύπτει ότι : (α) η Ελλάδα δεσμεύεται με ολόκληρη την κινητή και ακίνητη περιουσία της απέναντι στους Δανειστές της Σύμβασης, (β) δεν μπορεί να διασφαλίσει κανέναν άλλο δανειστή με ενέχυρο, υποθήκη ή άλλου είδους εγγύηση, ώστε να αποκτήσει εκείνος προτεραιότητα απέναντι σ’ αυτούς, και (γ) όποια άλλη αξιοποίηση ή εκποίηση επιτρέπεται με βάση τις ειδικές διατάξεις του άρθρου 4 της Σύμβασης, θα είναι εις όφελος των Δανειστών.

4. Το περιεχόμενο της δέσμευσης της εθνικής περιουσίας δεν είναι εκ των προτέρων γνωστό. Αυτό καθορίζεται – ουσιαστικά επιβάλλεται από τους Δανειστές – με το «Μνημόνιο Συνεννόησης» της 3.5.2010, που αποτελεί διεθνή σύμβαση βάσει της « Συμβάσεως Δανειακής Διευκόλυνσης», και με τα μέχρι σήμερα και τα μελλοντικά «επικαιροποιημένα Μνημόνια», που αποτελούν επίσης διεθνή σύμβαση, με βάση το Προοίμιο του « Μνημονίου Συνεννόησης» που τα προβλέπει. Με βάση αυτή την πρόβλεψη, οι Δανειστές έχουν το δικαίωμα να προσαρμόζουν συνεχώς στα δικά τους συμφέροντα τα μέσα και τους τρόπους επιβολής της βασικής Σύμβασης Δανειοδότησης, χωρίς να ξέρει η Ελλάδα και ο Ελληνικός Λαός ποιο περιεχόμενο θα αποκτήσουν οι δεσμεύσεις τους στο μέλλον.

5. Οι διατάξεις αυτές του άρθρου 4 έχουν ως συνέπεια ότι : (α) κάθε αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων ( ακινήτων, ακτών, υπόγειων και υποθαλάσσιων πηγών εθνικού πλούτου, αρχαιολογικών χώρων κ.λπ.), μετοχών, ομολόγων και άλλων αξιογράφων και δικαιωμάτων θα γίνεται εις όφελος του δανείου και, επομένως, μόνο με συγκατάθεση της Τρόικα, (β) Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν μπορεί να προβεί σε καμιά αξιοποίηση οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου υπέρ της ανάπτυξης ή υπέρ του ελληνικού λαού, παρά μόνο εις όφελος των Δανειστών, ( γ) η Ελληνική Κυβέρνηση δεν μπορεί, χωρίς τη συναίνεση των Δανειστών της, να συνάψει οποιαδήποτε οικονομικού αντικειμένου σύμβαση με τρίτη χώρα ή οργανισμό χωρίς την έγκριση των Δανειστών της Συμβάσεως και (δ) ποια θα είναι η μορφή αξιοποίησης: πώληση, μακροχρόνια παραχώρηση εκμετάλλευσης, μίσθωση, πώληση μετοχών ή ομολόγων του δημοσίου ή εταιρείας αξιοποίησης περιουσίας του Δημοσίου κλ.π., θα εξαρτάται από την τυπική ή άτυπη συναίνεση των Δανειστών.

Και αν ακόμη θεωρηθεί η Ελλάδα ελεύθερη να ορίσει τον τρόπο ή τη μορφή (με πώληση, μίσθωση, παραχώρηση κ.λπ.) αξιοποίησης της περιουσίας της, το προϊόν της αξιοποίησης αποτελεί και θα αποτελεί δεσμευμένη περιουσία.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι η εξωτερική και οικονομική πολιτική της χώρας είναι απολύτως δεσμευμένη.

6. Εάν οι παραπάνω δανειακές δεσμεύσεις της Ελλάδας συνδυασθούν με την παραίτηση «άνευ όρων και αμετακλήτως» από κάθε ένσταση εθνικής κυριαρχίας και από κάθε άλλη ένσταση, που επίσης περιέχει ως όρο η « Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» ( άρθρο 14 παρ. 5, 15 παρ. 1 α με Παράρτ. 4 με υπόδειγμα Γνωμοδότησης ΝΣΚ της Σύμβασης), βλέπει κανείς ότι το σύνολο της οικονομικής υπόστασης της Ελλάδας είναι δεσμευμένο στους σκοπούς του δανείου. Με άλλες λέξεις, η Ελλάδα, σε περίπτωση επιβολής μέτρου κατά της χώρας μας από τους Δανειστές, δεν μπορεί να επικαλεστεί ούτε την ασφάλειά της με βάση τα κυριαρχικά της δικαιώματα, ούτε τις συνταγματικές και διεθνείς εγγυήσεις της ιστορικής και πολιτισμικής της κληρονομιάς, ούτε τις εγγυήσεις του φυσικού περιβάλλοντος, ούτε καν την αξία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου σε σχέση με την διαβίωση του λαού της.

7. Ο παραπάνω συνδυασμός της δέσμευσης της εθνικής περιουσίας με τη δέσμευση της εθνικής κυριαρχίας και κάθε άλλου δικαιώματος (άρθρ. 4 σε συνδυασμό με άρθρ. 15 παρ. 1 α της Σύμβασης) σημαίνει όχι μόνο πλήρη οικονομική δέσμευση από τους Δανειστές, αλλά και τα εξής: (α) Η κυριαρχία, το ιστορικό και φυσικό περιβάλλον και κάθε άλλο δικαίωμα της Ελλάδας υπόκεινται στους Δανειστές εις όφελος του δανείου (β) Οι Δανειστές ή ο δικαιούχος τους (γιατί μπορούν να μεταβιβάσουν τα δικαιώματα τους σε τρίτο βάσει του άρθρου 2 παρ.3 της Σύμβασης) μπορεί να ασκήσει οικονομική και πολιτική βία στην Ελλάδα, τόσο στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής της ( κηδεμόνευση της εξωτερικής πολιτικής), όσο και ως προς την επίλυση των εθνικών θεμάτων της Χώρας.

8. Η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης», το «Μνημόνιο Συνεννόησης» και τα «Επικαιροποιημένα Μνημόνια», ως διεθνείς συμβάσεις με τις οποίες δεσμεύεται η Ελλάδα και ατομικώς οι Έλληνες, έπρεπε να είχαν επικυρωθεί και κυρωθεί, με βάση τα άρθρα 36 παρ. 2 και 28 παρ. 2 του Συντάγματος με τα τρία πέμπτα των μελών της Βουλής. Έτσι, έχουμε παραβίαση του πολιτεύματος και σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας, με βάση τα άρθρα 1 και 120 του Συντάγματος. Το άρθρο 1 παρ. 3 ορίζει : «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».

Στην προκείμενη περίπτωση, η εξουσία που ασκείται με βάση τις δανειοδοτικές συμβάσεις, ούτε από το Λαό πηγάζει, αφού δεν επικυρώθηκαν από την Λαϊκή Αντιπροσωπεία, ούτε υπέρ του λαού και του Έθνους λειτουργεί, αφού παρεβιάσθησαν για την εφαρμογή της οι διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα. Η εξουσία εφαρμογής των όρων του Δανείου είναι εκτός Συντάγματος και εκτός ευρωπαϊκής νομιμότητας. Είναι ‘’de facto ‘’ εξουσία.

9. Με την ολοκληρωτική δέσμευση των δικαιωμάτων εθνικής κυριαρχίας, του ιστορικού και φυσικού περιβάλλοντος, της εθνικής περιουσίας και της πλήρους χειραγώγησης της εξωτερικής και της οικονομικής πολιτικής από τους Δανειστές, η Ελλάδα βρίσκεται ουσιαστικά κάτω από την πλήρη κηδεμονία των Δανειστών της. Η κατάσταση αυτή είναι χειρότερη από την παλαιά μορφή κηδεμόνευσης ενός λαού που λεγόταν προτεκτοράτο, γιατί Δανειστές μας δεν παρέχουν καμία προστασία και ασφάλεια.

10. Οι Συμβάσεις Δανεισμού είναι νομικά ανυπόστατες, γιατί παραβιάζουν θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος, καθώς και της ευρωπαϊκής και διεθνούς νομιμότητας. Η Ελλάδα χρειάζεται μία κυβέρνηση που θα έχει το θάρρος να ζητήσει την απάλειψη των αθέμιτων όρων και την αποκατάσταση της νομιμότητας.

Χρειάζεται μία κυβέρνηση που θα αρνηθεί την εκτέλεσή τους, προβάλλοντας το ανυπόστατό τους, λόγω παραβίασης θεμελιωδών αρχών που τις καθιστούν ανυπόστατες.
Χρειάζεται μία κυβέρνηση που θα ζητήσει διεθνή λογιστικό έλεγχο για τον προσδιορισμό του ύψους του απεχθούς χρέους της χώρας, το οποίο δεν οφείλεται πραγματικά και ως εκ τούτου δεν πρέπει να καταβληθεί.

Ως προς το πρώτο θέμα:

Θα πρέπει το νέο Μνημόνιο να μην έχει όρους που θα παραβιάζουν το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο. Θα πρέπει, επίσης, να κατατεθεί στη Βουλή για κύρωση με τα 3/5 των μελών της Βουλής ( 180 Βουλευτές). Η παράκαμψη της Βουλής αποτελεί πραξικόπημα και σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας.
Οι οικονομικοί όροι του 2ου Μνημονίου θα πρέπει να είναι δίκαιοι και όχι απάνθρωποι, όπως στις Συμβάσεις Δανεισμού του Μαΐου του 2010. Το 2ο Μνημόνιο θα πρέπει να εισαχθεί στη Βουλή, αφού καταργηθεί το πρώτο (δηλαδή οι αρχικές Συμβάσεις Δανεισμού) με τους αθέμιτους όρους,

όπως: η παραίτηση από την εθνική κυριαρχία, η καθολική δέσμευση της εθνικής περιουσίας και οι παραβιάσεις των συνταγματικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Η γενική παραίτηση από τις ενστάσεις της εθνικής κυριαρχίας και από κάθε άλλη ασυλία αποτελούν εσχάτη προδοσία και για αυτό θα πρέπει κ.κ βουλευτές να προσέξετε ιδιαιτέρως επ’ αυτού.

Σας επισημαίνομε ακόμη ότι, από συστάσεως κόσμου μέχρι σήμερα, δηλαδή από την αρχαιότητα με την γνωστή τότε μορφή του κράτους (πόλεις – κράτη) , μέχρι τη σημερινή μορφή συγκροτήσεως των κρατών, κανένα, μα κανένα κράτος, δεν παρέδωσε – παραιτήθηκε από την εθνική του κυριαρχία – ασυλία.

Μοναδική περίπτωση, παγκοσμίως, τέτοιας ατιμωτικής και επαίσχυντης παραιτήσεως αποτελεί η Ελλάδα, με την υπογραφή την 8-5-2010 της λεγόμενης Συμβάσεως Δανειακής Διευκολύνσεως, της ευρύτερα γνωστής ως Μνημόνιο, η οποία αποτυπώθηκε στο Ν. 3845/6-05-2010, ο οποίος ψηφίστηκε στην Ελληνική Βουλή υπερψηφισθείς από όλους τους βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ, δίκην λόχου υπό διατεταγμένην υπηρεσίαν (κομματική πειθαρχίαν), χωρίς να μελετηθεί (και πώς να μελετηθεί αφού δεν διανεμήθηκε σ’ αυτούς το σύνολον των υπογραφέντων κειμένων, τα οποία συνολικώς αριθμούν σχεδόν 1300 σελίδες), μεταξύ των οποίων (ψηφισάντων) είστε και οι δύο πρώτοι εξ υμών Βαλυράκης Ιωσήφ και Δαμιανάκης Ευτύχιος (η τρίτη εξ υμών Κουρουπάκη Ευαγγελία δεν ήτο τότε Βουλευτής), πλην των βουλευτών Βασιλείου Οικονόμου (Βουλευτή Αττικής), Σοφίας Σακοράφα ( βουλευτή Αθηνών) και Ιωάννου Δημαρά (Βουλευτή Αθηνών), ψηφίστηκε επίσης από τους δέκα πέντε βουλευτές του ΛΑΟΣ και τη βουλευτή Θεοδώρα (Ντόρα) Μπακογιάννη, ενώ καταψηφίστηκε από όλους τους βουλευτές των υπολοίπων κομμάτων.

Κατόπιν όλων αυτών ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΘΑ κατά τον πλέον έντονον τρόπον, για τις επιθεθείσες εις τον Ελληνικό Λαό αλυσίδες, όχι μόνον στις σήμερον ζώσες Ελληνικές γενιές, αλλά και στις μελλοντικές, τις αγέννητες και με τη δική σας, ως ανωτέρω, σύμπραξη και σας ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ όπως, έστω και σήμερα, εν όψει και του νέου μνημονίου που η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει στην Βουλή των Ελλήνων προς ψήφιση, υπό το ψευδεπίγραφο πρόσχημα «σωτηρίας της Πατρίδος», να αρθείτε στο ύψος της αποστολής σας, ως αντιπροσώπων του Ελληνικού Λαού και όχι ως εκτελεστών αθέμιτων εντολών του κόμματος σας.

Οφείλετε, τώρα, να ζητήσετε με ερώτηση ή επερώτηση να μοιραστούν τα κείμενα των δανειακών συμβάσεων του Μαΐου 2010 (πρώτου «Μνημονίου») προκειμένου, έστω και τώρα, να ενημερωθείτε επ’ αυτών.
Η μέχρι σήμερα αμέλειά σας να πράξετε τούτο αποτελεί περιφρόνηση του Ελληνικού Λαού τον οποίο, σύμφωνα με την αληθή έννοια της αποστολής σας, αντιπροσωπεύετε.

Εσείς οφείλατε να ενημερώσετε τους Έλληνες Πολίτες για το περιεχόμενο των Δανειακών Συμβάσεων, οι οποίες έδεσαν χειροπόδαρα την Εθνική Κυριαρχία και την Εθνική Περιουσία της Ελλάδος, πλην ουδέν επράξατε.

Εάν δεν πράξετε τούτο, έστω και τώρα, ουδεμία απολύτως δικαιολογία θα έχετε.

Θα είστε επίορκοι και θα παραδοθείτε εις την Ιστορίαν ως τέτοιοι, εμείς δε σας ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ότι επιφυλασσόμεθα να σας καταγγείλουμε και δημοσίως περί αυτού, ως και να ενεργήσουμε κάθε τι άλλο αναγκαίο και νόμιμο εναντίον σας.

Η εκατόμβες των νεκρών για την Ελευθερία αυτού του μικρού, του μεγάλου τόπου, που ονομάζεται Ελλάς, εγείρονται από τα μνήματά τους και μας υπενθυμίζουν, αληθώς όμως και όχι ψευδεπιγράφως, το από την Ρωμαϊκή εποχή γνωστόν «SALUS POPULUS SUPREMA LEX ESTO»
(υπέρτατος νόμος η σωτηρία του Λαού).

Και πολύ παλιότερα ( -480) οι Σαλαμηνομάχοι μας άφησαν υποθήκην ιεράν τον παιάνα τους « Ω παιδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερουτε πατρίδ’ ελευθερουτε δε παίδας, γυναίκας, θεων τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων. Νυν υπέρ πάντων αγών ».

Εμείς και εκατομμύρια άλλα των Ελλήνων ακούμε και σήμερα τον παιάνα αυτόν, από τα βάθη των αιώνων.

Εσείς κύριοι Βουλευτές τον ακούτε; Θα τον ακούσετε επιτέλους;

Αρμόδιος Δικαστικός Επιμελητής επιδότω νομίμως την παρούσα προς ένα έκαστον που απευθύνεται, για να λάβουν γνώσιν και δια πάσαν νόμιμον συνέπειαν

Οι εξωδίκως διαμαρτυρόμενοι, προσκαλούντες και δηλούντες
Μέλη και φίλοι του κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών Χανίων

Εξίσου κατατοπιστικό είναι το κείμενο του Γιώργου Πιπερόπουλου με τίτλο "Εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας", το οποίο παραθέτεται παρακάτω προς πλήρη ανάγνωση. Η πηγή του βρίσκεται εδώ: http://www.newstoday.gr/blog/53321/ekhorese-ethnikes-kuriarhias

Εκχώρηση ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ;

Ο μακαρίτης George Orwell έγραψε το γνωστό, μεταφρασμένο σε πάρα πολλές γλώσσες μυθιστόρημά του το 1948 και κάνοντας αναγραμματισμό του έδωσε τον τίτλο 1984…

Με αφορμή την ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ «βόμβα» περί παραιτήσεως από τη Βουλή του κ Καρατζαφέρη και του Κόμματός του και ενώ συνεχίζονται οι συγκεντρώσεις στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, στην Πλατεία λευκού Πύργου στη Θεσσαλονίκη δημοσιεύω με σημαντικές προσθήκες σχόλιο που είχα αναρτήσει στις 24 Μαρτίου:

Έτριψα τα μάτια μου, πήρα και χρησιμοποίησα 2 μπατονέτες για κάθε μου αυτί και συνέχισα ΑΝΑΣΤΑΤΩΜΕΝΟΣ πλέον με επικινδυνότητα για εγκεφαλικό ή καρδιολογικό επεισόδιο να βλέπω και να ακούω σήμερα το πρωί (24 Μαρτίου 2011) τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου κ Γιώργο Κασιμάτη του Πανεπιστημίου Αθηνών να δηλώνει στην εκπομπή του κ Γιώργου Παπαδάκη ότι: (τα αποδίδω σε ελεύθερη μετάφραση)

«Το μνημόνιο με την τρόικα είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, οι αφαιμάξεις που έγιναν στην σύνταξή μας και τους μισθούς των εν ενεργεία συναδέλφων είναι ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ, και, και, και, και όπως στέκεται το μνημόνιο εκχωρεί ΕΘΝΙΚΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ μας δικαιώματα!!!»

Ο κ Κασιμάτης είπε επίσης ότι ΔΕΝ έπρεπε να εγκριθεί το μνημόνιο ως ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ αποδεκτό από τις Νομικές Υπηρεσίες των Υπουργείων Οικονομικών και Δικαιοσύνης και ότι ο ίδιος το καλοκαίρι του 2010 έκανε ΤΕΡΑΣΤΙΟ αγώνα για να ανακληθεί αλλά ΔΕΝ τον άκουσε κανείς!!!

Αναρωτιέμαι, με αδικαιολόγητη ίσως, αλλά όχι επιτηδευμένη και εσκεμμένη αφέλεια ΔΕΝ είναι ΕΠΕΙΓΟΝ το περιστατικό και δεν ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ – ΤΩΡΑ κιόλας – οι 2 συνάδελφοί του Καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου και νυν Υπουργοί κκ Βενιζέλος και Λοβέρδος να αντικρούσουν με επιστημονικά επιχειρήματα αυτό που εγώ εισέπραξα από τα λεγόμενα του κ Κασιμάτη ως πράξεις κατάλυσης του Συντάγματος και απεμπόληση Εθνικής Κυριαρχίας από την Κυβέρνηση; Είπε και πολλά άλλα και ανάμεσά τους το επίσης ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ ο κ Κασιμάτης:

«ότι περίμενε έστω ΕΝΑΣ ή ΜΙΑ Βουλευτής να εγείρει τα 2 αυτά καυτά θέματα μέσα στη Βουλή δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για άμεση ΑΚΥΡΩΣΗ του μνημονίου, αλλά κανείς και καμία ΔΕΝ το έκανε!!!»

Τρίβω τα μάτια μου για όσα είδα, μπατονέτες ξανά τα αυτιά μου για όσα άκουσα και βρίσκομαι σε κατάσταση επικινδυνότητας!

«Κατάλυση Συντάγματος και εκχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας!..»

Γίνεται και ΧΩΡΙΣ τανκς;

Θα σας θυμίσω ότι λιγότερο από 2 εβδομάδες μετά την εμφάνιση του καθηγητή κ Κασιμάτη στην εκπομπή του κ Γιώργου Παπαδάκη στον ΑΝΤ-1

Συμμετείχε ο κ Μίκης Θεοδωράκης ο οποίος είπε πολλά και ακόμη πιο ανατρεπτικά – σύμφωνα με κάποιους ανατριχιαστικά – από όσα είχε πει ο κ Κασιμάτης.

Θυμήθηκα εκείνη τη σκηνή με επικεφαλής την τότε Πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου καθηγήτρια κ Άννα Ψαρούδα Μπενάκη τον Φεβρουάριο του 2005 επί Κυβερνήσεως κ Κ. Καραμανλή και Νέας Δημοκρατίας να ανακοινώνει στον κ Κάρολο Παπούλια την εκλογή του στο προεδρικό αξίωμα λέγοντας, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα που προξένησαν δημοσιογραφικό σάλο και αναστάτωσαν, θυμάστε, σε έντονο βαθμό την ελληνική κοινή γνώμη (που δεν επαληθεύθηκε το 2005 στην πρώτη θητεία του κ Παπούλια αλλά το 2010 στη διάρκεια της δεύτερης προεδρικής του θητείας):

«Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία, όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης».

Φρεσκάρω τη μνήμη σας υπενθυμίζοντας την άποψη του κ Γιώργου Παπανδρέου αναφορικά με την εθνική μας κυριαρχία, συμπληρώνοντας τα λεγόμενα της κυρίας Ψαρούδα, για την παγκόσμια διακυβέρνηση:

«Έτσι όπως χειριστήκαμε τα οικονομικά μας, αναιρείται και ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας».
Ιούνιος του 2011, έτοιμο για υπογραφή το μνημόνιο 2 που, όπως λέγεται, εκχωρεί σχεδόν καθολικά την ΕΘΝΙΚΗ μας Κυριαρχία (τι σημαίνει τρόικα ΑΠΑΙΤΕΙ…ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ) και αναρωτιέμαι:

Μέσα στα 10 και πλέον εκατομμύρια Ελλήνων,

Πόσοι Φιλέλληνες έμειναν;

Ως προς τον καθηγητή-συνταγματολόγο Γεώργιου Κασιμάτη, υπάρχει η παρακάτω πανεπιστημιακή ομιλία σχετικά με το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση.



Μια πιο επεξηγηματική συνέντευξη μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://www.newstoday.gr/article/51684/h-daneiake-sumvase-pou-mas-ekapse

Τέλος, θα ήθελα να παρακαλέσω κάθε φίλο να κάνει τη δικιά του προσωπική έρευνα και να ανατρέξει σε εκατοντάδες παρόμοια με το παρόν κείμενα που αναρτώνται καθημερινά στο διαδίκτυο σχετικά με τη δανειακή σύμβαση και το τρελό αυτό ξεπούλημα της χώρας. Όλοι μας πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και πλήρη πληροφόρηση.

Πότε επιτέλους θα ξυπνήσει αυτός ο λαός;

• Όταν πριν δεκατρία χρόνια γράφτηκα στο πολυτεχνείο, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι οι εμείς οι σημερινοί πτυχιούχοι θα ήμασταν συντριπτικά άνεργοι μέσα στη χώρα μας. 
• Όταν το καλοκαίρι του 1999 έπεφταν βροχή οι βόμβες στην Γιουγκοσλαβία και η ελληνική κυβέρνηση βοηθούσε στις πολεμικές επιχειρήσεις, σκέφτηκα πώς κάπως θα αντιδρούσαμε ως λαός.
• Στις αρχές του 2000 άκουγα για το χρηματιστήριο και δεν πήγαινε το μυαλό μου στο ότι οι περισσότεροι Έλληνες θα έχαναν τα πατρικά σπίτια τους, τα χωράφια και τις οικονομίες τους παρασυρόμενοι από αυτήν τη τεράστια φούσκα.
• Πριν δέκα χρόνια φανταζόμουν ότι η Θεσσαλονίκη θα είχε γίνει σήμερα το εμπορικό και επιχειρηματικό κέντρο όχι μόνο των Βαλκανίων, αλλά και όλης της ευρύτερης περιοχής. Φανταζόμουν εκατοντάδες επιχειρήσεις να δραστηριοποιούνται στη βόρεια Ελλάδα και τους ανθρώπους όλους να έχουν δουλειά.
• Όταν το 2002 μπήκαμε στο ευρώ κανείς δεν με ρώτησε, δεν είδα κάποιο δημοψήφισμα. Κοιτούσα τις τιμές των προϊόντων να γίνονται τρεις φορές πιο ακριβές και αναρωτιόμουν τι συμβαίνει και γιατί δεν υπάρχει ένας μηχανισμός συγκράτησης των τιμών.
• Όταν έγιναν οι ολυμπιακοί αγώνες, απορούσα που θα βρούμε τα χρήματα για να τους πληρώσουμε. Πολλοί έλεγαν ότι αυτό ήταν το κύκνειο άσμα της οικονομίας μας. Δεν φανταζόμουν πόσο δίκιο είχαν. 
• Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια που η τηλεόραση είχε κατακλυστεί από διαφημίσεις για δάνεια. Ακόμα θυμάμαι το "διακοποδάνειο" και το "δωροδάνειο".
• Δεν μπορούσα πριν πολλά χρόνια να φανταστώ ότι θα υπήρχε κυβέρνηση που θα ξεπουλούσε κερδοφόρες ελληνικές επιχειρήσεις όπως τον ΟΤΕ ή τον ΟΠΑΠ σήμερα.
• Όταν αργότερα πήρα το πτυχίο μου, αν κάποιος μου έλεγε ότι το πανεπιστήμιο θα κινδύνευε να κλείσει και ότι η φοιτητική λέσχη δεν θα λειτουργούσε την επομένη χρονιά, θα σκεφτόμουν ότι μου κάνει πλάκα.
• Όταν πριν έξι χρόνια ξεκίνησε το έργο του μετρό στη Θεσσαλονίκη, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μέχρι σήμερα δεν θα είχε περατωθεί. Δεν περνούσε από το μυαλό μου πόσο κυκλοφοριακά υποβαθμισμένη θα καταντούσε η πόλη.
• Όταν πριν τέσσερα χρόνια το καλοκαίρι του 2007 καιγόταν όλη η Πελοπόννησος είπα από μέσα μου: "Μετά από αυτό δεν γίνεται να μην ξεσηκωθούν όλοι οι Έλληνες και να μην ξεχυθούν στους δρόμους. Δυστυχώς, έμαθα ότι η τιμή και η αξιοπρέπεια κοστίζει μόνο τρεις χιλιάδες ευρώ.
• Όταν πριν μερικά χρόνια περπατούσα στη Ναβαρίνου, δεν φανταζόμουν ότι θα υπήρχαν άνθρωποι να ψάχνουν για φαγητό στους κάδους σκουπιδιών, κάτι που σήμερα έχει γίνει καθημερινότητα.
• Θυμάμαι κάποτε την Τσιμισκή  και το εμπορικό κέντρο της πόλης με την εμπορική κίνηση που είχε. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έκλειναν τα περισσότερα καταστήματα, εταιρείες και επιχειρήσεις.
• Θυμάμαι φίλους που είχαν τη δουλειά τους και κουτσά-στραβά κάπως τα κατάφερναν, έβγαινε ο μήνας και ίσως κάτι λίγο πήγαινε και στην άκρη. Σήμερα οι περισσότεροι δεν έχουν δουλειά και αναρωτιούνται αν έχουν και μέλλον. Σχεδόν όλοι σκέφτονται να φύγουν στο εξωτερικό.
• Το μυαλό μου ακόμα βουίζει από φράσεις τύπου "σεμνά και ταπεινά" ή "λεφτά υπάρχουν".
• Θυμάμαι μέρες και καιρούς που λέγαμε ότι με πίστη και υπομονή θα τα καταφέρουμε...

Δεν μπορούσα ποτέ να διανοηθώ τίποτα από τα παραπάνω.
Δεν μπορώ πια να διανοηθώ τι πρόκειται πια να συμβεί στο μέλλον...

Στέλνω τα φιλιά μου στους φίλους που έχουν την τύχη να βρίσκονται σε όλες τις διαδηλώσεις των "αγανακτισμένων πολιτών". Όλοι εμείς που είμαστε στο εξωτερικό, εκεί θα θέλαμε να ήμασταν τώρα. Βλέπω την κατάντια του τόπου και σκέφτομαι πως δεν πρέπει να σταματήσει αυτό το κίνημα. Δεν πρέπει να το αφήσουμε να ξεφουσκώσει ή να γίνει παράρτημα κάποιου κόμματος, εργοπατεράδων ή συνδικαλιστών. Είτε μας αρέσει είτε όχι. Θεωρώ πως είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας να σωθεί. Ειδικά, όταν το σύνταγμα κατακλύζεται από 100.000 κόσμο. Επιτέλους θα πρέπει να αρθεί η βουλευτική ασυλία και να λογοδοτήσουν όλοι οι πολιτικοί για τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει τόσα χρόνια. Αφού πρώτα κάνουμε και εμείς οι ίδιοι τον εσωτερικό μας απολογισμό και αναλογιστούμε τη δική μας ευθύνη.

Οι ιστοσελίδες πληροφόρησης βρίσκονται εδώ:
http://aganaktismenoi.com
http://aganaktismenoi.gr
Αγανακτισμένοι Θεσσαλονίκης (live)

Πόσο θα 'θελα να δω όλους τους πολιτικούς να δικάζονται από μια ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη και να λογοδοτούν για τις πράξεις τους...
Πόσο θα 'θελα να δω αυτούς που τα φάγανε να πληρώνουν. Να γίνει δήμευση της περιουσίας που απόκτησαν με αυτόν τον τρόπο. Να επιστρέψουν τα κλεμμένα...
Πόσο θα 'θελα να δω όλους τους Έλληνες να αρχίσουν να συμπεριφέρονται τίμια και αξιοπρεπώς ο ένας απέναντι στον άλλον. Όχι άλλα φακελάκια και εκμετάλλευση...
Πόσο θα 'θελα  όλον τον κόσμο να διαβάσει τη δανειακή σύμβαση που σχετίζεται με το διαβόητο μνημόνιο. Να μάθουν τι σημαίνει προδοσία και ξεπούλημα μιας χώρας...
Πόσο θα 'θελα να δω τη χώρα μας να αρχίσει να παράγει επιτέλους πλούτο. Αγροτική ανάπτυξη, τουρισμός, βιοτεχνίες, επιχειρήσεις να πάρουν όλα εμπρός...

Ψωμί, παιδεία, ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το '73...