Φλερτάροντας με τον Άδολφο

Εδώ και καιρό έχω σκοπό να γράψω ένα κείμενο για το ρατσισμό στην Ελλάδα και το πώς βλέπουν το φαινόμενο αυτό οι Γερμανοί πολίτες. Αν και δεν το έχω ολοκληρώσει ακόμα, θα κάνω μια εισαγωγή μέσω του παρόντος άρθρου. Δυστυχώς, ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων όταν ακούν "Γερμανοί", τότε το μάτι τους γυρίζει και το μυαλό τους προβάλλει μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων αυτοσχέδιες ταινίες με σενάρια του τύπου "να είχα τώρα ένα πυροβόλο και την άδεια του νόμου...". Αυτό είναι ρατσισμός. Που προέρχεται από την άγνοια, αλλά και από την άμβλυνση έως και εξαφάνιση της κοινωνικής και συναισθηματικής νοημοσύνης, και κυρίως αυτού που οι ψυχολόγοι αποκαλούν "συναισθηματική κατανόηση".

Σύμφωνα με τον μεγάλο ψυχολόγο David D. Burns, συναισθηματική κατανόηση (Empathy) είναι η ικανότητά μας να κατανοούμε με ακρίβεια τις συγκεκριμένες σκέψεις και τα κίνητρα των άλλων ανθρώπων, έτσι ώστε αυτοί να παραδεχτούν: "Ναι, έτσι ακριβώς νοιώθω". Η ικανότητα αυτή απαιτεί συνεχή εξάσκηση μέσω της συναισθηματικής εκπαίδευσης και για να έχει αποτελέσματα είναι απαραίτητο συν τοις άλλοις να υπάρχει το κατάλληλο κοινωνικό κλίμα. Αυτό είναι ανάγκη να παρουσιάζει αντοχές και να τείνει αντίρροπα σε φαινόμενα έντασης και βίας.

Στη σημερινή Ελλάδα, εν έτι 2013, δεν έχει υπάρξει ακόμα ένα τέτοιο κλίμα. Στους περισσότερους πολίτες έχει καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι "η όμορφη Ελλάδα, όμορφα καίγεται". Όχι από κάποιες μεμονωμένες καταστάσεις στις οποίες κάποιοι λιγοστοί άνθρωποι προβαίνουν σε αψυχολόγητες και απερίσκεπτες πράξεις βίας και έντασης, ενάντια σε κάποιους πολιτικούς. Έτσι και αλλιώς, αν κάποιος μετρήσει πόσα είναι αυτά τα περιστατικά και παράλληλα παρατηρήσει πως αυτά προβάλλονται με υπέρμετρη υπερβολή από τα παραδοσιακά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, θα κατασταλάξει ότι δεν είναι αυτό το πρόβλημα.

Δυστυχώς, η Ελλάδα καίγεται από τη διαφθορά των ιθυνόντων και των πολιτών της. Οι κυβερνήσεις όλων αυτών των τελευταίων ετών έχουν εκπαιδεύσει μια μεγάλη μερίδα πολιτών να λαμβάνει μέρος και να ανέχεται τη διαφθορά. Οποιοσδήποτε Έλληνας έχει κάποιον στον ευρύ κύκλο της οικογένειάς του, ο οποίος ευνοήθηκε από αυτήν την κατάσταση: Μια θέση στο δημόσιο, ένα σβήσιμο της κλήσης, μια μεταγραφή στο πανεπιστήμιο, μια μετάθεση στον στρατό, μια παράβλεψη ενός ελέγχου και πόσα άλλα. Μας έμαθαν ότι όλα αυτά είναι "μαγκιά", και ότι κάποιος που τα κάνει είναι "έξυπνος και καταφερτζής". Όταν, δηλαδή, καταλαμβάνει αναξιοκρατικά μια θέση στο δημόσιο ή όταν δεν πληρώνει την εφορία για να χτιστεί ένα πάρκο ή ένα σχολείο το οποίο θα το χαρεί και ο γείτονάς του. Μας έμαθαν να είμαστε εγωιστές, να κοιτάμε το προσωπικό μας συμφέρον και να προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε τον διπλανό μας.

Και αυτό το "παιχνίδι" συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Και γίναμε τόσο καλοί, ώστε ανεβήκαμε επίπεδο. Είμαστε στο επίπεδο του "ρατσισμού". Δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε, να το συλλογιστούμε και να το συνειδητοποιήσουμε, διότι είτε δεν υπάρχει σε μεγάλο μέγεθος είτε δεν προβάλλεται μέσα στην ελληνική κοινωνία ένα υγιές σημείο αναφοράς, το οποίο θα μας ωθούσε να συγκρίνουμε και να θέσουμε σε επαναλειτουργία την κριτική μας ικανότητα, τουλάχιστον υποσυνείδητα. Δεν θέλω να υπονοήσω ότι εμείς οι Έλληνες έχουμε γίνει ρατσιστές. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορώ να αντικρούσω το γεγονός ότι η κοινή συνισταμένη των συμπεριφορών μας  ως κοινωνία τείνει προς τα εκεί. Όταν θεωρούμε ότι το πρόβλημα του υπερβολικού αριθμού μεταναστών στη χώρα μας πρέπει να λυθεί με ενέργειες τρομοκράτησης και βίας, τότε υπάρχει θέμα.

Όπως, και όταν ακούμε τη λέξη "μετανάστης" μας έρχεται στο μυαλό η στερεότυπη εικόνα ενός αδίσταχτου, παράνομου και απείθαρχου εγκληματία, χωρίς ηθική και αξιοπρέπεια, ο οποίος με την πρώτη ευκαιρία που θα του δοθεί θα μας κλέψει, θα μας εκμεταλλευτεί και πολύ πιθανόν θα μας αφαιρέσει τη ζωή. Ναι, εμείς οι ίδιοι άνθρωποι, που όταν θέλουμε να κάνουμε μια δουλειά και ακούμε τον επαγγελματία να μας ανακοινώνει το λογικό κόστος να του ανταπαντάμε "θα πάρω έναν ξένο να μου κάνει τη δουλειά". Δηλαδή, θα πληρώσουμε τον ξένο φθηνότερα, για μια εργασία που θα έπρεπε να πληρωθεί κανονικά. "Ναι, αλλά αυτός είναι παράνομος", θα ανταπαντήσει αυτός που θα τον πληρώσει. Και θα του θα τον πληρώσει και λιγότερα, για να μην τον καταγγείλει στις αρχές και τον απελάσουν. Αν είναι παράνομος, τότε εσύ που τον πληρώνεις διαπράττεις διπλή παρανομία! Και η κυρία που μιλάει για απέχθεια για τους Αφρικανούς και τους άλλους έγχρωμους, θα σταματήσει σε κάποιο πεζοδρόμιο όπου έχουν στήσει την πραμάτεια τους και θα αγοράσει παρανόμως μια τσάντα από αυτούς. Και φορώντας αυτήν τη τσάντα στον ώμο θα συναντηθεί την άλλη μέρα για καφέ με τις φίλες της και θα εμπλακεί για ακόμη μία φορά σε κάποια από αυτές τις ατέρμονες συζητήσεις για το μεταναστευτικό πρόβλημα και γιατί η κοινωνία δεν κάνει κάνει για "να τους διώξει πίσω στη χώρα τους".

Όλοι συμμετέχουμε σε αυτό το παιχνίδι. Έχουμε χάσει το δάσος και βλέπουμε το δέντρο. Η κυβέρνηση αυτήν τη στιγμή, αντί να προβάλλει το πρόβλημα, στην ουσία το εκμεταλλεύεται και το ανατροφοδοτεί. Αυτό φαίνεται να εντάσσεται σε ένα γενικό σχέδιο της, το οποίο υποκινεί υπογείως την αναταραχή και αποσταθεροποίηση του κοινωνικού ιστού και με κύριο στόχο τον αποπροσανατολισμού του τελευταίου από το πραγματικό πρόβλημα της χώρας, δηλαδή τη διαφθορά και τη μέχρι σήμερα ασυδοσία και ατιμωρησία των κυβερνώντων. Για παράδειγμα, η περίπτωση της Λίστας Λαγκάρντ αποτελεί ένα ασύλληπτο γεγονός διαφθοράς και κατάχρησης του θεσμού της Δημοκρατίας. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται από τη σημερινή κυβέρνηση υποδηλώνει τρανταχτά περισσότερο μια απεγνωσμένη προσπάθεια συγκάλυψης, παρά μια προσπάθεια να υπάρξει δημοκρατία, δηλαδή αξιοπιστία στη χώρα. Μην ξεχνάμε ότι οι αγορές αυτήν τη στιγμή δεν μας δανείζουν, διότι κυρίως αυτό λείπει από τη χώρα: Αξιοπιστία και υγιής δημοκρατία. Και σαν να μην φτάνει αυτό, γίνεται μια προσπάθεια μέσα από σοβαρά μεν, αλλά μετρημένα στο χέρι δε, περιστατικά να φανεί ότι η αξιωματική αντιπολίτευση είναι μια τρομοκρατική οργάνωση που θα οδηγήσει τη χώρα σε αστάθεια και κατάρρευση. Προσωπικά όλα αυτά τα περιστατικά κινούνται στην αντίληψη της "πυρκαϊάς στο Ράιχσταγκ (1933)". Δεν ακούγεται, όμως, τίποτα, για το πραγματικό πρόβλημα της αντιπολίτευσης, δηλαδή τη Χρυσή Αυγή.

Η Χρυσή Αυγή δεν είναι κάτι καινούριο. Δεν χρειάζεται να κάνω ανάλυση για αυτήν, όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται θα βρει αρκετές αξιόπιστες πηγές στο διαδίκτυο. Προσωπικά, γνωρίζω την ύπαρξή της εδώ και είκοσι χρόνια. Θυμάμαι στα περίπτερα της Θεσσαλονίκης θα ήταν πάντα αναρτημένο μέσα στα τόσα περιοδικά και κάποιο της Χρυσής Αυγής, το οποίο αμέσως μαγνήτιζε το μάτι καθώς ήταν γεμάτο με ναζιστικό περιεχόμενο και τίτλους άρθρων να εξυμνούν τον φασισμό. Αν και στο πανεπιστήμιο δεν άνηκα σε κάποιον συγκεκριμένο χώρο, εντούτοις πήγαινα στις επίσημες συνελεύσεις του συλλόγου και έβλεπα τους έντονους διαξιφισμούς μεταξύ ΠΑΣΠ, ΔΑΠ, ΚΝΕ και των πολλών και διασπασμένων αριστερών παρατάξεων. Κανονικά, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν κόμματα μέσα στο πανεπιστήμιο, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Εκεί, λοιπόν, διαπίστωσα μέσα από πολλές εμπειρίες, τόσο προσωπικές όσο και άλλων φοιτητών, ότι ΔΑΠ και Χρυσή Αυγή στο πανεπιστήμιο είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Θα μπορούσε να περιγράψει κανείς τη δεύτερη ως το ακροδεξιό τμήμα της ΔΑΠ. Βέβαια, μετά το πανεπιστήμιο αυτό το τμήμα διοχετεύτηκε σε άλλα κόμματα που ήταν ήδη στο κομματικό προσκήνιο, όπως είναι το ΛΑΟΣ και η ΝΔ. Επίσης, προς τιμήν τους, αρκετοί παλιοί φοιτητές αποστασιοποιήθηκαν από αυτές τις ιδέες και επέλεξαν να είναι περισσότερο κοινωνικοί. Θυμάμαι, επίσης, ότι όταν υπήρχε ξύλο και διαπληκτισμός στο πανεπιστήμιο, η ΔΑΠ κατέβαζε φοιτητές από τη σχολή γυμναστών και τα συνθήματά τους ήταν στο ίδιο μήκος κύματος με αυτά της χρυσής αυγής. Τέλος, δεν μπορώ να ξεχάσω πολύ καλούς συμφοιτητές μου οι οποίοι ήταν εγγεγραμμένοι στη ΔΑΠ και σε άλλα κόμματα από την πρώτη μέρα της σχολής, λόγω οικογενειακής παράδοσης, και είχαν υγιείς απόψεις για τα περισσότερα θέματα γύρω από την κοινωνία και τη σχολή. Αλλά και πάλι, πιστεύω ότι δεν έπρεπε να ανήκουν σε κάποιο κόμμα, αλλά απλώς ως ελεύθεροι άνθρωποι σε κάποιον ιδεολογικό χώρο.

Οι περισσότεροι Έλληνες που υποστηρίζουν τη Χρυσή Αυγή το κάνουν για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω. Υπάρχει όμως και ένας ακόμη λόγος: Ο φασισμός εμπνέει μια ιδιαίτερη γοητεία και αυτή δεν είναι άλλη από εκείνην του "άμεσου". Ο φασίστας δεν θα καθίσει να κάνει ανάλυση και συζήτηση για το αν είσαι ένοχος. Πριν καλά καλά το αντιληφθείς και προσπαθήσεις να απολογηθείς, θα σε έχει σκοτώσει αν είσαι τυχερός, ενώ αν είσαι άτυχος θα σε φυλακίσει μέχρι να πεθάνεις από τα επιστημονικώς επιμελημένα σκληρά βασανιστήρια. Όλο αυτό το κλίμα της ανομίας, της διαφθοράς και της ατιμωρησίας οδηγεί κάποιους συμπολίτες μας, οι οποίοι ωστόσο έχουν γαλουχηθεί και λειτουργούν με βάση τα παραπάνω, να επιλέγουν τον φασισμό για να λυθούν τα προβλήματά τους. Προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα "ομοιοπαθητικά", αλλά παραβλέπουν το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι ένα ξένο σώμα για την κυβέρνηση και το κράτος, αλλά στην πραγματικότητα ένα κομμάτι του εαυτού της. Η επάνδρωση των ένστολων υπηρεσιών της χώρας έγινε καθ' όλην τη διάρκεια της αντιπολίτευσης με γνώμονα την εξυπηρέτηση των αναγκών της εκάστοτε κυβέρνησης, η οποία ευνόησε τη δημιουργία παρακρατικών οργανώσεων μέσα και έξω από αυτές, και μια τέτοια είναι και η Χρυσή Αυγή. Η τελευταία συνειδητοποίησε στις τελευταίες εκλογές ότι έχει δύναμη και άρχισε να φλερτάρει με την εξουσία, εκμεταλλευόμενη την πολιτική συγκυρία.

Αν και η παρουσία ενός φασιστικού κόμματος σε κάποια βουλή στη Ευρώπη δεν αποτελεί πια έκπληξη, στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι εντονότερο, αφού το κόμμα αυτό έχει δραστηριοποιείται ενεργά, απροκάλυπτα και χωρίς να το διαψεύδει σε επιθέσεις και προπηλακισμούς εναντίων αλλοδαπών, μεταναστών και Ελλήνων με αντίθετη ιδεολογία από αυτήν του φασισμού. Αν και αυτό συνέβαινε από παλιά, δυστυχώς σήμερα που προβάλλεται πάρα πολλοί πολίτες φαίνεται να το επικροτούν και να το αποδέχονται ως "λύση". Και δεν έχουν αντιληφθεί ότι μέσα από τέτοια καθημερινά φαινόμενα γινόμαστε ολοένα και πιο υπανάπτυκτοι ως λαός, κουλτούρα και κοινωνία.

Και πάλι επαναλαμβάνω ότι δεν είχα σκοπό να γράψω τώρα αυτό το κείμενο, διαβάζω όμως καθημερινά στον ξένο τύπο αρκετά άρθρα για τον ρατσισμό στην Ελλάδα και είναι πια γεγονός ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες που τυγχάνει να έχουν εμφανισιακά χαρακτηριστικά διαφορετικά από εκείνα της "ελληνικής άριας φυλής" δεν θα ήθελαν να επισκεφτούν αυτήν την εποχή τη χώρα μας είτε για διακοπές είτε για επαγγελματικούς λόγους. Και σαν να μην ήταν όλα αυτά, μου ήρθε σήμερα μέσω email από μια διάσημη ιστοσελίδα που συλλέγει υπογραφές, την www.thepetitionsite.com, μια πρόταση να υπογράψω για ένα αίτημα προς την Ελληνική Κυβέρνηση να ελέγξει τη βία και τη ξενοφοβία στην Ελλάδα, τη Χρυσή Αυγή και την Ελληνική αστυνομία... διεθνές ρεζιλίκι!

Αμέσως, ανέτρεξα στην ιστοσελίδα του αμερικάνικου υπουργείου και είδα ότι πράγματι έχει αναρτηθεί επίσημη ταξιδιωτική ανακοίνωση για τους Αμερικανούς Πολίτες που σκέφτονται να ταξιδεύσουν στην Ελλάδα. Διαβάστε εδώ http://photos.state.gov/libraries/greece/38517/uscitizens/sec_message_greece.pdf και προσέξτε την πρόταση U.S. citizens most at risk are those of African, Asian, Hispanic, or Middle Eastern descent in Athens and other major cities. Η ανακοίνωση αυτή δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα. Ένας Αμερικανός τουρίστας με καφέ δέρμα, ο οποίος μετά από διασκέδαση επιστρέφει στο ξενοδοχείο του στην Αθήνα με τα πόδια δεν είναι ασφαλής. Στην πραγματικότητα κανείς μας δεν είναι ασφαλής, διότι στην ίδια θέση ακόμα και Έλληνας να είσαι, αν μιλάς άλλη γλώσσα στο κινητό σου εκείνην την ώρα ή βρεθείς στη μέση ενός κοπαδιού νοσταλγών του Αδόλφου, τότε δεν προλαβαίνεις να αποδείξεις τι είσαι. Είναι αυτή η παράξενη γοητεία του "άμεσου" που λέγαμε πιο πάνω...


Πηγές - Υλικό

1. Ερμηνευτικό Λεξικό Ψυχιατρικών Όρων, Νίκου Μάντη, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1985.
2. Λίστα Λαγκάρντ, από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.
3. Ναζιστική Γερμανία, Γερμανικός Εθνικοσοσιαλισμός, Ολοκαύτωμα, από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.
4. Greece Golden Dawn: New evidence over 'assault' on MP, http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-20838223, από την επίσημη ιστοσελίδα του BBC. 
5. Anti-immigrant Golden Dawn rises in Greece, http://articles.washingtonpost.com/2012-10-20/world/35500727_1_golden-dawn-greek-parliament-immigrant, 20 Oct 2012, από την επίσημη ιστοσελίδα της The Washington Post.
6. High police support for Greece's Golden Dawn, http://blogs.aljazeera.com/blog/europe/high-police-support-greeces-golden-dawn, 1 Dec 2012, από την επίσημη ιστοσελίδα του Al Jazeera.
7. Europe’s New Fascists, http://www.nytimes.com/2012/11/18/opinion/sunday/europes-new-fascists.html?pagewanted=all&_r=0, 17 Nov 2012, από την επίσημη ιστοσελίδα των The New York Times.
8. Greek Schools Are 'Fertile Ground For Neo-Nazis', http://www.businessinsider.com/greek-schools-fertile-ground-for-neo-nazis-2012-12, από την επίσημη ιστοσελίδα του The Business Insider.
9. Amnesty-International-Bericht: Flüchtlingsdrama in Griechenland, http://www.spiegel.de/politik/ausland/amnesty-international-miserable-lage-der-fluechtlinge-in-griechenland-a-873974.html, 20 Dec 2012, από την επίσημη ιστοσελίδα του περιοδικού Der Spiegel.
10. The Petition Site, http://www.thepetitionsite.com, ιστοσελίδα για τη συγκέντρωση υπογραφών γύρω από διεθνή θέματα.
11. Messages for U.S. Citizens, http://athens.usembassy.gov/warden_messages.html, Αμερικάνη Πρεσβεία στην Ελλάδα, από την επίσημη ιστοσελίδα του Αμερικάνικου Υπουργείου.
12. Security Message for U.S. Citizens: Safety and Security in Greece, November 2012, http://photos.state.gov/libraries/greece/38517/uscitizens/sec_message_greece.pdf, Αμερικάνη Πρεσβεία στην Ελλάδα, από την επίσημη ιστοσελίδα του Αμερικάνικου Υπουργείου.
13. http://www.metaxas-project.com/photos/pictures/ioannis-metaxas-regime-fascist-greece-20071201150952_big12.jpg.php, από την ιστοσελίδα http://metaxas-project.com.