Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Εκλογές 2012: Έχει νόημα η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ;

Πριν λίγες ώρες παρακολούθησα την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα (διακαναλική συνέντευξη τύπου στο Ζάππειο) [1][2][3]. Με βάση το αντίστοιχο κυβερνητικό σχέδιο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και τις εξελίξεις στην Ευρώπη σχετικά με την επέκταση της ευρωπαϊκής κρίσης στην Ισπανία τολμώ να πω ότι οι προτάσεις του Τσίπρα μου ακούγονται πιο λογικές. Το πραγματικό ερώτημα που γεννάται σε κάθε σκεπτόμενο και συνειδητοποιημένο πολίτη είναι αν πραγματικά σκοπεύει να τις πραγματοποιήσει.
Αλλά από την άλλη πλευρά ο ίδιος πολίτης θα σκεφτεί κιόλας ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν ήδη κυβερνήσει 38 ολόκληρα χρόνια και σε καμία περίπτωση δεν εφάρμοσαν ούτε τα μισά από αυτά που εξάγγελλαν σε κάθε προεκλογική εκστρατεία. Με έχουν απογοητεύσει βαθύτατα αυτά τα δύο κόμματα. Τόσο εγώ προσωπικά, όσο και όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι μου έχουμε όλοι μας εμπειρίες από αυτά και έχουμε βιώσει απίστευτη διαφθορά και αλαζονεία. Καμία σχέση με τιμιότητα, αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και συνέπεια ανάμεσα σε αυτά που σου λένε και αυτά που κάνουν [5][6]. 

Βλέποντας, ακούγοντας, διαβάζοντας και κρίνοντας καταλήγω στο εξής συμπέρασμα για αυτές τις εκλογές: Μια ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ ίσως να μην είναι και η απόλυτη λύση, αλλά από την άλλη μεριά είναι μάλλον η καλύτερη από όλες τις δυνατές επιλογές. Επεξηγώ παρακάτω τη σκέψη μου:


1. Στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ βγει πρώτο κόμμα σε αυτές τις εκλογές:

  • Στην περίπτωση που πραγματοποιήσει έστω και τα μισά από αυτά που υποστηρίζει, τότε θα έχει υπερκαλύψει τις μέχρι σήμερα προσδοκίες κάθε Έλληνα, αφού, όπως ήδη προανέφερα, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν ήταν συνεπείς στις προεκλογικές τους δεσμεύσεις.
  • Αυτοδύναμη κυβέρνηση δεν βγάζει, οπότε θα συνεργαστεί σίγουρα με τη ΔΗΜΑΡ και μάλλον και με τους ανεξάρτητους Έλληνες. Με το ΚΚΕ είναι δύσκολο, αφού αυτό το κόμμα δεν θέλει να κυβερνήσει, όπως ήδη έχει δηλώσει. Αν κάποιος εξετάσει τα προγράμματα αυτών των κομμάτων θα δει ότι, παρά τις όποιες διαφορές τους, ήδη συμφωνούν σε πάρα πολλά ζητήματα ως προς την οικονομία, θέλουν την ανάπτυξη μέσα από την πρωτογενή παραγωγή και επιθυμούν την ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους. Αλλά το πιο κρίσιμο απ' όλα είναι το εξής: Η δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο δεν έχουν ακόμη επικυρωθεί από τη βουλή που σημαίνει ότι δεν αποτελούν μέχρι και αυτήν τη στιγμή διακρατικές συμφωνίες για την Ελλάδα και επομένως μπορεί ακόμα και την επόμενη μέρα των εκλογών η επόμενη βουλή να τα ακυρώσει με έναν απλό νόμο[4]. Αν, όμως, αυτή πράξει αλλιώς και τα επικυρώσει, κάτι που θα κυνηγήσουν πάση θυσία  το δίδυμο Σαμαράς-Βενιζέλος με βάση τα συμφέροντα των δανειστών, τότε αυτά θα αποτελούν πια επίσημες διακρατικές συμφωνίες και δεν μπορούμε να τα αρνηθούμε[7]. Από εκείνην τη στιγμή ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τα αρνηθεί ούτε οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση σε βάθος πολλών δεκαετιών.
  • Αν ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίσει κυβέρνηση και επιχειρήσει να πράξει άλλα πράγματα από αυτά που έλεγε προεκλογικά (το ενδεχόμενο, δηλαδή, να μας έχει ξεγελάσει επιδιώκοντας μόνο και μόνο την εξουσία), τότε μέχρι τον Σεπτέμβρη θα έχει πέσει από κυβέρνηση. Αυτό θα είναι και το άσχημο ενδεχόμενο, αλλά λιγότερο δεσμευτικό και επιζήμιο για τη χώρα σε σχέση με το μνημόνιο το οποίο δεσμεύει τη χώρα για τις επόμενες δεκαετίες και για το οποίο θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να γίνει δημοψήφισμα.
  • Από την άλλη πλευρά, η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα είναι δυσμενής και ίσως ακόμα και η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ να μην τα καταφέρει. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να υποστηρίξει με βεβαιότητα ότι η συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής από τη ΝΔ θα έχει καλύτερα αποτελέσματα από αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ.

2. Στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ βγει δεύτερο κόμμα στις εκλογές:

  • Σε αυτήν την περίπτωση η ΝΔ θα σχηματίσει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και πολύ πιθανόν με ένα τρίτο κόμμα, όπως είναι η ΔΗΜΑΡ. Το Μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση θα επικυρωθούν από τη βουλή και μαζί τους και εκείνοι οι όροι που καταλύουν την εθνική μας κυριαρχία. Μερικοί από αυτούς είναι άγνωστοι στον περισσότερο κόσμο που έχει ψηφίσει έως σήμερα ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ (π.χ. το γεγονός ότι δεν έχουμε δικαίωμα να αποπληρώσουμε το δάνειο παίρνοντας χρήματα από μια τρίτη χώρα όπως είναι η Κίνα ή η Ρωσία ή το άλλο γεγονός ότι "παραιτούμαστε οριστικά και αμετάκλητα από το δικαίωμα..." ή το άλλο γεγονός ότι στην περίπτωση που δεν έχουμε να δώσουμε τα χρήματα, τότε οι δανειστές προχωρούν σε κατάσχεση και μπορούν να πουλήσουν γη και ύδωρ σε οποιονδήποτε αυτοί επιθυμούν και εμείς παραιτούμαστε από το δικαίωμα να επιλέξουμε που και πώς...). Το ειρωνικό της υπόθεσης είναι ότι σύμφωνα με διεθνείς οικονομολόγους (κύριος Ρουμπινί) ακόμα και αυτή η κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) προβλέπεται να πέσει το αργότερο μέχρι τον Δεκέμβρη εξαιτίας της πολιτικής λιτότητας και μη ανάπτυξης που αποφέρουν τα μνημόνια, αλλά δυστυχώς μέχρι τότε η μακροχρόνια ζημιά θα έχει συμβεί [8][9][12]. Η επόμενη βουλή που θα προκύψει θα πρέπει να προχωρήσει σε στάση πληρωμών, πτώχευση και κατασχέσεις από τους δανειστές. Ένας τεράστιος εθνικός πλούτος, που πολύ κακώς δεν τον αξιοποίησαν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις θα περιέλθει στα χέρια των δανειστών σε τιμές υποπολλαπλάσιες της αξίας του. Και όχι μόνο αυτό. Με την αύξηση της ανεργίας και τη ακόμη μεγαλύτερη μείωση του κατώτατου μισθού, οι δανειστές μας μαζί με τα μεγάλα συμφέροντα που κυβερνούν υπογείως τόσον καιρό τον τόπο θα έχουν στη διάθεσή τους περίσσεια φθηνή και εξαθλιωμένη εργατική δύναμη. 
  • Παρόλα αυτά, μια ισχυρή αντιπολίτευση είναι άκρως απαραίτητη για τη χώρα. Αν αυτόν τον ρόλο βρεθεί να τον αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε η κυβέρνηση θα είναι περισσότερο προσεχτική στις κινήσεις της. Ιστορικά, όλες οι κυβερνήσεις συνεργασίας μπορεί να λύνουν κάποια προβλήματα βραχυπρόθεσμα, αλλά μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα δημιουργούν περισσότερα για τη χώρα και τον λαό, αφού τείνουν να εμφανίζουν τάσεις καταστρατήγησης της δημοκρατίας, όπως ήταν π.χ. το τελευταίο μνημόνιο του Φεβρουαρίου.

Γνωρίζω ότι μπορεί να ακούγονται τραγικά ή υπερβολικά τα πράγματα όπως τα περιγράφω, σκεφτείτε, όμως για λίγο τα εξής γεγονότα που αυτήν τη στιγμή δεν ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά συμβαίνουν πραγματικά: Πόσοι από τους φίλους που σήμερα εκφράζουν ότι η λύση βρίσκεται σε μια κυβέρνηση που θα "σεβαστεί τις υπογραφές της", περίμεναν πριν μερικά χρόνια ότι θα φτάναμε εδώ; Περιμένατε, αγαπητοί φίλοι, ότι θα φτάναμε στο σημείο να έχουμε τέτοια μιζέρια, αναξιοπρέπεια, εξαθλίωση, ανεργία, εθνικό διχασμό, υποστήριξη του εθνικοσοσιαλισμού, να είμαστε στα πρόθυρα κατάρρευσης της οικονομίας, να κλείνουν τα περισσότερα εμπορικά μαγαζιά, τα σχολεία να μην έχουν βιβλία, τα νοσοκομεία να μην έχουν ούτε γάζες και οι καρκινοπαθείς να μην μπορούν να προμηθευτούν το φάρμακό τους, ακόμα και όταν προσφέρονται μέσα στην απελπισία τους να το πληρώσουν οι ίδιοι; Το περιμένατε; Και για ποιο από όλα αυτά οφείλεται ο ΣΥΡΙΖΑ;

Περιμένατε, φίλοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όταν τους ψηφίζατε να αντιστρέψουν πλήρως την πολιτική τους; Πού είναι τα συνθήματα του Καραμανλή, εκείνα τα περίφημα "θα επανιδρύσουμε το κράτος" ή "το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο"; Τι απέγιναν το σκάνδαλο της Siemens και πόσες άλλες υποθέσεις διαφθοράς; Γιατί, τι και αν ο Καραμανλής έφυγε, αυτήν τη στιγμή τα ίδια άτομα που είχε βρίσκονται λίγο-πολύ πίσω από τον Σαμαρά (Μεϊμαράκης, Μπακογιάννη, Καραμανλής,...). Αυτοί κυβέρνησαν για έξι ολόκληρα χρόνια και ακόμα και αντιστάσεις από το κρατικό κατεστημένο του ΠΑΣΟΚ να είχαν, κάτι θα είχαν κάνει, κάτι θα είχαν αφήσει πίσω τους. Κι όμως, αρκεί μόνο να αναφερθεί η μη αξιοποίηση του γεγονότος των ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας και των πανάκριβων ολυμπιακών εγκαταστάσεων τους, ως παράδειγμα για την ανικανότητα των προήγουμενων κυβερνήσεων. Και για το ΠΑΣΟΚ που μας έφτασε ως εδώ με το διεφθαρμένο πελατειακό κράτος, το "λεφτά υπάρχουν" έως τα μνημόνια και την απαξίωση της δημοκρατίας; [20][21] Θέλω να ρωτήσω οποιονδήποτε ψήφισε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ... τα περίμενε αυτά; Που τα είχε δει στις προεκλογικές εξαγγελίες αυτών των κομμάτων; Και τι σας κάνει τώρα να πιστεύετε, αγαπητοί φίλοι, ότι οι τωρινές προεκλογικές τους εξαγγελίες θα γίνουν πράξη, όταν οι προηγούμενες δεν έγιναν ποτέ; Ειδικά, από τον Σαμαρά που άλλα πράγματα έλεγε κατηγορηματικά για το μνημόνιο, ότι δηλαδή δεν θα το ψήφιζε ποτέ και που την επόμενη μέρα επικαλούμενος λόγους εθνικού συμφέροντος (ποιος άραγε έφτασε τη χώρα ως αυτό το σημείο) το ψήφισε και με τα δύο χέρια και μάλιστα βρήκε την αφορμή να διώξει και τους ανταγωνιστές του (Μπακογιάννη) από το κόμμα; Και, εντέλει, όταν μιλάμε για εναλλακτικό πλάνο εξόδου (Plan B) από την κρίση, πότε υπήρξε αυτό στο παρελθόν; Γιατί κατηγορούμε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν έχει, αλλά μέχρι σήμερα καμία κυβέρνηση δεν είχε (που θα έπρεπε ως κυβέρνηση να έχει). Κι ούτε είναι λύση να λες ότι επίσημη πολιτική είναι να υπογράφεις ότι σου "σερβίρουν" οι ευρωπαίοι εταίροι σου. Αυτό δεν είναι Plan B! Και ας μην ξεχνάμε ότι η λέξη "επαναδιαπραγμάτευση" δεν έχει τόσο μεγάλη ισχύ, όσο είχε τον Φλεβάρη, όπου εκεί η ΝΔ είχε πραγματικά διαπραγματευτική δύναμη να θέσει τους δικούς της όρους στη δανειακή σύμβαση και στο μνημόνιο, αλλά φοβήθηκε μάλλον να πράξει το αυτονόητο για ευνόητους λόγους.

Αυτά τα πράγματα δεν είναι καθαρά και ειλικρινή και δεν με εκφράζουν. Εσάς, γιατί να σας εκφράζουν, δέχεστε πραγματικά να σας υποτιμούν με αυτόν τον τρόπο αυτοί που επιλέγετε; Αν δεν είστε βιομήχανοι που να εμπλέκονται σε σκάνδαλα διαφθοράς, μεγαλοεκδότες και μεγαλοεργολάβοι, συγγενείς με κάποιον βουλευτή ή υπουργό ή κάποιοι που να έχουν οικονομικό συμφέρον από την ευρωπαϊκή κρίση, τότε ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να προτιμούμε ανθρώπους που εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς και που αποδεδειγμένα εκ του αποτελέσματος δεν ακολούθησαν το προεκλογικό τους πρόγραμμα... Να είχε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πλήρως καινούριους υποψηφίους, τότε να πω ότι υπάρχει λογική, αλλά να επιλέγουμε τους ίδιους από το παρελθόν...

Για τους φίλους που ισχυρίζονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό που δείχνει και εξαπατά τον λαό, έχω να τους πω το εξής: Κανείς μας δεν ξέρει. Ίσως και να έχουν δίκιο, ίσως και άδικο. Δυστυχώς, κανείς μας δεν μπορεί να το διαψεύσει αυτό, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμα κυβερνήσει και κανείς δεν μπορεί σίγουρα να εγγυηθεί ότι δεν θα κάνει λάθη ή ότι δεν θα κάνει μια "κωλοτούμπα" στις προεγκλογικές του εξαγγελίες. Ταπεινά θεωρώ ότι φαίνεται ότι έχει καλή πρόθεση. Αυτά που λέει με βρίσκουν σύμφωνο και πιστεύω ότι με τη συμμετοχή και τη συναίνεση του Ελληνικού λαού μπορούν να υλοποιηθούν. Άλλωστε, αυτός ο λαός έχει πετύχει πολύ δυσκολότερα επιτεύγματα και σίγουρα έχει ακόμα τη δύναμη σιγά-σιγά να ξανασηκωθεί στα πόδια του. Από την άλλη πλευρά, όμως, πιστεύω ότι ο σιγουρότερος τρόπος για να δούμε αν αυτό το κόμμα είναι ικανό και ειλικρινές απέναντί μας είναι να το δούμε στην πράξη, δηλαδή αν θα τηρήσει προεκλογικές του δεσμεύσεις και θέσεις.

"Μα...", θα μου ανταπαντήσει κάποιος φίλος, "αυτό όμως ενέχει τον κίνδυνο να έχουμε τότε ήδη καταστραφεί...". Η απάντησή μου σε αυτό το δίλημμα είναι ότι μια επερχόμενη οικονομική καταστροφή επίκειται, ήδη, να έρθει μέσα από μια μνημονιακή κυβέρνηση και αυτό, δυστυχώς, δεν είναι κινδυνολογία ή κάτι που το βγάζω από το μυαλό μου ή μια ανεύθυνη προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι σήμερα όλοι οι μεγάλοι οικονομολόγοι αυτού του πλανήτη συμφωνούν ότι είναι ζήτημα χρόνου η Ελλάδα να πτωχεύσει ακόμα και αν ακολουθήσει πιστά το μνημόνιο και τις διαρθρωτικές αλλαγές που ορίζονται σε αυτό. Είναι κάτι που το ακούγαμε και πολύ πριν τις προηγούμενες εκλογές, πριν ξεσπάσει το ψεύτικο δίλημμα "ευρώ η δραχμή". Δεν υπάρχει κανένας σοβαρός και έγκυρος οικονομολόγος που να πιστεύει ότι το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση θα βοηθήσουν την Ελληνική οικονομία. Μέχρι στιγμής οι στόχοι τους, έτσι όπως αυτοί ορίζονται στο αντίστοιχο χρονοδιάγραμμα έχουν αποτύχει και απαιτούνται νέες μελλοντικές φορολογήσεις (Μνημόνιο 3) [24]. Αντίθετα, η κοινή άποψη των οικονομολόγων είναι ότι τα μέτρα αυτά απλώς παρατείνουν το χρονικό διάστημα μέχρι την πτώχευση, χωρίς να επιτυγχάνουν την αποφυγή της [22][10][12][8][9][17]. Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν έχει πλέον το δικαίωμα, λόγω των υπογραφών Σαμαρά-Βενιζέλου, να αντιπροτείνει κάτι διαφορετικό. Συνεπώς, η αποφυγή της πτώχευσης πέφτει στα χέρια των Ευρωπαίων εταίρων, εκείνων των ανθρώπων που μέχρι αυτήν τη στιγμή υποστηρίζουν τις πολιτικές των μνημονίων. Θα έχουν τη διορατικότητα να δουν ότι βαδίζουν σε λάθος δρόμο;

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές καλούμαστε όλοι μας να λάβουμε θέση και να ψηφίσουμε. Προσωπικά τείνω προς τον ΣΥΡΙΖΑ με τη λογική ότι δεν έχει δοκιμαστεί ακόμα και ίσως έχει κάτι να μας προσφέρει. Επιπλέον, δεν εμπλέκεται (ακόμα) σε φαινόμενα διαφθοράς. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μας έφτασαν μέχρι εδώ, πάντα με ψεύτικες προεκλογικές εξαγγελίες, και δεν έχω εντοπίσει μια ειλικρινή τους κίνηση να αποδεχτούν πραγματικά τον ρόλο τους στη διαφθορά και τις κυβερνητικές ευθύνες τους για τον ξεπεσμό της χώρας μας μέχρι αυτήν τη στιγμή. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάτι να μας προσφέρει ειλικρινά και έντιμα, τότε αξίζει να προσπαθήσουμε και ότι βγει θα έχει νόημα γιατί θα το έχουμε παλέψει συλλογικά. Αν, πάλι, η εξουσία τον μετατρέψει σε ένα κόμμα του στυλ ΝΔ/ΠΑΣΟΚ, τότε η ζημιά που θα έχει συντελεστεί θα είναι μακροπρόθεσμα μικρότερη από εκείνην της επικύρωσης του μνημονίου από μια κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Εκτός και αν υπογράψει και αυτός κάποιο μνημόνιο, αλλά τότε θα έπεφτε την επόμενη μέρα από κυβέρνηση, διότι αυτοί που τον υποστηρίζουν είναι νέοι άνθρωποι των αστικών κέντρων, η βουλή είναι πολύ κοντά τους, είναι περισσότερο υποψιασμένοι, δεν έχουν να χάσουν τίποτα πια και οι περισσότεροι από αυτούς είναι έτοιμοι να αγωνιστούν για πραγματική δημοκρατία και όχι για βόλεμα. Με άλλα λόγια, σε μια τέτοια περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει απέναντί του περισσότερο λαό αγανακτισμένων από ποτέ άλλοτε. Με βάση αυτήν τη σκέψη θαρρώ πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να προβεί σε αντικοινωνική πολιτική ούτε και ακραίες πολιτικές (μονομερής κατάργηση του μνημονίου χωρίς πρώτα να συγκεντρώσει τις απαραίτητες ευρωπαϊκές συμμαχίες για αυτόν τον στόχο και την επιβεβαίωση από τον λαό). Εάν, από την άλλη μεριά, θα βρει τρόπο να εφαρμόσει αυτά που υποστηρίζει στο προεκλογικό του πρόγραμμα, αυτό είναι ένα ζητούμενο για όλους μας. Δεν έχουμε, όμως, να χάσουμε τίποτα πια σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, έτσι κι αλλιώς για πτώχευση βαδίζουμε, οπότε αξίζει να στηρίξουμε το νόημα των προσπαθειών του, όπως εμείς το αντιλαμβανόμαστε, και να αποδοκιμάσουμε κάθε ενέργειά του που θα απομακρύνεται από αυτό.

Πέρα από το τι θα ψηφίσει ο καθένας μας, θα πρέπει ως πολίτες να ενωθούμε και να παλέψουμε όλοι μαζί για το καλό του τόπου μας. Τέλος, για το διαφημιστικό σποτ της ΝΔ, σχετικά με τη μικρή μαθήτρια που ρωτάει τον δάσκαλό της "γιατί κύριε;", υπάρχει ένα σοβαρό κείμενο, από τον Κυριάκο Ν. Κώτσογλου, ο οποίος είναι Επιστημονικός Συνεργάτης του Πανεπιστημίου Freiburg (Έδρα Θεωρίας Δικαίου) και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: Γιατί υποκύπτεις σε εκβιαστικά διλήμματα...Κύριε; [26]


Πηγές -Αναφορές
  1. Εισήγηση του Αλέξη Τσίπρα στη διακαναλική συνέντευξη τύπου στο Ζάππειο, από την ιστοσελίδα του κόμματος www.syriza.gr, 12-Ιουνίου-2012.
  2. Oμιλία του Αλέξη Τσίπρα (διακαναλική συνέντευξη τύπου στο Ζάππειο), από την ιστοσελίδα www.ert.gr, 12-Ιουνίου-2012.
  3. Αλ. Τσίπρας: Δεν θα πάμε με τσαμπουκά στη διαπραγμάτευση, από την ιστοσελίδα www.tvxs.gr, 12-Ιουνίου-2012.
  4. Ο Αλέξης Τσίπρας απαντά στα ερωτήματα των πολιτών, από την ιστοσελίδα www.enikos.gr, 3-Ιουνίου-2012. 
  5. Το ρουσφέτι (bluetooth) του 2012, από το blog 3000meres.blogspot.com, 8/6/2012.
  6. Το πελατειακό κράτος της ΝΔ επί ποδός πολέμου‏, από το youtube.com.
  7. Ο Αντώνης Σαμαράς απαντά στους πολίτες, από την ιστοσελίδα www.enikos.gr, 8-Ιουνίου-2012. 
  8. Χρεοκοπία και GREXIT πάντα σε πρώτο πλάνο,  από την ιστοσελίδα www.protothema.gr, 6/6/2012.
  9. Γερμανικό μενού... τα «αμελέτητα» του ταύρου, Του Σταύρου Χριστακόπουλου, από την ιστοσελίδα http://topontiki.gr, 12-Ιουνίου-2012.
  10. Debate: Γιάνης Βαρουφάκης Vs Γιώργος Παπακωνσταντίνου, από την διαδικτυακή πλατφόρμα Ekloges 12, 24 Απρ 2012.
  11. 50 οικονομολόγοι υπέρ της Ελλάδας, από την ιστοσελίδα www.enikos.gr,  30/05/2012.
  12. Ρουμπινί: «Μην διακόψετε τη χρηματοδότηση της Ελλάδας», από την εφημερίδα καθημερινή www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΜΠΕ,  12-Ιουνίου-2012.
  13. Μια απάντηση στους Ένδεκα, του Γιάνη Βαρουφάκη, από την ιστοσελίδα www.protagon.gr,  06/06/2012. 
  14. Πρόταση 3.0,  του Γιάνη Βαρουφάκη, ιστοσελίδα protagon.gr, 17-5-2012.
  15. Πτώχευση και ανάκαμψη, του Θεόδωρου Παπαηλία, Καθηγητή ΤΕΙ Πειραιά, εφημερίδα "Το ποντίκι", 10/5/2012.
  16. Πτώχευση και ανάκαμψη (Μερος B'),Του Θεόδωρου Παπαηλία, Καθηγητή ΤΕΙ Πειραιά, εφημερίδα "Το ποντίκι", 17-5-2012.
  17. Εντός ευρώ, εκτός ευρώ και το λουρί της μάνας, εφημερίδα "Το ποντίκι", 17-5-2012.
  18. Μέρκελ: Το μνημόνιο ήταν τόσο σκληρό για λόγους παραδειγματισμού, του Χρήστου Δεμέτη, από το www.news247.gr, 11/5/2012.
  19. Παπανδρέου: Ήμασταν το πειραματόζωο, εφημερίδα "Το ποντίκι", 2/5/2012.
  20. Αναδιάρθρωση χρέους: μια ανεύθυνα αδιέξοδη πρόταση, από την επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ, 11/6/2010.
  21. Θα ξεπουλήσουν και τα βράχια. Εφημερίδα "το ποντίκι". 30/9/2010. 
  22. Συνέντευξη του γνωστού οικονομολόγου Βαρουφάκη, στη γερμανική εφημερίδα Die Zeit, 10-Ιουνίου-2012.
  23. Οι εφοπλιστές απειλούν να «εγκαταλείψουν» την Ελλάδα, από την ιστοσελίδα www.tvxs.gr, 12-Ιουνίου-2012.
  24. Άρχισε η αποστολή των εκκαθαριστικών – Στα 1.445 ευρώ ο μέσος φόρος, από την ιστοσελίδα www.tvxs.gr, 12-Ιουνίου-2012.
  25. «Δεν εξετάζει» ενδεχόμενο Grexit η ΕΚΤ, από την ιστοσελίδα www.tvxs.gr, 12-Ιουνίου-2012.
  26. Γιατί υποκύπτεις σε εκβιαστικά διλήμματα...Κύριε; του Κυριάκου Ν. Κώτσογλου, εφημερίδα "Το ποντίκι", 2/5/2012.


1 σχόλιο:

  1. http://wonderjlawwall.blogspot.gr/2012/06/blog-post_17.html

    Συγνώμη που ρίχνω το επίπεδο του μπλόγκ αλλά δεν άντεξα, νομίζω ότι το λίνκ παραπάνω τα λεεί όλα για το τι θα ακολουθήσει στην χώρα μας.

    Ps. To μπλόγκ σου είναι πολύ καλό φίλε μου συνέχισε τη καλή δουλειά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή